feelggood
1.Charakterystyka Makbeta jako: -rycerza-Makbet był honorowym.szlachetnym, oddanym ojczyźnie i władcy rycerzem. Był prawy, waleczny, dzielny, odważny, godny poświęcić się ojczyźnie. -władcę,-Jako władca, Makbet był krwawym tyranem. Rządził bez najmniejszych skrupułów (jego rządy były bezwzględne). Przyczynił się do śmierci wielu niewinnych osób. Jako władca był fałszywy, obłudny i nieczuły- zabijał każdego, kto tylko mógłby zagrozić jego władzy. -człowieka- Makbet był świadomy swoich czynów, mógł sam decydować o swoim życiu, jednak jego decyzje przyczyniły się wyłącznie do samych nieszczęść i zbrodni.Jego losem nie kieruje ślepe fatum, tylko on sam.Był pełen ambicji, które podsyciły jego chęć władzy. Jego słabością okazała się właśnie jego nienasycona ambicja. Makbet chciał mieć wszystko, być królem i rządzić innymi. Czarownice w odpowiednim momencie wykorzystały tą cechę Makbeta i doprowadziły do jeszcze większej jego zguby. Makbet nie był do końca złym człowiekiem, były w nim też dobre cechy. Długo zastanawiał się nad tym, czy zabić Dunkana, czy dokonac tej zbrodni (szarpały nim wątpliwości) ale jednak chęć, żądza władzy okazała się silniejsza. 2.Motyw: -zbrodni- Makbet zabija Dunkana, co przyczynia się do kolejnych morderstw na osobach, które mogą zagrozić władzy Makbeta. Makbet albo sam dokonywał morderstw albo zlecał to innym osobom (Banka zabili wynajęci zabójcy). Tytułowy bohater jest świadomy tego, że zbrodnia pociągnie za sobą następnie i że nie będzie miał na to wpływu. W swoim utworze, Szekspir podkreślił fakt, że każdy prędzej, czy później poniesie konsekwencje swoich czynów (Makbet zginął z ręki Makdufa, czyli tak jak przepowiedziały czarownice: z ręki tego, kto nie został zrodzony z kobiety). -sztyletu- Sztylet jest symbolem zbrodni.Podczas podjęcia decyzji o zabójstwie Dunkana, Makbet widzi zakrwawiony sztylet zwrócony w jego stronę rękojeścią.(To tak jakby sztylet chciał poprowadzić Makbeta do komnaty Dunkana i ułatwić podjęcie decyzji dotyczącej zabójstwa). Makbet chce złapać ten sztylet (ująć w dłoń), ale on okazuje się tylko złudzeniem i grą wyobraźni Makbeta. -teatru Muandi-Pod koniec życia Makbeta, on sam stwierdza, że życie jest bezsensu. Porównuje je właśnie do teatru-ludzi określa jako marionetki, które mają ściśle określony scenariusz (odgrywają określoną rolę). Po wykonaniu tego scenariusza, każdy z tych ludzi ,,przepada w nicość.'' 3.Monolog Makbeta.-Makbet nie przejął się zbytnio śmiercią swojej żony. Sam stwierdza ,,Powinna była umrzeć nieco później;/Czego się było tak spieszyć z tą wieścią?'' We władcy dochodzi do wewnętrznej przemiany. Dokonuje reflekcji dotyczących świata i życia. Stwierdza, że życie nie ma sensu, że jest ,przechodnim półcieniem''. Zauważa też, że ludzie walcząc o ,,lepsze jutro'' staczają się na złą drogę. Nie mają nawet czasu, aby obejrzeć się za siebie, zatrzymać się na chwile i ocenić bieżącą sytuację i zmienić sie na lepsze, znów wejść na tą dobrą drogę. Makbet czuje się bezsilny. 4.Wyznaczniki tragedii: rezygnacja z zaczerpniętego z teatru antycznego fatum- to sam bohater decyduje o swoim zyciu i swoich losach,na scenie jest więcej niż 3 aktorów (sceny zbiorowe),Catharsis pojawia się w minimalnej ilości, złamanie zasady decorum (nie przestrzega sie jej.) 5.Cechy tragedii antycznej (porównanie tragedii szekspirowskiej od tragedii antycznej) -W tragedii antycznej działała zasada trzech jedności (czasu, miejsca, akcji)- Szekspir natomiast, zerwał z tą zasadą. - W tragedii antycznej był chór, a u Szekspira już się nie pojawiał. -W tragedii szekspirowskiej zostały wprowadzone sceny zbiorowe, co nie miało wczesniej miejsca. -W tragedii antycznej stoswano zasadę decorum, natomiast u Szekspira w wypowiedziach bohaterów pojawiaja się wyrażenia potoczne. -W tragedii antycznej działało fatum, w tragedii szekspirowskiej bohater sam decydował o swoim życiu. -W tragedii szekspirowskiej nastąpiło wyznaczenie przyrodzie roli współbohatera akcji. -W teatrze antycznym stosowano zasadę jedności estetyk, a Szekspir złamał i tę zasadę (sceny rozpaczy mieszają się z komizmem).
