PROSZĘ O POMOC zadanie 1. Sformułuj wniosek dotyczący wpływu stężenia jonosfery sodu i potasu na aktywność karboksylazy fosfoenolopirogronianowej. zadanie 2. Porównaj wpływ wzrostu stężenia jonosfery sodu i potasu do wpływu stężenia aminokwasów na wartość Km karboksylazy fosfoenolopirogronianowej. zadanie 3. Wyjaśnij, dlaczego mechanizm utrzymania równowagi między ciśnieniem osmotycznym wewnątrzkomórkowym a ciśnieniem osmotycznym zewnątrzkomórkowym w komórkach kraba Pachygrapsus jest oparty głównie na wybranych wolnych aminokwasach, np. gli- cynie i serynie, a nie na jonach sodu i potasu. W odpowiedzi uwzględnij możliwy wplyw tych aminokwasów oraz jonów sodu i potasu na metabolizm komórki. Zadanie 4. Określ, jaki rodzaj zmian stężenia wolnych aminokwasów w komórce (wzrost czy spadek) sprawi, że plyn zewnątrzkomórkowy stanie się hipotoniczny względem cytozolu. Uzasadnij swój wybór.
Wniosek: Stężenie jonów sodu i potasu może wpłynąć na aktywność karboksylazy fosfoenolopirogronianowej, co sugeruje, że równowaga jonowa może być kluczowa dla regulacji tej enzymatycznej reakcji w komórce.
Zadanie 2:
Porównanie: Wzrost stężenia jonów sodu i potasu może wpłynąć inaczej na wartość Km karboksylazy fosfoenolopirogronianowej niż wzrost stężenia aminokwasów. Wartość Km odzwierciedla powinowactwo enzymu do swojego substratu, więc różnice w stężeniach jonów i aminokwasów mogą pokazać, jak te substancje wpływają na interakcje enzym-substrat.
Zadanie 3:
Mechanizm utrzymania równowagi osmotycznej w komórkach kraba Pachygrapsus opiera się głównie na wolnych aminokwasach, takich jak glicyna i seryna, ponieważ mogą one łatwiej regulować ciśnienie osmotyczne bez znaczącego wpływu na metabolizm komórki, w porównaniu do jonów sodu i potasu, które mogą wpłynąć na aktywność enzymatyczną i transport przez błonę komórkową.
Zadanie 4:
Spadek stężenia wolnych aminokwasów w komórce może sprawić, że płyn zewnątrzkomórkowy stanie się hipotoniczny względem cytozolu. W takim scenariuszu, niższe stężenie solutów w komórce prowadzi do różnicy ciśnień osmotycznych, co skłania wodę do przepływu do wnętrza komórki, aby zrównoważyć ciśnienie osmotyczne.
Odpowiedź:
Zadanie 1:
Wniosek: Stężenie jonów sodu i potasu może wpłynąć na aktywność karboksylazy fosfoenolopirogronianowej, co sugeruje, że równowaga jonowa może być kluczowa dla regulacji tej enzymatycznej reakcji w komórce.
Zadanie 2:
Porównanie: Wzrost stężenia jonów sodu i potasu może wpłynąć inaczej na wartość Km karboksylazy fosfoenolopirogronianowej niż wzrost stężenia aminokwasów. Wartość Km odzwierciedla powinowactwo enzymu do swojego substratu, więc różnice w stężeniach jonów i aminokwasów mogą pokazać, jak te substancje wpływają na interakcje enzym-substrat.
Zadanie 3:
Mechanizm utrzymania równowagi osmotycznej w komórkach kraba Pachygrapsus opiera się głównie na wolnych aminokwasach, takich jak glicyna i seryna, ponieważ mogą one łatwiej regulować ciśnienie osmotyczne bez znaczącego wpływu na metabolizm komórki, w porównaniu do jonów sodu i potasu, które mogą wpłynąć na aktywność enzymatyczną i transport przez błonę komórkową.
Zadanie 4:
Spadek stężenia wolnych aminokwasów w komórce może sprawić, że płyn zewnątrzkomórkowy stanie się hipotoniczny względem cytozolu. W takim scenariuszu, niższe stężenie solutów w komórce prowadzi do różnicy ciśnień osmotycznych, co skłania wodę do przepływu do wnętrza komórki, aby zrównoważyć ciśnienie osmotyczne.
POZDRO LICZE NA NAJ