Peloponez (Półwysep Peloponeski, nwgr. Πελοπόννησος, Peloponnisos, w średniowieczu znany pod nazwą Morea, gr. Μωρέας lub Μωριάς) – półwysep i kraina historyczna w Grecji. Stanowi najdalej na południe wysuniętą część Półwyspu Bałkańskiego i kontynentalnej Grecji. Znajduje się między Morzem Jońskim a Egejskim. Połączony jest z lądem Przesmykiem Korynckim przeciętym Kanałem Korynckim. Od północy Peloponez ograniczony jest Zatoką Koryncką i Patraską. Silnie rozczłonkowana linia brzegowa tworzy liczne mniejsze półwyspy: Argolidzki, Lakoński, Mani, Mesyński i zatoki: Sarońską, Argolidzką, Meseńska, Kiparysyjską. Powierzchnia Peloponezu wynosi 21,4 tys. km².
Troja, Ilion (gr. Τροία oraz Ἴλιον lub ἼλιοςIlios, łac. Ilium) – starożytne miasto położone w Troadzie u zachodnich wybrzeży Azji Mniejszej nad rzeką Skamander, współcześnie stanowisko archeologiczne w Turcji, w pobliżu wsi Tevfikiye, w prowincji Çanakkale.
Syrakuzy (łac. Syracusae, wł. Siracusa) – miasto we Włoszech we wschodniej Sycylii, którego patronką jest Święta Łucja (dzień obchodów: 13 grudnia).
Przemysł przetwórstwa ropy naftowej, chemiczny. Kąpielisko morskie.
Miasto to powstało jako antyczna kolonia greckich Dorów z Koryntu w 733 p.n.e. na miejscu wcześniejszej osady. Początkowo miasto zajmowało tylko przybrzeżną wysepkę Ortygię. Po zbudowaniu kamiennej grobli w VI wieku p.n.e. Syrakuzy zaczęły rozrastać się szybko na lądzie stałym, gdzie założono agorę, a z dala od miasta, nad rzeką Anopos, wzniesiono około 560-550 p.n.e. wielki peripteros dorycki poświęcony Zeusowi Olimpijskiemu. Od V wieku p.n.e. Syrakuzy były uważane za najpiękniejsze i najbogatsze, a niewątpliwie najludniejsze miasto wyspy (około 200 tysięcy mieszkańców), posiadające dwa doskonałe porty (handlowy i wojenny), które zapewniały panowanie miasta nad wschodnią częścią Sycylii. Starożytne Syrakuzy składały się ostatecznie z pięciu dzielnic:
Achradine, gdzie znajdowała się świątynia Zeusa, Tyche, gdzie znajdowała się świątynia tej bogini, Neapolis, gdzie znajdował się największy teatr na Sycylii, Epipolai, wyspa Ortygia, gdzie znajdowało się silnie obwarowane akropolis i pałac tyranów.
peloponez - półwysep i kraina historyczna w grecji
troja -starożytne miasto położone w Troadzie u zachodnich wybrzeży Azji Mniejszej
syrakuzy-miasto we Włoszech we wschodniej Sycylii
Peloponez (Półwysep Peloponeski, nwgr. Πελοπόννησος, Peloponnisos, w średniowieczu znany pod nazwą Morea, gr. Μωρέας lub Μωριάς) – półwysep i kraina historyczna w Grecji. Stanowi najdalej na południe wysuniętą część Półwyspu Bałkańskiego i kontynentalnej Grecji. Znajduje się między Morzem Jońskim a Egejskim. Połączony jest z lądem Przesmykiem Korynckim przeciętym Kanałem Korynckim. Od północy Peloponez ograniczony jest Zatoką Koryncką i Patraską. Silnie rozczłonkowana linia brzegowa tworzy liczne mniejsze półwyspy: Argolidzki, Lakoński, Mani, Mesyński i zatoki: Sarońską, Argolidzką, Meseńska, Kiparysyjską. Powierzchnia Peloponezu wynosi 21,4 tys. km².
Troja, Ilion (gr. Τροία oraz Ἴλιον lub ἼλιοςIlios, łac. Ilium) – starożytne miasto położone w Troadzie u zachodnich wybrzeży Azji Mniejszej nad rzeką Skamander, współcześnie stanowisko archeologiczne w Turcji, w pobliżu wsi Tevfikiye, w prowincji Çanakkale.
Syrakuzy (łac. Syracusae, wł. Siracusa) – miasto we Włoszech we wschodniej Sycylii, którego patronką jest Święta Łucja (dzień obchodów: 13 grudnia).
Przemysł przetwórstwa ropy naftowej, chemiczny. Kąpielisko morskie.
Miasto to powstało jako antyczna kolonia greckich Dorów z Koryntu w 733 p.n.e. na miejscu wcześniejszej osady. Początkowo miasto zajmowało tylko przybrzeżną wysepkę Ortygię. Po zbudowaniu kamiennej grobli w VI wieku p.n.e. Syrakuzy zaczęły rozrastać się szybko na lądzie stałym, gdzie założono agorę, a z dala od miasta, nad rzeką Anopos, wzniesiono około 560-550 p.n.e. wielki peripteros dorycki poświęcony Zeusowi Olimpijskiemu. Od V wieku p.n.e. Syrakuzy były uważane za najpiękniejsze i najbogatsze, a niewątpliwie najludniejsze miasto wyspy (około 200 tysięcy mieszkańców), posiadające dwa doskonałe porty (handlowy i wojenny), które zapewniały panowanie miasta nad wschodnią częścią Sycylii. Starożytne Syrakuzy składały się ostatecznie z pięciu dzielnic:
Achradine, gdzie znajdowała się świątynia Zeusa, Tyche, gdzie znajdowała się świątynia tej bogini, Neapolis, gdzie znajdował się największy teatr na Sycylii, Epipolai, wyspa Ortygia, gdzie znajdowało się silnie obwarowane akropolis i pałac tyranów.