Question

Prosze musze napisać wypracowanie na temat: "Dawne i współczesne stroje"

Musze napisać jak ubierano się kiedyś i jak ubieraj się teraz wiecie taki "rozwój" ubioru błagam o pomoc wynagrodze!!!

Answer 1

W czasach prechistorycznych, ludzie ubierali się w zwierzeca skóre, w latach 60-70 ludzie ubierali się w obcisłe bluzki, dzwony itp.  

 

Okres II wojny światowej to nie tylko historia dziejąca się na światowych frontach, życie tzw. cywilów toczyło się dalej, chociaż z konieczności inaczej niż wcześniej. Wydaje się, że w kontekście wojny – moda powinna przestać zajmować głowy. Tak się jednak nie stało. Wprawdzie zaczęły doskwierać problemy związane na przykład z niedoborami tkanin i ich reglamentacją, to jednak sprowokowało bardziej kreatywne podejście do projektowania. W materiale „ Historia rajstop”, pisałam o tym, że jedwab, z którego dotychczas robiono pończochy został „przekierowany” na potrzeby spadochronów dla wojska. Podobna sytuacja miała miejsce z nylonowymi pończochami, które firma DuPont zaczęła wprowadzać na rynek amerykański – pierwsze pończochy pojawiły się w sprzedaży w 1940 roku – jednak już w kolejnym 1941 – zniknęły, ponieważ DuPont w pierwszej kolejności realizował zamówienia militarne, żołnierze wprawdzie nie byli zainteresowani pończochami (chyba, że dla swoich dziewczyn lub żon), jednak wojsko potrzebowało tkaniny spadochronowe, do namiotów i liny.

Kobiety radziły sobie wówczas jak mogły, między innymi markując noszenie pończoch – narysowanym z tyłu nogi szwem, ( ciekawe, że nikt obecnie nie wpadł na to by robić taki tatuaż na nodze…).

Wracając do ograniczeń w dostępie do tkanin, wymusiło to między innymi skrócenie długości ubrań, szerokości spódnic, a nawet, jak w przypadku Ameryki, krojonych ze skosa rękawów.

We Francji Coco Chanel wręcz zamknęła na czas wojny swoją firmę. Francuzki z konieczności, aby mieć nowe ubranie - przerabiały stare. Ograniczenia w produkcji dotyczyły również wzornictwa tkanin i tak z powodu braku wzorzystych – zaczęto powszechniej stosować kolor biały, np. w mankietach lub kołnierzykach i innych detalach ubioru. Z kolei brak skóry przełożył się na zmianę wzornictwa butów – bardzo często podeszwy obuwia robiono teraz z drewna, a obcasy z korka. Na marginesie warto przypomnieć, że to Salvatore Ferrragamo – legenda włoskiego wzornictwa – zaprojektował but na koturnie, zbudowanym z kilku sklejonych warstw korka. Początkowo ten projekt został totalnie odrzucony, ale okoliczności kryzysu materiałów – na szczęście – spowodowały, że model przyjął się i powraca w modzie do dziś. Niedobór skóry miał wpływ nawet na odgórne rządowe zalecenia, dotyczące dopuszczalnej szerokości pasków( np. w Niemczech – do 4 cm)!

Poszczególne kraje formułowały również przepisy dotyczące ograniczenia zużycia materiałów, np. w Niemczech maksymalnie 4 m. powinny wystarczyć na uszycie płaszcza. W UK stworzono ubrania z metką CC41 (Clothing Control 1941) – były one zamówione u projektantów przez Radę Handlową. Kolekcja ubrań miała mieścić się we wprowadzanych w 1941 roku ograniczeniach zużycia tkanin. W rezultacie 32 projekty ubrań zostały zrealizowane na masową skalę.

W tych trudnych czasach, co wydaje się niewiarygodne, zaczęło nawet brakować słomy na kapelusze. Głowy zdobiły, więc woalki i siatki, samodzielnie tworzone nakrycia z dostępnych kawałków materiału, popularne stały się wówczas również turbany i robione z włóczki berety.

Powstało przy okazji wiele praktycznych i powielanych w następnych – pokojowych latach – pomysłów, np. Clare McCardell stworzyła pasujące zestawy ubrań, „góry” i „doły”, które można było między sobą miksować i tworzyć nowe kreacje.