Grzegorzew – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, siedziba gminy Grzegorzew, nad rzekąRgielewką, na Wysoczyźnie Kłodawskiej.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Początkowo była ona własnością książęcą. W 1236 r. Władysław Odonic darował wieś arcybiskupom gnieźnieńskim. W 1331 r. została zniszczona przez Krzyżaków. Dokument z 1357 r. nazywa Grzegorzew miastem. Istniał wówczas tutaj także targ. W roku1550Zygmunt August wystawił na prośbę abp Mikołaja Dzierzgowskiego przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim. Grzegorzew nigdy nie rozwinął się w duży ośrodek miejski. W roku 1576 były w nim cztery karczmy, trzy warzelnie wódki, pracowało trzech rzeźników. Miasto stanowiło wtedy ośrodek rozległego klucza dóbr arcybiskupich. W 1793 r. liczyło tylko 453 mieszkańców. Rozwój rzemiosła tkackiego i sukienniczego na początku XIX wieku spowodował widoczne ożywienie miasta. W czasie pożaru w 1858 r. spłonęło 79 domów mieszkalnych i 108 innych budynków. W 1861 roku miasto liczyło 1092 mieszkańców, trudniących się głównie rolnictwem. W 1870 r. Grzegorzew utracił prawa miejskie. W latach niemieckiej okupacji nazwa miejscowości została zmieniona naGeorgen. Obecnie wieś stanowi zaplecze usługowo-handlowe dla najbliższej okolicy.Te pomarańczowe- zapamiętać.
Powierzchnia: 73,4 km2 Gmina rolnicza 62,2 km2 stanowią użytki rolne, a 3,7 km2 lasy (ogółem 7.343 ha, w tym użytki rolne 6.211 ha, tj. grunty orne 4.615 ha, sady 121 ha, łąki i pastwiska 1.475 ha, a także lasy 371 ha i pozostałe 761 ha). Większość (85 %) użytków rolnych jest zmeliorowana. Dominujące uprawy to żyto i ziemniaki (przeważają gleby niskiej jakości) Wszystkie wsie posiadają wodociągi.
Nasza gmina jest średnią gminą wiejską. Według stanu za dzień 31.03.2013 nasza gmina liczy 5748 zameldowanych osób (78 osób na km2). Sam Grzegorzew liczy 1958 osoby. Trzynaście sołectw :
Zarabiamy: Na terenie gminy znajduje się 1.287 gospodarstw indywidualnych. Poza rolnictwem działalność prowadzi ok. 189 podmiotów gospodarczych. Do największych należą: - EURO-TECH - Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe w Barłogach tel 63 82-36-181 - "GLASPO" - przetwórstwo szkła Grzegorzew ul. Góry tel 63 262-80-00, - Wyrób Wędlin i Wyrobów Wędliniarskich - Kazimierz Kołodziejczak Grzegorzew ul. Toruńska 6 tel 63 271-82-79 - PW "Wo-Wo" Bylice tel 63 277-82-24 - Przetwórnia Owocowo-Warzywna "TARDOPOL" Tarnówka 71 tel 63 271-83-03 - "TRANS-PUS" - usługi transportowe, handel węglem, przetwórsto betonu Grzegorzew ul. Góry 4 tel 63 271-81-11 - "ROL-MAT" - usługi transportowe, handel opałem Boguszyniec tel 0601144101, 63 273-02-73
Wypoczynek: W naszej Gminie można również wypocząć: - Gospodarstwo Agroturystyczne "Pasieka" Z. A. Gwiaździńscy Grzegorzew ul. Otaląż 14 tel 63 271-84-60, Położone jest na skraju lasu, blisko rzeczki. Gospodarze oferują trzy pokoje 2-osobowe, dwa miejsca w razie potrzeby w pokoju gospodarzy. Piękny bardzo duży pokój dzienny, udekorowany pękami ziół z okolicznych łąk. Pokoje gościnne w zaadaptowanej stodole o wysokim standardzie. Ogród wypoczynkowy z altaną i placem zabaw dla dzieci. Doskonałe warunki dla rodzin z dziećmi i starszych osób. - Gospodarstwo Agroturystyczne "ZA ZAKRĘTEM" - Anna Wielińska Tarnówka 12, 62-640 Grzegorzew tel 63 271-83-49
- P.P.H.U. "ANDROPOL" - Zajazd Leśny Zofia i Włodzimierz Andrzejczak Borysławice Kościelne, 62-640 Grzegorzew tel 63 271-88-45
Oddaje do państwa dyspozycji czynną całą dobę restaurację z trzema salami, mogącymi pomieścić ok. 200 osób. Pomieszczenia są klimatyzowane i stale monitorowane. Monitorowany jest także duży parking dla aut osobowych i ciężarowych. Do Państwa dyspozycji mamy 10 pokoi hotelowych. Posiadamy też własną piekarnię i cukiernię, zaopatrujące nasz lokal w zawsze świeże pieczywo i wyroby ciastkarskie, które dostarczamy także do okolicznych sklepów...
