proszę znajdcie mi coś o jedwabnikach chodzi mi o dębowego i morwowego informację ale bardzo długie patrzyłam na wikipedie i ci za przeproszeniem nnnnniiiiccccc
proszę o szybką odpowiedź z górzyska dziękuję
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
jedwabnik dębowy «motyl, którego gąsienice żywią się liśćmi dębu»
Jedwabnik morwowy, prządka jedwabnik (Bombyx mori), motyl zaliczany do rodziny prządkowatych, pierwotnie zamieszkujący rejony wschodniej Azji. Gąsienice tego gatunku przed przepoczwarczeniem formują duże kokony, utworzone z pojedynczej nici, której długość dochodzi nawet do 1500 m. Nić ma kolor biały, żółty lub niebieskawy w zależności od rasy jedwabnika. Osobniki dorosłe są owłosione, ubarwione jasnobeżowo. Rozpiętość skrzydeł jedwabnika morwowego dochodzi do 4 cm.
Dla uzyskania jedwabiu hodowany w Chinach już 2600 lat p.n.e., w Europie hodowla jedwabnika morwowego datuje się od V w., głównie w Hiszpanii, Francji i Włoszech.
jedwabnik. To nocny motyl, czyli ćma, o rozpiętości skrzydeł około 4 cm w kolorze żółtawo białym z brązowym rysunkiem na skrzydłach. Jego cykl rozwojowy to pełne przeobrażenie, czyli: jajeczko – gąsienica (rośnie do 8 cm i przechodzi 4 zrzucenia skóry zwane wylinkami) – poczwarka – piąta wylinka = postać dorosła zwana imago czyli motyl. Ta forma żywi się czasami nektarem kwiatów, ale jej zasadniczym przeznaczeniem jest kopulacja, zapłodnienie i złożenie jaj, by zapewnić ciągłość gatunkowi. Po wykonaniu tego zadania imago ginie. Tylko raz i do piachu – smutne jest życie imago, nieprawdaż?
Jedwabnik dębowy( Antheraeapernyi– czyli tussor chiński) jest dzikim motylem występującym w kilku odmianach. W Azji i Japonii jest hodowany na przemysłową, chociaż nie wielką, skalę. Jego gąsienice żywią się głównie liśćmi dębu. Stąd nazwa. Ale można też podawać liście brzozy czy iwy. W Polsce z powodzeniem przeprowadzono próby hodowli odmiany z rodziny pawic (Attacidae) jedwabnika chińskiego. Daje on dwa pokolenia w ciągu roku, a uzyskane jedwabne włókno pozwala na wykonanie wyrobów pluszów, dywanów i galanterii, a cechuje się dość dużą trwałością i pięknym wyglądem.
Jednakże udomowionym w 100% i nie występującym na wolności jest hodowlany
jedwabnik morwowy (BombyxMori). Motyl nocny z rodziny prządek występujący w wielu odmianach. Jego samica składa do 700 jaj. Z nich wylęgają się gąsienice, które od połowy maja do połowy sierpnia żywią się liśćmi morwy. Na koniec, przy pomocy posiadanych gruczołów przędnych i kądzielnika znajdującego się na dolnej wardze, budują wokół siebie oprzęd zwany kokonem używając cieniutkiej nici powstałej z substancji o nazwie fibroina, by w nim się przepoczwarzyć, rozerwać go i wyfrunąć jako imago. Ale do tego się nie dopuszcza. Rozerwanie kokonu równa się zniszczeniu tej wspaniałej nici o długości do 4000 m (sic!), z której ma powstać cudowna tkanina – jedwab. Kokony się więc zbiera, sortuje na rozwijalne i nierozwijalne. Na koniec rozwijalne „zamraża się”, czyli zabija niewylęgnięte poczwarki gorącą parą i suszy, co zmniejsza ich wagę trzykrotnie oraz pozwala na dłuższe magazynowanie. Nierozwijalne na ogół przeznacza się do wylęgu motyli (wymotylenia) w celu otrzymania par rozrodowych w zakładzie grenarskim. Tamże też rozwijalne są „czesane” specjalną drapaczką. Jej zadaniem jest wyodrębnić na kokonie początek nici, po czym maszyna zwija ją na motek. Gąsienice z jednego grama greny na cały swój rozwój potrzebują około 30 kg liści. Same wyprodukują 2,5 do 3,5 kg świeżych kokonów. Natomiast do uzyskania 1 kg włókna jedwabnego, czyli greża, musimy rozwinąć 3,1 do 4,0 kg kokonów suchych i zapewnić 85 kg morwowych liści do wykarmienia gąsienic.
Mam nadzieje że pomogłam, dębowy jest kótki, ale tamten bardziej rozpisany, jak napiszesz wielkimi literami to sobie poradzisz.