Question

Proszę o pomoc: Skąd przylatuje Jemiołuszka ,kiedy przylatuje, i kiedy odlatuje. Bardzo proszę o pomoc. (Klasa 4)

Answer 1

jemiołuszka- przylatuje zimą z północy, lub północnego wschodu, odlatuje w marcu lub w kwietniu. odżywa się:zimą i jesienią: jagody, bądź np dziką różę, a latem głównie poluje na odwady typu komary, mrówki.

Answer 2

emiołuszka jest średnio licznym ptakiem przelotowym zimującym nielicznie.

 

Podczas wędrówek pojawia się na terenie całej Polski. Co kilka lat zdarzają się obfite naloty i wówczas mają miejsce znaczne koncentracje od kilkudziesięciu do kilkuset a nawet kilku tysięcy ptaków. Jemiołuszka pojawia się w miesiącach X i XI a odlatuje w miesiącach III i IV. Zimą koczują w stadach odżywiając się owocami jarzębiny, głogu, dzikiej róży, ligustru, jemioły i krzewów zimotrwałych. Na moim balkonie zjadła wszystkie owoce dzikiego wina.

 

Pokarm roślinny przebywa w przewodzie pokarmowym jemiołuszki bardzo krótko, dlatego też w odchodach spotkać można na wpół strawione owoce.

 

Jedyną rzeczą która absorbuje tego ptaszka jest ciągłe jedzenie. Jagodami opycha się do tego stopnia, że staje się ociężała i porusza się niechętnie. Bezruch ten jednak nie trwa długo, bo trawienie przebiega szybko i po kilku minutach może jeść na nowo.

 

Ponieważ na bezludnej północy nie ma sposobności poznać człowieka, zwłaszcza w jesieni nie boi się go wcale i pozwala zbliżyć się nawet na odległość ramienia. Dopiero po prześladowaniach staje się płochliwa i nieufna.

ako ptak północy jemiołuszka ma bardzo gęste miękkie i ciepłe upierzenie o pięknych matowych i subtelnych kolorach. Upierzenie jest jasnobrązowe, miejscami rdzawe. Na głowie czubek z piór. Czarna plamka na podgardlu. Samiec ma na skrzydle żółto-biały grzebyk utworzony z jasnych zakończeń lotek, a na końcach lotek ramieniowych rząd czerwonych „koralików”. Ozdoby na skrzydłach samic są skromniejsze. W locie jej sylwetka i sposób latania są podobne jak u szpaków. Dziób i nogi są czarne, oczy ciemnobrązowe. Wymiary ciała 20cm, rozpiętość skrzydeł 35cm, ogon tylko 6cm, waga do 65gr.

 

Głos, którym jemiołuszki się zwołują i którym zdradzają swoją obecność brzmi jak delikatny trel „ciruu ciruu”. Z podobnych tonów składa się cichy śpiew, rozbrzmiewający w słoneczne dni.

 

Jemiołuszka gniazdo zakłada na dalekiej północy na drzewach iglastych rosnących wśród bagien na wysokości od 4 do 5 metrów.

 

 

 

Prowadzi bardzo skryty styl życia. Gniazdo buduje z drobnych gałązek świerkowych, porostów, mchu i suchej trawy. Wewnątrz wyściela sierścią i włosiem reniferów. Jaja w liczbie 4-5 wysiaduje samica, a samiec przynosi jej pokarm.

 

Także w czasie zalotów samiec podaje samicy pokarm i krąży wokół niej podskakując z nastroszonym czubem i zwieszonymi skrzydłami.

 

Podczas bardzo krótkiego lata okolic podbiegunowych gnieździ się tylko raz do roku w czerwcu. W sierpniu jemiołuszki opuszczają swoje terytoria lęgowe i zbierają się w stada. Ich głównym pożywieniem w tym okresie są owady, muchówki i komary.

 

Wprawdzie to jarzębina stanowi zimą główny pokarm jemiołuszek, ale swą nazwę ptak ten zawdzięcza zjadaniu owoców jemioły. W odróżnieniu od większości roślin owoce jemioły dojrzewają zimą nęcąc ptaki mięsistą osłonką otaczającą owoce.

 

Jemiołuszki dają się skusić i pochłaniają owoce dziennie w ilości 2-3 razy więcej niż same ważą. Szybko trawią i wydalają niestrawione resztki (nasiona nie są trawione), które przylepiają się do pni i gałęzi drzew. Nasiona powoli kiełkują wczepiając się chwytnikami w korę drzewa i powstajew tym miejscu nowy „krzak” jemioły.

 

Występuje w tym przypadku współzależność ptaka i rośliny. Jemiołuszka co jest oczywiste, czerpie korzyści ze zjadania jemioły. Ma dzięki temu pokarm pozwalający jej przetrwać zimę i oczywiście jemioła odnosi korzyści z tego, że jest zjadana bo może się rozprzestrzeniać na inne drzewa.