W miejscowości Grzegorzew znajdziemy również lokal gastronomiczny:
"MALINA PUB" Maciej Rojewski Grzegorzew Plac 1000-lecia Państwa Polskiego 17
Położenie: Gmina Grzegorzew leży niemal na wschodnim krańcu województwa wielkopolskiego, dokładnie pośrodku między Poznaniem a Warszawą.. Po reformie administracyjnej z 1999 roku znalazła się w powiecie kolskim. Komunikacyjnie i historycznie mieszkańcy gminy i całego powiatu są związani właśnie z Wielkopolską. Dowiodły tego protesty przeciw włączeniu powiatu do województwa łódzkiego (tak zakładały pierwotne rządowe plany reformy). Grzegorzew sąsiaduje z gminami: Babiak, Dąbie, Kłodawa, Koło i Olszówka (wszystkie należą do powiatu kolskiego). Na wschód od zamieszkanych terenów w szerokiej i podmokłej dolinie przepływa rzeka Rgilewka, niewielki prawy dopływ Warty. Gmina położona jest we wschodniej części województwa wielkopolskiego - na wschód od Koła i przy drodze do Łęczycy. Gmina ma dobrze rozwiniętą sieć komunikacyjną.Przez jej teren przebiegają ważne szlaki komunikacyjne - wschód - zachód: droga krajowa E-30 i linia kolejowa Poznań - Warszawa, - północ - południe: linia kolejowa Gdynia- Katowice.
Twórczość: Możemy być dumni z naszych mieszkańców zajmujących się rękodziełem. Należy wymienić następujące osoby: - RZEŹBA W DREWNIE Szymon Sumisławski Grzegorzew - HAFT KRZYŻYKOWY Marianna Gwiaździńska i Beata Drozdz z Grzegorzewa
Zabytki: W Grzegorzewie zachowało się dawne założenie urbanistyczne, którego centrum stanowi duży prostokątny rynek ( obecnie Plac 1000-lecia Państwa Polskiego ). Zabudowa miejscowości jest głównie parterowa.
a) Kościół Parafialny p.w. Wniebowzięcia NMP w Grzegorzewie. Parafię p. w. św. Mikołaja erygowano przed 1258 rokiem. Obecny kościół zbudowano na miejscu poprzedniego w 1777 roku, a rozbudowano w latach 1885 - 1888 dodając wieżę. Gruntowny remont przeprowadzono w latach 1963-1966 i w 1971 roku. Jest to największa świątynia drewniana na Ziemi Kolskiej. Sam kościół jest budynkiem drewnianym, o konstrukcji zrębowej, z zewnątrz oszalowany i kryty gontem. Wewnątrz znajduje się pięć ołtarzy barokowych, konfesjonał rokokowy i rzeźby barokowe. Okucia drzwi pochodzą z XVIII w., a późnogotycka chrzcielnica w kształcie kielicha z bogatymi płaskorzeźbami z pocz. XVI w. W ogrodzeniu kościoła znajduje się kapliczka z ludową rzeźbą św. Benona.
