Proszę o poprawienie :poprawności językowej, ortografii , interpunkcji. Jeżeli możesz popraw też bogatctwo i barwność opisu.
„Powrót syna marnotrawnego''
Opis dotyczy obrazu „Powrót syna marnotrwnego'' autorstwa holenderskiego malarza Rembrandta van Rinj. Dzieło znajduje się w muzeum „Ermitraż” w Petersburgu. Obraz został namalowany na płotnie. Jeżeli chodzi o farby, został on namalowany farbami olejnymi. Tematem obrazu jest przypowieśc o Synu Marnotrawnym, którą można przeczytać w Ewangelii w Nowym Testamencie. Kompozycja dzieła jest spokojna.
Na pierwszym planie zostały ukazane: sylwetka bogatego ojca i klęczącego przed nim biednego syna. W obrazie dominuje kolor ciemny (tło), tylko postacie ojca i klęczacego syna są oświetlone i zbudowane z jansych barw. Pozsotałe osoby, także goście są lepiej widocze, nie pada na nie świtało. Na twarzy stęsknionego staruszka rysuje się radość, ulga i spokój. Uczuć jego młodszego syna nie można odczytać. Jego twarz wbita jest w piers ojca, świadczy o tym, że okazuje skruchę i żal za popełnione grzechy. Młodszy syn klęczy przed ojcem, ponieważ prosi go o wybaczenie. Na jego nogach widoczne są rozpadajace się chodaki, ukazujące poranione stopy, a brudne złachmanione ubranie jest w strzępach. Głowa jest ogolona i pokryta strupami. Na drugim planie widoczna jest służba i prawdopodobie, drugi syn. Wsród obecnych na obrazie osób panuje zaduma i refleksja. Motyw miłosierdzia, czyli aktywnej formy współczucia, wyrazającej się w konkrwtnym działaniu, polegającej na bezinteresownej pomocy jest tu przedstawiony bardzo dobrze. Ojciec jest starszym męzczyzną, który jest bardzo zamożny. Ubrany jest w odswiętny strój, ponieważ cieszył się z powrotu syna. Obie ręce miał połozone na plechach syna. Jedna dłoń była męska, duga zaś żeńska. Świadczy to o tym, że ojciec ma w sobie : surowość, wrazliwość i wybaczenie.Zarówno cechy męskie, jak i żeńskie. Obraz roztacza aurę duchowości. Jedna z postaci drugiego planu jest wierny syn, który z dystansem patrzy na sytuację. Pozostał on z ojcem w domu nie rozumiejac postawy młodszego syna. Jest on bogato ubrany, a jego twarz wyraża niezadowolenie. Jest wyraznie niezadowolony z reakcji ojca na powrót niewiernego syna który go opuscił i roztrwonił swą częsć majątku.
Miłosierdzie Boże, które wynika z miłości Boga do każdego człowieka, sprawia że osoba która odeszła, zgrzeszyła może się nawrócić i być na nowo blisko Pana. Na tym obrazie sylwetkę Boga ukazano w postaci ojca, wybaczającemu synowi. Dzieło może mieć charakter symboliczny, w którym najwazniejszy jest moment przebaczenia, na który pada światło. Ciemne tło i postacie nie rozumieją zaróno miłosierdzia jaki i wybaczenia.
Moim zdaniem obraz „Powrót syna marnotrawnego „ emanuje smutnym pięknem i znakomicie oddaje nastrój skruchy i prebaczenia, panujacy w biblijnej przypowiesci. Z pewnością zachęca widza do refleksji nad własnymi błędami.
Powrót syna marnotrawnego. Opis obrazu "Powrót syna marnotrawnego" holenderskiego malarza Rembrandta van Rijn.
Dzieło znajduje się petersburskim Ermitażu - słynnym rosyjskim muzeum i galerii obrazów.
Obraz został namalowany na płótnie farbami olejnymi.
Jego treścią jest ewangeliczna przypowieść o powrocie syna marnotrawnego do ojca.
Pierwszoplanowymi postaciami są stojący stary mężczyzna i obrócony do nas tyłem młody człowiek, który przed nim klęczy. Klęczący musi być biedakiem, nędzarzem nawet. Świadczą o tym zniszczona odzież i rozpadające się liche drewniaki. Na plecach na pasku ma pustą pochwę, a w tamtym czasie nóż służył do przyrządzania posiłków, czasami też do obrony. To symbol wielkiej biedy i upadku. Młodzieniec ma również ogoloną głowę, w tamtej epoce ogolone głowy mieli tylko niewolnicy.
Ewangelia mówi o nim, że jest młodszym z dwóch synów stojącego starca. Młodzieniec wziął przypadającą mu część majątku ojca i wyruszył w świat. Majątek roztrwonił i żył potem w nędzy. Postanowił jednak wrócić do domu i prosić ojca o przebaczenie.