3 votes Thanks 1
starcoins50000
Zadanie.1. Rycerz-na sercu leży mu dobro swojej ojczyzny i króla. Władca-dowódca armii, służy królowi Szkocji. Człowiek-chciwy, zakłamany,próżny. Zadanie.2. zbrodnia-wyznaczenie zdobycia korony królewskiej,by to osiągnąć musiał zabić obecnego władcę Szkocji króla Duncana. smutek-przysięga na ofiarowanie władzy nie do złamania,z tego powodu ogarniał go smutek i wyrzuty sumienia. sztylet-obawa przed utratą tronu popycha go ku innym zbrodniom, zabija coraz więcej osób. Zadanie.3. Dla Makbeta życie jest tylko przedstawieniem teatralnym, które prędzej czy później musi skończyć się śmiercią i nie ma dla nikogo ani dla niczego żadnego znaczenia.Oswoił się z tym,że wokół niego giną ludzie,bo własnoręcznie zabił wiele osób. Nic już się dla niego nie liczy,sam pragnie umrzeć. Zadanie.4. 1)Brak zasady trzech jedności. 2)Wprowadzenie scen zbiorowych. 3)Kompozycja. 4)Drastyczne sceny. 5)Moralne przesłanie. 6)Pobudzenie uczuć i wyobraźni. Zadanie.5. 1)Zasada trzech jedności 2)Zasada jedności estetyk 3)Zasada Decorum
-rycerza-Makbet był honorowym.szlachetnym, oddanym ojczyźnie i władcy rycerzem. Był prawy, waleczny, dzielny, odważny, godny poświęcić się ojczyźnie.
-władcę,-Jako władca, Makbet był krwawym tyranem. Rządził bez najmniejszych skrupułów (jego rządy były bezwzględne). Przyczynił się do śmierci wielu niewinnych osób. Jako władca był fałszywy, obłudny i nieczuły- zabijał każdego, kto tylko mógłby zagrozić jego władzy.
-człowieka- Makbet był świadomy swoich czynów, mógł sam decydować o swoim życiu, jednak jego decyzje przyczyniły się wyłącznie do samych nieszczęść i zbrodni.Jego losem nie kieruje ślepe fatum, tylko on sam.Był pełen ambicji, które podsyciły jego chęć władzy.
Jego słabością okazała się właśnie jego nienasycona ambicja. Makbet chciał mieć wszystko, być królem i rządzić innymi. Czarownice w odpowiednim momencie wykorzystały tą cechę Makbeta i doprowadziły do jeszcze większej jego zguby. Makbet nie był do końca złym człowiekiem, były w nim też dobre cechy. Długo zastanawiał się nad tym, czy zabić Dunkana, czy dokonac tej zbrodni (szarpały nim wątpliwości) ale jednak chęć, żądza władzy okazała się silniejsza.
2.Motyw:
-zbrodni- Makbet zabija Dunkana, co przyczynia się do kolejnych morderstw na osobach, które mogą zagrozić władzy Makbeta. Makbet albo sam dokonywał morderstw albo zlecał to innym osobom (Banka zabili wynajęci zabójcy). Tytułowy bohater jest świadomy tego, że zbrodnia pociągnie za sobą następnie i że nie będzie miał na to wpływu. W swoim utworze, Szekspir podkreślił fakt, że każdy prędzej, czy później poniesie konsekwencje swoich czynów (Makbet zginął z ręki Makdufa, czyli tak jak przepowiedziały czarownice: z ręki tego, kto nie został zrodzony z kobiety).