b) Ruiny Zamku gotyckiego w Borysławicach Zamkowych. Borysławice Zamkowe to wieś położona ok. 12 km na pn.-wsch. od Koła, nad rzeką Rgilewką. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1384 r. Wówczas wieś stanowiła własność szlachecką. Sam zamek wzniesiony został na kępie otoczonej wodą - pozostałością dawnej fosy. Zamek stanowił charakterystyczny przykład siedziby rycerskiej z I poł. XV w. Został zniszczony w 1656 r. przez wojska szwedzkie podczas " potopu" i ostatecznie popadł w ruinę w XVIII w. Do dzisiaj zachowała się część wieży bramnej, szczątki murów przedbramia oraz fragmenty murów budynków mieszkalnych.
c) Kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia NMP w Borysławicach Kościelnych. W źródłach pisanych pierwsza wzmianka występuje w 1384 r. Jest, to kościół drewniany, o konstrukcji zrębowej i jednonawowej. Został zbudowany w 1759 r. Z fundacji właściciela wsi - stolnika poznańskiego Antoniego Gorzeńskiego. Wewnątrz świątynia posiada płaski strop z zaokrąglonymi narożnikami. Na belce tęczowej z barokowym krucyfiksem wyryty jest napis fundacyjny i data budowy. Najcenniejszym zabytkiem jest Barokowy ołtarz główny z ok. 1640 r. W barokowych ołtarzach bocznych umieszczone są osiemnastowieczne obrazy. Obok kościoła wznosi się drewniana czworoboczna dzwonnica o konstrukcji słupowej z poł. XVIII w.
d) Budynek Urzędu Gminy w Grzegorzewie został wybudowany w 1927 r. Od strony północnej w ścianę urzędu wmurowana jest tablica poświęcona Polakom poległym i pomordowanym w okresie II wojny światowej. Na cmentarzu parafialnym w dwóch zbiorowych mogiłach pochowano 58 osób o nieznanych nazwiskach - zabitych 2 września 1939 r. podczas bombardowania.
e) Pamiątkowy obiekt - Kopiec Kościuszki - niewielki, sztuczny kopiec z krzyżem i kamieniem. Usytuowany na rozdrożu dróg. Na kamieniu wyryto napis: " W setną rocznicę śmierci - Rodacy 1917 ".
Historia: Grzegorzew i przyległe ziemie były własnością książąt. Pierwsze udokumentowane wzmianki o Grzegorzewie pochodzą z 1236 roku, kiedy to Władysław Odonic darował wieś arcybiskupom gnieźnieńskim. Grzegorzew jest jedną z najstarszych osad i parafii w Polsce. Nazwa wsi pochodzi od imienia arcybiskupa gnieźnieńskiego Grzegorza Fulko. Stara osada rozwijała się stopniowo. Krótko było jej jednak dane się cieszyć przychylnymi warunkami. 13 września 1331 roku Grzegorzew został zniszczony przez wojska krzyżackie, które szły tędy na Kalisz. Miejscowość podźwignęła się ze zniszczeń. W 1357r. w związku z posiadanym przez Grzegorzew prawem targów uregulowano jego sytuację fundacją miejską. O znaczeniu Grzegorzewa świadczy fakt, iż w 1422 r. delegat apostolski na miejscowej plebani prowadził rozmowy z arcybiskupem gnieźnieńskim, prymasem Polski Mikołajem Trąbą, w sprawie sporu Władysława Jagiełły z Krzyżakami. Rozmowy musiały być bardzo owocne - 27 września 1422 roku Polska zawarła z Krzyżakami pokój. Przy parafii istniała szkoła, a nauka w niej musiała stać na wysokim poziomie skoro na liście studentów Uniwersytetu Jagielońskiego w 1434 roku znajdujemy Martinusa Laurencji de Grzegorzewo. Zabezpieczeniem materialnym dla parafii była wieś Otaląż, dziś stanowiąca część Grzegorzewa. W 1550 roku na mocy przywileju Zygmunta Augusta arcybiskup Michał Dzierzgowski ulokował miasto na prawie magdeburskim. Rozpoczął się wówczas szybki rozwój Grzegorzewa. W roku 1793 były w Grzegorzewie 4 karczmy, 3 warzelnie wódki, pracowało 3 rzeźników i 3 innych rzemieślników. Na przełomie XVIII/XIX w. miasto stało się poważnym ośrodkiem przemysłu sukienniczego, tkactwa i garncarstwa - charakterystycznego wówczas dla całego regionu. Rok 1856 był czasem klęski spowodowanej wielkim pożarem (spłonęło 187 budynków). Po tym tragicznym wydarzeniu w 1870 roku Grzegorzew utracił prawa miejskie. Niepodległości doczekał jako wieś zaboru rosyjskiego.
Wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, siedziba gminy Grzegorzew, nad rzeką Rgielewką, na Wysoczyźnie Kłodawskiej.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Historia
Początkowo była ona własnością książęcą. W 1236 r. Władysław Odonic darował wieś arcybiskupom gnieźnieńskim. W 1331 r. została zniszczona przez Krzyżaków. Dokument z 1357 r. nazywa Grzegorzew miastem. Istniał wówczas tutaj także targ. W roku 1550 Zygmunt August wystawił na prośbę abp Mikołaja Dzierzgowskiego przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim. Grzegorzew nigdy nie rozwinął się w duży ośrodek miejski. W roku 1576 były w nim cztery karczmy, trzy warzelnie wódki, pracowało trzech rzeźników. Miasto stanowiło wtedy ośrodek rozległego klucza dóbr arcybiskupich. W 1793 r. liczyło tylko 453 mieszkańców. Rozwój rzemiosła tkackiego i sukienniczego na początku XIX wieku spowodował widoczne ożywienie miasta. W czasie pożaru w 1858 r. spłonęło 79 domów mieszkalnych i 108 innych budynków. W 1861 roku miasto liczyło 1092 mieszkańców, trudniących się głównie rolnictwem. W 1870 r. Grzegorzew utracił prawa miejskie. W latach niemieckiej okupacji nazwa miejscowości została zmieniona na Georgen. Obecnie wieś stanowi zaplecze usługowo-handlowe dla najbliższej okolicy.
Kościół
Drewniany kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowany został w 1776 r. z fundacji ks. Jana Rachlewskiego. W latach 1885-1887 przedłużony ku zachodowi i gruntownie odrestaurowany. Orientowany, konstrukcji zrębowej, zewnątrz oszalowany. Nawa trójdzielna z węższym, zamkniętym wielobocznie prezbiterium, przy którym od północy znajduje się murowana zakrystia. Przy nawie od północy i południa dwie analogiczne kaplice zapewne z XVIII wieku tworzące rodzaj transeptu, otwarte do nawy łukiem spłaszczonym; od południa przylega kruchta. W środkowej części nawy, prezbiterium i zakrystii pozorne sklepienia kolebkowe z XIX wieku. W częściach bocznych nawy i kaplicach – strop. Belka tęczowa z krucyfiksem późnobarokowym. Kaplice, kruchta i składzik zwieńczone wolutowymi szczytami zapewne z XIX wieku. Drzwi okute z wieku XVIII. Dachy dwuspadowe, gontowe z wieżyczką na sygnaturkę w nawie i wieży dobudowanej w części zachodniej.
Wewnątrz świątyni pięć barokowych ołtarzy. Dwie chrzcielnice: późnobarokowa z początku XVI wieku, z piaskowca z napisem łacińskim; rokokowa z drugiej połowy XVIII wiekuz posążkiem Matki Bożej w sukience. Rokokowy konfesjonał. Barokowe rzeźby: św. Stanisława Biskupa, św. Mikołaja, św. Wawrzyńca, św. Kazimierza, św. Grzegorza i Matki Boskiej Niepokalanej. W ogrodzeniu kościoła kapliczka z rzeźbą ludową św. Benona. Świątynia jest największym drewnianym kościołem powiatu kolskiego. Wokół rośnie wiele starych drzew – kasztanowce, lipy i klony.
Rynek
Zachował się dawny układ urbanistyczny miejscowości z dużym, prostokątnym rynkiem (plac Tysiąclecia Państwa Polskiego). Zabudowa wsi jest przeważnie parterowa, w znacznej części drewniana. Spotkać też można budynki wzniesione z łupków wapienia. W ścianę stojącego na środku rynku gmachu (budynek Urzędu Gminy) jest wmurowana tablica poświęcona Polakom poległym i pomordowanym w okresie II wojny światowej.