Starszy brat, który został pokazany jako postać siedząca, siedzi na krześle ojca, w czarnym nakryciu głowy. Krzesło symbolizuje królewski tron, który z pewnością należał do starego mężczyzny, króla. Starszy syn króla był z nim i pracował. Teraz jednak, gdy brat, którego uważano za zmarłego, powrócił, jest zaskoczony powrotem, ale nie wyraża radości. Z jego twarzy bije irytacja i złość. Z pewnością powrót brata pokrzyżował jego plany objęcia całego majątku po śmierci starego króla.
Ojciec, król, to postać majestatyczna. Wstał ze swojego tronu i czule objął klęczącego w pokorze syna. Jego przymknięte oczy świadczą o głęgokim wzruszeniu. Nie widaź łez, ale z pewnością jego serce przepełnione jest szczęściem, że wrócił jego syn.
Rembrandt zastosował na obrazie metodę światłocienia. Najważniejsze postacie stoją oświetlone, w tle znajdują się osoby mniej ważne, drugoplanowe.
Obraz jest alegorią Bożego Miłosierdzia. Każdy człowiek, nawet największy grzesznik, ma prawo błagać Pana Boga o przebaczenie i o darowanie grzechów. A Pan Bóg - jak dobry ojciec pokazany na obrazie - zawsze jest gotów przebaczać.
To tyle mojego.
Oczywiście możesz dodać swoje refleksje, tak jak to fajnie napisałeś w ostatnim zdaniu. Życżę powodzenia :)
Opis dotyczy obrazu „Powrót syna marnotrawnego'' autorstwa holenderskiego malarza Rembrandta van Rinj. Dzieło znajduje się w muzeum „Ermitraż” w Petersburgu. Obraz został namalowany na płótnie. Jeżeli chodzi o farby, został on namalowany farbami olejnymi. Tematem obrazu jest przypowieść o Synu Marnotrawnym, którą można przeczytać w Ewangelii w Nowym Testamencie. Kompozycja dzieła jest spokojna.
Na pierwszym planie zostały ukazane: sylwetka bogatego ojca i klęczącego przed nim biednego syna. W obrazie dominuje kolor ciemny (tło), tylko postacie ojca i klęczącego syna są oświetlone i zbudowane z jasnych barw. Pozostałe osoby, także goście są lepiej widoczne, nie pada na nie świtało. Na twarzy stęsknionego staruszka rysuje się radość, ulga i spokój. Uczuć jego młodszego syna nie można odczytać. Jego twarz wbita jest w pierś ojca, świadczy o tym, że okazuje skruchę i żal za popełnione grzechy. Młodszy syn klęczy przed ojcem, ponieważ prosi go o wybaczenie. Na jego nogach widoczne są rozpadające się chodaki, ukazujące poranione stopy, a brudne złachmanione ubranie jest w strzępach. Głowa jest ogolona i pokryta strupami. Na drugim planie widoczna jest służba i prawdopodobnie, drugi syn. Wśród obecnych na obrazie osób panuje zaduma i refleksja. Motyw miłosierdzia, czyli aktywnej formy współczucia, wyrażającej się w konkretnym działaniu, polegającej na bezinteresownej pomocy jest tu przedstawiony bardzo dobrze. Ojciec jest starszym mężczyzną, który jest bardzo zamożny. Ubrany jest w odświętny strój, ponieważ cieszył się z powrotu syna. Obie ręce miał położone na plechach syna. Jedna dłoń była męska, duga zaś żeńska. Świadczy to o tym, że ojciec ma w sobie: surowość, wrażliwość i wybaczenie. Zarówno cechy męskie, jak i żeńskie. Obraz roztacza aurę duchowości. Jedna z postaci drugiego planu jest wierny syn, który z dystansem patrzy na sytuację. Pozostał on z ojcem w domu nie rozumiejąc postawy młodszego syna. Jest on bogato ubrany, a jego twarz wyraża niezadowolenie. Jest wyraźnie niezadowolony z reakcji ojca na powrót niewiernego syna, który go opuścił i roztrwonił swą cześć majątku.
Miłosierdzie Boże, które wynika z miłości Boga do każdego człowieka, sprawia, że osoba, która odeszła, zgrzeszyła może się nawrócić i być na nowo blisko Pana. Na tym obrazie sylwetkę Boga ukazano w postaci ojca, wybaczającemu synowi. Dzieło może mieć charakter symboliczny, w którym najważniejszy jest moment przebaczenia, na który pada światło. Ciemne tło i postacie nie rozumieją zarówno miłosierdzia, jaki i wybaczenia.
Moim zdaniem obraz „Powrót syna marnotrawnego „ emanuje smutnym pięknem i znakomicie oddaje nastrój skruchy i przebaczenia, panujący w biblijnej przypowieści. Z pewnością zachęca widza do refleksji nad własnymi błędami.