Proszę o przedstawienie trzech bogów greckich z nawiązaniem do mitu może być Hera Hades i np Hefajstos mogą być to inni bogowie również proszę aby było to na temat i nie za mało i aby nie było to wszystko żywcem z internetu
weroo
To dedalu i ikarze atenie afrodycie itd nie wiem o co ci chodzi
0 votes Thanks 0
Zuanshie
Hefajstos był najpracowitszym z bogów. W swej kuźni na wyspie Lemnos pośród cyklopów pracuje dzień i noc. Kuje pioruny dla Zeusa, naprawia rydwan boga Słońca, wyrabia biżuterie. Był synem Zeusa i Hery. Mieszkał na Olimpie do czasu, kiedy wstawił się za matką. Wówczas ojciec zrzucił go na ziemię, gdzie przez dziewięć lat cały Olimp był przekonany, że zginął. Dopiero Bachus, bóg wina, sprowadził go na Olimp. Zeus chcąc wynagrodzić wyrządzone krzywdy, dał mu za żonę piękną boginię, Afrodytę, jednkaże nie było to cudowne małżeństwo. Hefajstos był bogiem ognia. Czczona go szczególnie na wyspie Lemnos, gdzie był najstarszy ośrodek kultu. W Atenach obchodzi się na cześć Hefajstosa Lempadoforie - biegi z pochodniami.
W początkach świata Herę, wraz z prawie całym rodzeństwem, połknął ojciec - Kronos. Z jego brzucha wyratował ją jedyny ocalały brat - Zeus. Hera była nie tylko siostrą Zeusa, ale także jego ostatnią i najważniejszą żoną, Królową Olimpu. I chociaż w mitologii występuje jako ostatnia żona Zeusa, to ich związek poświadczony jest od bardzo dawna. Jej imię występowało łącznie z pierwszym zapisem imienia Zeusa na tabliczkach mykeńskich z pismem linearnym typu B.
Bogini była patronką kobiet i małżeństwa. Do niej modliły się panny w dniu ślubu, ona opiekowała się macierzyństwem i niosła pociechę wdowom. Główne miejsca kultu Hery znajdowały się w Argos na Peloponezie oraz na wyspie Samos. W Olimpii, gdzie stała jedna z najstarszych świątyń Hery, odbywały się co pięć lat igrzyska dziewcząt. Prawie każde miasto miało jeśli nie świątynie, to chociaż ołtarz poświęcony tej bogini.
Jako żona Hera była bardzo zazdrosna i kłótliwa, więc Zeus aby uniknąć kłótni często jej ulegał. Była też bardzo wrażliwa na wszystko co mówiono o jej urodzie. Nieliczne kobiety, które odważyły się przechwalać, że nie ustępują urodą samej bogini spotkała sroga kara. Na jedne rzuciła szaleństwo - tak że uważały się za krowy, całe dnie ryczały i pasły się na łące. Inne zamieniła w schody do świątyni. Ojciec dziewczyn, który był kapłanem, codziennie stąpał po tych schodach, słuchając jęków córek. Podczas wojny trojańskiej (Iliada) Zeus głośno gniewał się na Herę za to, że za bardzo sprzyjała Grekom (za to, że Parys Afrodytę uznał za najpiękniejszą). Jednak on sam też nie był bezstronny. Hera ze szczytu Olimpu ujrzała jak jej mąż siedzi na szczycie Idy nad Troją i zamierza wesprzeć Trojan, a pognębić Greków, którzy skrzywdzili jego ulubieńca - Achillesa. Hera postanowiła się wystroić, pójść do Zeusa i zauroczyć go tak, aby zmorzył go sen. Afrodyta, bogini miłości, obdarzyła Herę czarem i miłością, które miały jej pomóc w uwiedzeniu Zeusa. Lecąc do Troji spotkała Hypnosa, boga snu. Jego też namówiła aby pomógł jej uśpić Zeusa. Plan Hery powiódł się. Gdy Zeus przytulił małżonkę ogarnął go sen. Wówczas Posejdon zgodnie z życzeniem Hery pomógł w walce Grekom. W sztuce przedstawiano Herę jako dojrzałą kobietę, często w otoczeniu pawi.
W początkach świata Herę, wraz z prawie całym rodzeństwem, połknął ojciec - Kronos. Z jego brzucha wyratował ją jedyny ocalały brat - Zeus. Hera była nie tylko siostrą Zeusa, ale także jego ostatnią i najważniejszą żoną, Królową Olimpu. I chociaż w mitologii występuje jako ostatnia żona Zeusa, to ich związek poświadczony jest od bardzo dawna. Jej imię występowało łącznie z pierwszym zapisem imienia Zeusa na tabliczkach mykeńskich z pismem linearnym typu B.
Bogini była patronką kobiet i małżeństwa. Do niej modliły się panny w dniu ślubu, ona opiekowała się macierzyństwem i niosła pociechę wdowom. Główne miejsca kultu Hery znajdowały się w Argos na Peloponezie oraz na wyspie Samos. W Olimpii, gdzie stała jedna z najstarszych świątyń Hery, odbywały się co pięć lat igrzyska dziewcząt. Prawie każde miasto miało jeśli nie świątynie, to chociaż ołtarz poświęcony tej bogini.
Jako żona Hera była bardzo zazdrosna i kłótliwa, więc Zeus aby uniknąć kłótni często jej ulegał. Była też bardzo wrażliwa na wszystko co mówiono o jej urodzie. Nieliczne kobiety, które odważyły się przechwalać, że nie ustępują urodą samej bogini spotkała sroga kara. Na jedne rzuciła szaleństwo - tak że uważały się za krowy, całe dnie ryczały i pasły się na łące. Inne zamieniła w schody do świątyni. Ojciec dziewczyn, który był kapłanem, codziennie stąpał po tych schodach, słuchając jęków córek. Podczas wojny trojańskiej (Iliada) Zeus głośno gniewał się na Herę za to, że za bardzo sprzyjała Grekom (za to, że Parys Afrodytę uznał za najpiękniejszą). Jednak on sam też nie był bezstronny. Hera ze szczytu Olimpu ujrzała jak jej mąż siedzi na szczycie Idy nad Troją i zamierza wesprzeć Trojan, a pognębić Greków, którzy skrzywdzili jego ulubieńca - Achillesa. Hera postanowiła się wystroić, pójść do Zeusa i zauroczyć go tak, aby zmorzył go sen. Afrodyta, bogini miłości, obdarzyła Herę czarem i miłością, które miały jej pomóc w uwiedzeniu Zeusa. Lecąc do Troji spotkała Hypnosa, boga snu. Jego też namówiła aby pomógł jej uśpić Zeusa. Plan Hery powiódł się. Gdy Zeus przytulił małżonkę ogarnął go sen. Wówczas Posejdon zgodnie z życzeniem Hery pomógł w walce Grekom. W sztuce przedstawiano Herę jako dojrzałą kobietę, często w otoczeniu pawi.