Myszorex11
Fryderyk II kontynuuje reformy swego poprzednika, czyli ojca Fryderyka Wilhelma I. Zwany był on królem - sierżantem. Był pokojowym militarystą. To najbardziej dynamiczny reformator najsilniejszej armii europejskiej w XVII w. Reformę wojska oparł na systemie kantonalnej rekrutacji. Wszyscy mężczyźni z obwodów rekrutacyjnych, czyli kantonów odbywali jedno- lub dwuletnią służbę rekrucką, potem pozostawali do dyspozycji jednostek i co pewien czas byli powoływani na ćwiczenia. Prekursor systemu powszechnej służby wojskowej, stworzonej na wypadek wojny. Uznawał system armii zaciężnej. Powiększył armię dwukrotnie. Pozostawił swemu następcy 83 tys. żołnierzy, a także 8 mln oszczędności w budżecie. Twórca sprawnego systemu fiskalno-wojskowego administracji (redukcja urzędników i akademików). Wprowadził koszarowy tryb życia na dworze królewskim i w państwie. Wyznawca dewizy: "wojsko i talary to moi najlepsi przyjaciele". W schyłkowej fazie wojny północnej odebrał Szwecji Szczecin wraz z południową częścią szwedzkiego Pomorza (1720). W polityce gospodarczej preferował samowystarczalność kraju (zakaz importu artykułów luksusowych). W sprawach religijnych opowiadał się za tolerancją. W 1732 wydał patent emigracyjny wygnanym z Salzburga protestantom, z prawem zasiedlenia wyludnionych przez dżumę terenów Prus Wschodnich.