Jest to wiersz o miłości. Tytuł oznacza niestałość – brak stałości w uczuciach. Podmiot liryczny wyznaje, iż kocha swoją dziewczynę. Gdy ona “dotrzymuje mu zgody” – zgadza się na wszystko, jest mu przychylna, to wówczas jest piękna. Podmiot patrzy na nią i widzi tylko zalety urody dziewczyny. Oczy ukochanej porównuje do ognia, czoło do lustra, włosy do złota, zęby do pereł a cerę do mleka. Usta ukochanej są podobne do korali. Wychwala też jej a policzki (jagody).
Z kolei gdy dziewczyna pokłóci się z nim, wtedy widzi w niej same wady i grzechy. Twarz ukochanej wydaje się trędowatą (brzydką, chropowatą), a usta czeluścią (wielkim otworem), cerę ma wówczas zbyt bladą. Zęby ma końskie (szkapie), włosy ukochanej przypominają pajęczynę a czoło magiel, oczy są podobne do perzyny (zgliszczy).
Jest to wiersz o miłości. Tytuł oznacza niestałość – brak stałości w uczuciach. Podmiot liryczny wyznaje, iż kocha swoją dziewczynę. Gdy ona “dotrzymuje mu zgody” – zgadza się na wszystko, jest mu przychylna, to wówczas jest piękna. Podmiot patrzy na nią i widzi tylko zalety urody dziewczyny. Oczy ukochanej porównuje do ognia, czoło do lustra, włosy do złota, zęby do pereł a cerę do mleka. Usta ukochanej są podobne do korali. Wychwala też jej a policzki (jagody).
Z kolei gdy dziewczyna pokłóci się z nim, wtedy widzi w niej same wady i grzechy. Twarz ukochanej wydaje się trędowatą (brzydką, chropowatą), a usta czeluścią (wielkim otworem), cerę ma wówczas zbyt bladą. Zęby ma końskie (szkapie), włosy ukochanej przypominają pajęczynę a czoło magiel, oczy są podobne do perzyny (zgliszczy).