Urodził się w Gręboszowie. W latach 1909 - 1917 był uczniem wojskowego gimnazjum w Tarnowie. Służbę wojskową zaczął w Cesarsko - Królewskiej Armii w 1917 roku. W 1919 roku został powołany do Wojska Polskiego, walczył na Śląsku z Czechami a następnie został przeniesiony do walki z bolszewikami. Otrzymał m.in. Srebrny Krzyż Virtuti Militari oraz Krzyż Walecznych. W 1922 roku awansowany na porucznika, w 1928 r. na kapitana a dziesięć lat później na majora. Dowodził bohaterską obroną Westerplatte w 1939 roku. W uznaniu Niemcy pozwolili mu zachować w niewoli białą broń. Całą wojnę przesiedział w niemieckiej niewoli. Po zakończeniu wojny przedostał się do Włoch, do II Korpusu Polskiego. Na początku 1946 roku mianowany dowódcą 6. batalionu. Zmarł na zapalenie otrzewnej 30 sierpnia 1946 roku.
Major Henryk Sucharski (1898 - 1946)
Urodził się w Gręboszowie. W latach 1909 - 1917 był uczniem wojskowego gimnazjum w Tarnowie. Służbę wojskową zaczął w Cesarsko - Królewskiej Armii w 1917 roku. W 1919 roku został powołany do Wojska Polskiego, walczył na Śląsku z Czechami a następnie został przeniesiony do walki z bolszewikami. Otrzymał m.in. Srebrny Krzyż Virtuti Militari oraz Krzyż Walecznych. W 1922 roku awansowany na porucznika, w 1928 r. na kapitana a dziesięć lat później na majora. Dowodził bohaterską obroną Westerplatte w 1939 roku. W uznaniu Niemcy pozwolili mu zachować w niewoli białą broń. Całą wojnę przesiedział w niemieckiej niewoli. Po zakończeniu wojny przedostał się do Włoch, do II Korpusu Polskiego. Na początku 1946 roku mianowany dowódcą 6. batalionu. Zmarł na zapalenie otrzewnej 30 sierpnia 1946 roku.