Grzegorzew – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, siedziba gminy Grzegorzew, nad rzekąRgielewką, na Wysoczyźnie Kłodawskiej.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Początkowo była ona własnością książęcą. W 1236 r. Władysław Odonic darował wieś arcybiskupom gnieźnieńskim. W 1331 r. została zniszczona przez Krzyżaków. Dokument z 1357 r. nazywa Grzegorzew miastem. Istniał wówczas tutaj także targ. W roku1550 Zygmunt August wystawił na prośbę abp Mikołaja Dzierzgowskiego przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim. Grzegorzew nigdy nie rozwinął się w duży ośrodek miejski. W roku 1576 były w nim cztery karczmy, trzy warzelnie wódki, pracowało trzech rzeźników. Miasto stanowiło wtedy ośrodek rozległego klucza dóbr arcybiskupich. W 1793 r. liczyło tylko 453 mieszkańców. Rozwój rzemiosła tkackiego i sukienniczego na początku XIX wieku spowodował widoczne ożywienie miasta. W czasie pożaru w 1858 r. spłonęło 79 domów mieszkalnych i 108 innych budynków. W 1861 roku miasto liczyło 1092 mieszkańców, trudniących się głównie rolnictwem. W 1870 r. Grzegorzew utracił prawa miejskie. W latach niemieckiej okupacji nazwa miejscowości została zmieniona naGeorgen. Obecnie wieś stanowi zaplecze usługowo-handlowe dla najbliższej okolicy.Te pomarańczowe- zapamiętać.
Barłogi Bylice Bylice-Kolonia Borysławice Kościelne Borysławice Zamkowe Boguszyniec Grodna Grzegorzew Kiełczewek Ladorudzek Ponętów Dolny Tarnówka ZabłociePowierzchnia: 73,4 km2 Gmina rolnicza 62,2 km2 stanowią użytki rolne, a 3,7 km2 lasy (ogółem 7.343 ha, w tym użytki rolne 6.211 ha, tj. grunty orne 4.615 ha, sady 121 ha, łąki i pastwiska 1.475 ha, a także lasy 371 ha i pozostałe 761 ha). Większość (85 %) użytków rolnych jest zmeliorowana. Dominujące uprawy to żyto i ziemniaki (przeważają gleby niskiej jakości) Wszystkie wsie posiadają wodociągi.
Nasza gmina jest średnią gminą wiejską. Według stanu za dzień 31.03.2013 nasza gmina liczy 5748 zameldowanych osób (78 osób na km2). Sam Grzegorzew liczy 1958 osoby.
Trzynaście sołectw :
Zarabiamy:
Na terenie gminy znajduje się 1.287 gospodarstw indywidualnych. Poza rolnictwem działalność prowadzi ok. 189 podmiotów gospodarczych. Do największych należą:
- EURO-TECH - Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe w Barłogach
tel 63 82-36-181
- "GLASPO" - przetwórstwo szkła
Grzegorzew
ul. Góry
tel 63 262-80-00,
- Wyrób Wędlin i Wyrobów Wędliniarskich - Kazimierz Kołodziejczak
Grzegorzew
ul. Toruńska 6
tel 63 271-82-79
- PW "Wo-Wo"
Bylice
tel 63 277-82-24
- Przetwórnia Owocowo-Warzywna "TARDOPOL"
Tarnówka 71
tel 63 271-83-03
- "TRANS-PUS" - usługi transportowe, handel węglem, przetwórsto betonu
Grzegorzew
ul. Góry 4
tel 63 271-81-11
- "ROL-MAT" - usługi transportowe, handel opałem
Boguszyniec
tel 0601144101, 63 273-02-73
Wypoczynek:
W naszej Gminie można również wypocząć:
- Gospodarstwo Agroturystyczne "Pasieka" Z. A. Gwiaździńscy
Grzegorzew
ul. Otaląż 14
tel 63 271-84-60,
Położone jest na skraju lasu, blisko rzeczki. Gospodarze oferują trzy pokoje 2-osobowe, dwa miejsca w razie potrzeby w pokoju gospodarzy. Piękny bardzo duży pokój dzienny, udekorowany pękami ziół z okolicznych łąk. Pokoje gościnne w zaadaptowanej stodole o wysokim standardzie. Ogród wypoczynkowy z altaną i placem zabaw dla dzieci. Doskonałe warunki dla rodzin z dziećmi i starszych osób.
