Czesław Miłosz (ur. 30 czerwca 1911 w Szetejniach, zm. 14 sierpnia 2004 w Krakowie) – polski prawnik i dyplomata, poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz; w latach 1951–1989 na emigracji, do 1960 we Francji, następnie w Stanach Zjednoczonych; w Polsce do 1980 obłożony cenzurą; laureat Neustadt International Prize for Literature (1978) i Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1980); profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i Uniwersytetu Harvarda; w 1993 powrócił do kraju, członek Polskiej Akademii Umiejętności, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, kawaler Orderu Orła Białego; pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce; brat Andrzeja Miłosza.
Czesław Miłosz- (1911-2004)- urodził się w Szetejniach na Litwie, studiował w Wilnie. Jest najbardziej znanym obok Wisławy Szymborskiej, poetą polskim XX w. Pisał także utwory prozą i tłumaczył. W 1980 r. otrzymał najważniejszą literacką nagrodę na świecie- Nagrodę Nobla.
W Wilnie Miłosz współredagował pismo poetyckie "Żagary" i pracował w rozgłośni Polskiego Radia. W 1937 przeniósł się do Warszawy, gdzie spędził lata wojny. Po wojnie kilka lat pracował jako dyplomata polski w USA i we Francji, nie mógł się jednak pogodzić z brakiem podstawowych wolności obywatelskich w Polsce komunistycznej i w 1951 r. wybrał los emigranta.
Streściłam tekst z mojego podręcznika, pozdrawiam. Martyna :)
Czesław Miłosz (ur. 30 czerwca 1911 w Szetejniach, zm. 14 sierpnia 2004 w Krakowie) – polski prawnik i dyplomata, poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz; w latach 1951–1989 na emigracji, do 1960 we Francji, następnie w Stanach Zjednoczonych; w Polsce do 1980 obłożony cenzurą; laureat Neustadt International Prize for Literature (1978) i Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1980); profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i Uniwersytetu Harvarda; w 1993 powrócił do kraju, członek Polskiej Akademii Umiejętności, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, kawaler Orderu Orła Białego; pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce; brat Andrzeja Miłosza.
Czesław Miłosz- (1911-2004)- urodził się w Szetejniach na Litwie, studiował w Wilnie. Jest najbardziej znanym obok Wisławy Szymborskiej, poetą polskim XX w. Pisał także utwory prozą i tłumaczył. W 1980 r. otrzymał najważniejszą literacką nagrodę na świecie- Nagrodę Nobla.
W Wilnie Miłosz współredagował pismo poetyckie "Żagary" i pracował w rozgłośni Polskiego Radia. W 1937 przeniósł się do Warszawy, gdzie spędził lata wojny. Po wojnie kilka lat pracował jako dyplomata polski w USA i we Francji, nie mógł się jednak pogodzić z brakiem podstawowych wolności obywatelskich w Polsce komunistycznej i w 1951 r. wybrał los emigranta.
Streściłam tekst z mojego podręcznika, pozdrawiam. Martyna :)