- W opowiadaniu „Przy torze kolejowym" ukazany jest młody człowiek, który najpierw pomaga Żydówce, która uciekając z transportu została ranna, a później bez żadnych oporów zabija ją , co jest dowodem jego upodlenia i psychicznego „porażenia wojną".
wypisz
- „Dno” ilustruje portret oprawcy porażonego swym dziełem – niemiecki wojskowy, który wystraszył się kobiet transportowanych w bydlęcych wagonach: „Nawet Niemiec, i to się przeląkł, jak nas zobaczył.”
Ofiary:
- Ofiarą Niemców i znieczulicy ludzkiej jest bohaterka opowiadania „Dwojra Zielona“. Dwojra Zielona (z pochodzenia Żydówka) jest ofiarą sylwestrowej zabawy Niemców – straciła wtedy oko. Później nikt nie chciał jej pomóc, udzielić schronienia, dać ciepły posiłek. Niewzruszeni jej losem chętnie kupowali od niej złote zęby, wykorzystując sytuację do zdobycia cennego kruszca.
- Ofiarą rzeczywistości obozowej jest bohaterka opowiadania „Wiza“. Pozbawiona wrażliwości a nawet strachu przed śmiercią, przyzwyczajona do ciągłego widoku śmierci przestała się jej bać, uznając, że skoro jest więźniarką, to normalnym jest fakt, że musi umrzeć. Sama jest zaskoczona swoją chęcią oglądania agonii myszek pożeranych przez kota stwierdzając, że zachowuje się jak „jakiś" gestapowiec.
Osoby zarażone złem (dehumanizacja)
- W opowiadaniu „Profesor Spanner“ ukazana jest postać młodego gdańszczanina, któremu uległa zatarciu granica między dobrem a złem, którego wojna nauczyła brutalności i zobojętnienia. Dla niego ciało ludzkie nie ma żadnego znaczenia w porównaniu z tym, co można z niego wytworzyć, np. mydło, którego produkcja jest wyrazem pomysłowości . Ten młody student podziwia wręcz Niemców za to, że „Umieją zrobić coś z niczego“. Wojna zatarła w tym człowieku prawdziwą hierarchię wartości, pozbawiła go ludzkich uczuć.
- również opowiadanie „Przy torze kolejowym“
- Jednak najbardziej wstrząsającym dowodem na to, jak obozowa rzeczywistość, codzienny kontakt ze śmiercią wpływają na dehumanizację człowieka jest przykład dzieci z obozu w Oświęcimiu, które bawią się w palenie Żydów. („Dzieci i dorośli w Oświęcimiu“)
Kat i ofiara:
- W opowiadaniu „Przy torze kolejowym" ukazany jest młody człowiek, który najpierw pomaga Żydówce, która uciekając z transportu została ranna, a później bez żadnych oporów zabija ją , co jest dowodem jego upodlenia i psychicznego „porażenia wojną".
wypisz
- „Dno” ilustruje portret oprawcy porażonego swym dziełem – niemiecki wojskowy, który wystraszył się kobiet transportowanych w bydlęcych wagonach: „Nawet Niemiec, i to się przeląkł, jak nas zobaczył.”
Ofiary:
- Ofiarą Niemców i znieczulicy ludzkiej jest bohaterka opowiadania „Dwojra Zielona“. Dwojra Zielona (z pochodzenia Żydówka) jest ofiarą sylwestrowej zabawy Niemców – straciła wtedy oko. Później nikt nie chciał jej pomóc, udzielić schronienia, dać ciepły posiłek. Niewzruszeni jej losem chętnie kupowali od niej złote zęby, wykorzystując sytuację do zdobycia cennego kruszca.
- Ofiarą rzeczywistości obozowej jest bohaterka opowiadania „Wiza“. Pozbawiona wrażliwości a nawet strachu przed śmiercią, przyzwyczajona do ciągłego widoku śmierci przestała się jej bać, uznając, że skoro jest więźniarką, to normalnym jest fakt, że musi umrzeć. Sama jest zaskoczona swoją chęcią oglądania agonii myszek pożeranych przez kota stwierdzając, że zachowuje się jak „jakiś" gestapowiec.
Osoby zarażone złem (dehumanizacja)
- W opowiadaniu „Profesor Spanner“ ukazana jest postać młodego gdańszczanina, któremu uległa zatarciu granica między dobrem a złem, którego wojna nauczyła brutalności i zobojętnienia. Dla niego ciało ludzkie nie ma żadnego znaczenia w porównaniu z tym, co można z niego wytworzyć, np. mydło, którego produkcja jest wyrazem pomysłowości . Ten młody student podziwia wręcz Niemców za to, że „Umieją zrobić coś z niczego“. Wojna zatarła w tym człowieku prawdziwą hierarchię wartości, pozbawiła go ludzkich uczuć.
- również opowiadanie „Przy torze kolejowym“
- Jednak najbardziej wstrząsającym dowodem na to, jak obozowa rzeczywistość, codzienny kontakt ze śmiercią wpływają na dehumanizację człowieka jest przykład dzieci z obozu w Oświęcimiu, które bawią się w palenie Żydów. („Dzieci i dorośli w Oświęcimiu“)