- Gospodarstwo Agroturystyczne "ZA ZAKRĘTEM" - Anna Wielińska
Tarnówka 12, 62-640 Grzegorzew
tel 63 271-83-49
- P.P.H.U. "ANDROPOL" - Zajazd Leśny Zofia i Włodzimierz Andrzejczak
Borysławice Kościelne, 62-640 Grzegorzew
tel 63 271-88-45
Oddaje do państwa dyspozycji czynną całą dobę restaurację z trzema salami, mogącymi pomieścić ok. 200 osób. Pomieszczenia są klimatyzowane i stale monitorowane. Monitorowany jest także duży parking dla aut osobowych i ciężarowych. Do Państwa dyspozycji mamy 10 pokoi hotelowych. Posiadamy też własną piekarnię i cukiernię, zaopatrujące nasz lokal w zawsze świeże pieczywo i wyroby ciastkarskie, które dostarczamy także do okolicznych sklepów...
W miejscowości Grzegorzew znajdziemy również lokal gastronomiczny:
"MALINA PUB" Maciej Rojewski
Grzegorzew
Plac 1000-lecia Państwa Polskiego 17
Położenie:
Gmina Grzegorzew leży niemal na wschodnim krańcu województwa wielkopolskiego, dokładnie pośrodku między Poznaniem a Warszawą.. Po reformie administracyjnej z 1999 roku znalazła się w powiecie kolskim. Komunikacyjnie i historycznie mieszkańcy gminy i całego powiatu są związani właśnie z Wielkopolską. Dowiodły tego protesty przeciw włączeniu powiatu do województwa łódzkiego (tak zakładały pierwotne rządowe plany reformy). Grzegorzew sąsiaduje z gminami: Babiak, Dąbie, Kłodawa, Koło i Olszówka (wszystkie należą do powiatu kolskiego). Na wschód od zamieszkanych terenów w szerokiej i podmokłej dolinie przepływa rzeka Rgilewka, niewielki prawy dopływ Warty. Gmina położona jest we wschodniej części województwa wielkopolskiego - na wschód od Koła i przy drodze do Łęczycy. Gmina ma dobrze rozwiniętą sieć komunikacyjną.Przez jej teren przebiegają ważne szlaki komunikacyjne
- wschód - zachód: droga krajowa E-30 i linia kolejowa Poznań - Warszawa,
- północ - południe: linia kolejowa Gdynia- Katowice.
Twórczość:
Możemy być dumni z naszych mieszkańców zajmujących się rękodziełem. Należy wymienić następujące osoby:
- RZEŹBA W DREWNIE Szymon Sumisławski Grzegorzew
- HAFT KRZYŻYKOWY Marianna Gwiaździńska i Beata Drozdz z Grzegorzewa
Zabytki:
W Grzegorzewie zachowało się dawne założenie urbanistyczne, którego centrum stanowi duży prostokątny rynek ( obecnie Plac 1000-lecia Państwa Polskiego ). Zabudowa miejscowości jest głównie parterowa.
a) Kościół Parafialny p.w. Wniebowzięcia NMP w Grzegorzewie. Parafię p. w. św. Mikołaja erygowano przed 1258 rokiem. Obecny kościół zbudowano na miejscu poprzedniego w 1777 roku, a rozbudowano w latach 1885 - 1888 dodając wieżę. Gruntowny remont przeprowadzono w latach 1963-1966 i w 1971 roku. Jest to największa świątynia drewniana na Ziemi Kolskiej. Sam kościół jest budynkiem drewnianym, o konstrukcji zrębowej, z zewnątrz oszalowany i kryty gontem. Wewnątrz znajduje się pięć ołtarzy barokowych, konfesjonał rokokowy i rzeźby barokowe. Okucia drzwi pochodzą z XVIII w., a późnogotycka chrzcielnica w kształcie kielicha z bogatymi płaskorzeźbami z pocz. XVI w. W ogrodzeniu kościoła znajduje się kapliczka z ludową rzeźbą św. Benona.