-sztyletu- Sztylet jest symbolem zbrodni.Podczas podjęcia decyzji o zabójstwie Dunkana, Makbet widzi zakrwawiony sztylet zwrócony w jego stronę rękojeścią.(To tak jakby sztylet chciał poprowadzić Makbeta do komnaty Dunkana i ułatwić podjęcie decyzji dotyczącej zabójstwa). Makbet chce złapać ten sztylet (ująć w dłoń), ale on okazuje się tylko złudzeniem i grą wyobraźni Makbeta.
-teatru Muandi-Pod koniec życia Makbeta, on sam stwierdza, że życie jest bezsensu. Porównuje je właśnie do teatru-ludzi określa jako marionetki, które mają ściśle określony scenariusz (odgrywają określoną rolę). Po wykonaniu tego scenariusza, każdy z tych ludzi ,,przepada w nicość.''
3.Monolog Makbeta.-Makbet nie przejął się zbytnio śmiercią swojej żony. Sam stwierdza ,,Powinna była umrzeć nieco później;/Czego się było tak spieszyć z tą wieścią?'' We władcy dochodzi do wewnętrznej przemiany. Dokonuje reflekcji dotyczących świata i życia. Stwierdza, że życie nie ma sensu, że jest ,przechodnim półcieniem''. Zauważa też, że ludzie walcząc o ,,lepsze jutro'' staczają się na złą drogę. Nie mają nawet czasu, aby obejrzeć się za siebie, zatrzymać się na chwile i ocenić bieżącą sytuację i zmienić sie na lepsze, znów wejść na tą dobrą drogę. Makbet czuje się bezsilny.
4.Wyznaczniki tragedii: rezygnacja z zaczerpniętego z teatru antycznego fatum- to sam bohater decyduje o swoim zyciu i swoich losach,na scenie jest więcej niż 3 aktorów (sceny zbiorowe),Catharsis pojawia się w minimalnej ilości, złamanie zasady decorum (nie przestrzega sie jej.)
5.Cechy tragedii antycznej (porównanie tragedii szekspirowskiej od tragedii antycznej)
-W tragedii antycznej działała zasada trzech jedności (czasu, miejsca, akcji)- Szekspir natomiast, zerwał z tą zasadą.
- W tragedii antycznej był chór, a u Szekspira już się nie pojawiał.
-W tragedii szekspirowskiej zostały wprowadzone sceny zbiorowe, co nie miało wczesniej miejsca.
-W tragedii antycznej stoswano zasadę decorum, natomiast u Szekspira w wypowiedziach bohaterów pojawiaja się wyrażenia potoczne.
-W tragedii antycznej działało fatum, w tragedii szekspirowskiej bohater sam decydował o swoim życiu.
-W tragedii szekspirowskiej nastąpiło wyznaczenie przyrodzie roli współbohatera akcji.
-W teatrze antycznym stosowano zasadę jedności estetyk, a Szekspir złamał i tę zasadę (sceny rozpaczy mieszają się z komizmem).
Rycerz-na sercu leży mu dobro swojej ojczyzny i króla.
Władca-dowódca armii, służy królowi Szkocji.
Człowiek-chciwy, zakłamany,próżny.
Zadanie.2.
zbrodnia-wyznaczenie zdobycia korony królewskiej,by to osiągnąć musiał zabić obecnego władcę Szkocji króla Duncana.
smutek-przysięga na ofiarowanie władzy nie do złamania,z tego powodu ogarniał go smutek i wyrzuty sumienia.
sztylet-obawa przed utratą tronu popycha go ku innym zbrodniom, zabija coraz więcej osób.
Zadanie.3.
Dla Makbeta życie jest tylko przedstawieniem teatralnym, które prędzej czy później musi skończyć się śmiercią i nie ma dla nikogo ani dla niczego żadnego znaczenia.Oswoił się z tym,że wokół niego giną ludzie,bo własnoręcznie zabił wiele osób. Nic już się dla niego nie liczy,sam pragnie umrzeć.
Zadanie.4.
1)Brak zasady trzech jedności.
2)Wprowadzenie scen zbiorowych.
3)Kompozycja.
4)Drastyczne sceny.
5)Moralne przesłanie.
6)Pobudzenie uczuć i wyobraźni.
Zadanie.5.
1)Zasada trzech jedności
2)Zasada jedności estetyk
3)Zasada Decorum