Na początek zajmijmy się budową atomu wapnia i określamy liczbę elektronów walencyjnych, bo tylko one mogą oderwać się od atomu dając odpowiedni jon w tym przypadku tylko kation czyli jon o ładunku dodatnim.
₂₀Ca: K²L⁸M⁸N² - mamy 2 elektrony walencyjne więc teoretycznie możemy oderwać jeden elektron tworząc kation jedno dodatni lub dwa elektrony tworząc kation dwu dodatni.
Zapisujemy to za pomocą równania:
Ca - 2e⁻ ⇒ Ca²⁺
Przejdźmy teraz do innych pierwiastków np. chlor, robimy analogicznie jak w przypadku poprzednim tylko, chlor może być anionem, czyli jonem obdarzonym ładunkiem ujemnym - niemetale przyjmują konfiguracje elektronową gazu szlachetnego kończącego okres, w którym leżą.
Tak więc chlor przyjmie 1 elektron aby stać się podobny w konfiguracji elektronowego do argonu. Wszystkie pierwiastki dążą do oktetu elektronowego ( 8 elektronów na powłoce walencyjnej) wyjątek stanowią wodór, hel lit i beryl, one dążą do dubletu elektronowego tzn. chcą przypominać budową atom helu, który ma 2 elektrony.
₁₇Cl: K²L⁸M⁷ - mamy 7 elektronów walencyjnych aby chlor mógł upodobnić się do argonu musi przyjąć elektron - stworzy jon obdarzony ładunkiem ujemnym - anion
Cl + e⁻ ⇒ Cl⁻
Kolejne przykłady:
lit odda elektron aby upodobnić się do atomu helu: Li - e⁻ ⇒ Li⁺
sód odda elektron aby upodobnić się do atomu neonu: Na - e⁻ ⇒ Na⁺
wapń odda dwa elektrony aby upodobnić się do atomu argonu: Ca - 2e⁻ ⇒ Ca²⁺
Selen przyjmie dwa elektrony aby upodobnić się do atomu kryptonu: Se + 2e⁻ ⇒ Se²⁻
Krzem odda 4 elektrony a by upodobnić się do atomu neonu: Si - 4e⁻ ⇒ Si⁴⁺
Przy pracy z powstawaniem jonów należy używać Układu Okresowego.
Na początek zajmijmy się budową atomu wapnia i określamy liczbę elektronów walencyjnych, bo tylko one mogą oderwać się od atomu dając odpowiedni jon w tym przypadku tylko kation czyli jon o ładunku dodatnim.
₂₀Ca: K²L⁸M⁸N² - mamy 2 elektrony walencyjne więc teoretycznie możemy oderwać jeden elektron tworząc kation jedno dodatni lub dwa elektrony tworząc kation dwu dodatni.
Zapisujemy to za pomocą równania:
Ca - 2e⁻ ⇒ Ca²⁺
Przejdźmy teraz do innych pierwiastków np. chlor, robimy analogicznie jak w przypadku poprzednim tylko, chlor może być anionem, czyli jonem obdarzonym ładunkiem ujemnym - niemetale przyjmują konfiguracje elektronową gazu szlachetnego kończącego okres, w którym leżą.
Tak więc chlor przyjmie 1 elektron aby stać się podobny w konfiguracji elektronowego do argonu. Wszystkie pierwiastki dążą do oktetu elektronowego ( 8 elektronów na powłoce walencyjnej) wyjątek stanowią wodór, hel lit i beryl, one dążą do dubletu elektronowego tzn. chcą przypominać budową atom helu, który ma 2 elektrony.
₁₇Cl: K²L⁸M⁷ - mamy 7 elektronów walencyjnych aby chlor mógł upodobnić się do argonu musi przyjąć elektron - stworzy jon obdarzony ładunkiem ujemnym - anion
Cl + e⁻ ⇒ Cl⁻
Kolejne przykłady:
lit odda elektron aby upodobnić się do atomu helu: Li - e⁻ ⇒ Li⁺
sód odda elektron aby upodobnić się do atomu neonu: Na - e⁻ ⇒ Na⁺
wapń odda dwa elektrony aby upodobnić się do atomu argonu: Ca - 2e⁻ ⇒ Ca²⁺
Selen przyjmie dwa elektrony aby upodobnić się do atomu kryptonu: Se + 2e⁻ ⇒ Se²⁻
Krzem odda 4 elektrony a by upodobnić się do atomu neonu: Si - 4e⁻ ⇒ Si⁴⁺
Przy pracy z powstawaniem jonów należy używać Układu Okresowego.
Pozdrawiam :)