b) Ruiny Zamku gotyckiego w Borysławicach Zamkowych. Borysławice Zamkowe to wieś położona ok. 12 km na pn.-wsch. od Koła, nad rzeką Rgilewką. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1384 r. Wówczas wieś stanowiła własność szlachecką. Sam zamek wzniesiony został na kępie otoczonej wodą - pozostałością dawnej fosy. Zamek stanowił charakterystyczny przykład siedziby rycerskiej z I poł. XV w. Został zniszczony w 1656 r. przez wojska szwedzkie podczas " potopu" i ostatecznie popadł w ruinę w XVIII w. Do dzisiaj zachowała się część wieży bramnej, szczątki murów przedbramia oraz fragmenty murów budynków mieszkalnych.
c) Kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia NMP w Borysławicach Kościelnych. W źródłach pisanych pierwsza wzmianka występuje w 1384 r. Jest, to kościół drewniany, o konstrukcji zrębowej i jednonawowej. Został zbudowany w 1759 r. Z fundacji właściciela wsi - stolnika poznańskiego Antoniego Gorzeńskiego. Wewnątrz świątynia posiada płaski strop z zaokrąglonymi narożnikami. Na belce tęczowej z barokowym krucyfiksem wyryty jest napis fundacyjny i data budowy. Najcenniejszym zabytkiem jest Barokowy ołtarz główny z ok. 1640 r. W barokowych ołtarzach bocznych umieszczone są osiemnastowieczne obrazy. Obok kościoła wznosi się drewniana czworoboczna dzwonnica o konstrukcji słupowej z poł. XVIII w.
d) Budynek Urzędu Gminy w Grzegorzewie został wybudowany w 1927 r. Od strony północnej w ścianę urzędu wmurowana jest tablica poświęcona Polakom poległym i pomordowanym w okresie II wojny światowej. Na cmentarzu parafialnym w dwóch zbiorowych mogiłach pochowano 58 osób o nieznanych nazwiskach - zabitych 2 września 1939 r. podczas bombardowania.
e) Pamiątkowy obiekt - Kopiec Kościuszki - niewielki, sztuczny kopiec z krzyżem i kamieniem. Usytuowany na rozdrożu dróg. Na kamieniu wyryto napis: " W setną rocznicę śmierci - Rodacy 1917 ".
Historia:
Grzegorzew i przyległe ziemie były własnością książąt. Pierwsze udokumentowane wzmianki o Grzegorzewie pochodzą z 1236 roku, kiedy to Władysław Odonic darował wieś arcybiskupom gnieźnieńskim. Grzegorzew jest jedną z najstarszych osad i parafii w Polsce. Nazwa wsi pochodzi od imienia arcybiskupa gnieźnieńskiego Grzegorza Fulko. Stara osada rozwijała się stopniowo. Krótko było jej jednak dane się cieszyć przychylnymi warunkami. 13 września 1331 roku Grzegorzew został zniszczony przez wojska krzyżackie, które szły tędy na Kalisz. Miejscowość podźwignęła się ze zniszczeń. W 1357r. w związku z posiadanym przez Grzegorzew prawem targów uregulowano jego sytuację fundacją miejską. O znaczeniu Grzegorzewa świadczy fakt, iż w 1422 r. delegat apostolski na miejscowej plebani prowadził rozmowy z arcybiskupem gnieźnieńskim, prymasem Polski Mikołajem Trąbą, w sprawie sporu Władysława Jagiełły z Krzyżakami. Rozmowy musiały być bardzo owocne - 27 września 1422 roku Polska zawarła z Krzyżakami pokój. Przy parafii istniała szkoła, a nauka w niej musiała stać na wysokim poziomie skoro na liście studentów Uniwersytetu Jagielońskiego w 1434 roku znajdujemy Martinusa Laurencji de Grzegorzewo. Zabezpieczeniem materialnym dla parafii była wieś Otaląż, dziś stanowiąca część Grzegorzewa. W 1550 roku na mocy przywileju Zygmunta Augusta arcybiskup Michał Dzierzgowski ulokował miasto na prawie magdeburskim. Rozpoczął się wówczas szybki rozwój Grzegorzewa. W roku 1793 były w Grzegorzewie 4 karczmy, 3 warzelnie wódki, pracowało 3 rzeźników i 3 innych rzemieślników. Na przełomie XVIII/XIX w. miasto stało się poważnym ośrodkiem przemysłu sukienniczego, tkactwa i garncarstwa - charakterystycznego wówczas dla całego regionu. Rok 1856 był czasem klęski spowodowanej wielkim pożarem (spłonęło 187 budynków). Po tym tragicznym wydarzeniu w 1870 roku Grzegorzew utracił prawa miejskie. Niepodległości doczekał jako wieś zaboru rosyjskiego.
Wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, siedziba gminy Grzegorzew, nad rzeką Rgielewką, na Wysoczyźnie Kłodawskiej.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
HistoriaPoczątkowo była ona własnością książęcą. W 1236 r. Władysław Odonic darował wieś arcybiskupom gnieźnieńskim. W 1331 r. została zniszczona przez Krzyżaków. Dokument z 1357 r. nazywa Grzegorzew miastem. Istniał wówczas tutaj także targ. W roku 1550 Zygmunt August wystawił na prośbę abp Mikołaja Dzierzgowskiego przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim. Grzegorzew nigdy nie rozwinął się w duży ośrodek miejski. W roku 1576 były w nim cztery karczmy, trzy warzelnie wódki, pracowało trzech rzeźników. Miasto stanowiło wtedy ośrodek rozległego klucza dóbr arcybiskupich. W 1793 r. liczyło tylko 453 mieszkańców. Rozwój rzemiosła tkackiego i sukienniczego na początku XIX wieku spowodował widoczne ożywienie miasta. W czasie pożaru w 1858 r. spłonęło 79 domów mieszkalnych i 108 innych budynków. W 1861 roku miasto liczyło 1092 mieszkańców, trudniących się głównie rolnictwem. W 1870 r. Grzegorzew utracił prawa miejskie. W latach niemieckiej okupacji nazwa miejscowości została zmieniona na Georgen. Obecnie wieś stanowi zaplecze usługowo-handlowe dla najbliższej okolicy.
KościółDrewniany kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowany został w 1776 r. z fundacji ks. Jana Rachlewskiego. W latach 1885-1887 przedłużony ku zachodowi i gruntownie odrestaurowany. Orientowany, konstrukcji zrębowej, zewnątrz oszalowany. Nawa trójdzielna z węższym, zamkniętym wielobocznie prezbiterium, przy którym od północy znajduje się murowana zakrystia. Przy nawie od północy i południa dwie analogiczne kaplice zapewne z XVIII wieku tworzące rodzaj transeptu, otwarte do nawy łukiem spłaszczonym; od południa przylega kruchta. W środkowej części nawy, prezbiterium i zakrystii pozorne sklepienia kolebkowe z XIX wieku. W częściach bocznych nawy i kaplicach – strop. Belka tęczowa z krucyfiksem późnobarokowym. Kaplice, kruchta i składzik zwieńczone wolutowymi szczytami zapewne z XIX wieku. Drzwi okute z wieku XVIII. Dachy dwuspadowe, gontowe z wieżyczką na sygnaturkę w nawie i wieży dobudowanej w części zachodniej.
Wewnątrz świątyni pięć barokowych ołtarzy. Dwie chrzcielnice: późnobarokowa z początku XVI wieku, z piaskowca z napisem łacińskim; rokokowa z drugiej połowy XVIII wiekuz posążkiem Matki Bożej w sukience. Rokokowy konfesjonał. Barokowe rzeźby: św. Stanisława Biskupa, św. Mikołaja, św. Wawrzyńca, św. Kazimierza, św. Grzegorza i Matki Boskiej Niepokalanej. W ogrodzeniu kościoła kapliczka z rzeźbą ludową św. Benona. Świątynia jest największym drewnianym kościołem powiatu kolskiego. Wokół rośnie wiele starych drzew – kasztanowce, lipy i klony.
RynekZachował się dawny układ urbanistyczny miejscowości z dużym, prostokątnym rynkiem (plac Tysiąclecia Państwa Polskiego). Zabudowa wsi jest przeważnie parterowa, w znacznej części drewniana. Spotkać też można budynki wzniesione z łupków wapienia. W ścianę stojącego na środku rynku gmachu (budynek Urzędu Gminy) jest wmurowana tablica poświęcona Polakom poległym i pomordowanym w okresie II wojny światowej.