Proszę o jak najszybsze przetłumaczenie tego wiersza!! z góry dzięki
My little Son, who look'd from thoughtful eyes
And moved and spoke in quiet grown-up wise,
Having my law the seventh time disobey'd,
I struck him, and dismiss'd
With hard words and unkiss'd, 5
—His Mother, who was patient, being dead.
Then, fearing lest his grief should hinder sleep,
I visited his bed,
But found him slumbering deep,
With darken'd eyelids, and their lashes yet 10
From his late sobbing wet.
And I, with moan,
Kissing away his tears, left others of my own;
For, on a table drawn beside his head,
He had put, within his reach, 15
A box of counters and a red-vein'd stone,
A piece of glass abraded by the beach,
And six or seven shells,
A bottle with bluebells,
And two French copper coins, ranged there with careful art, 20
To comfort his sad heart.
So when that night I pray'd
To God, I wept, and said:
Ah, when at last we lie with trancèd breath,
Not vexing Thee in death, 25
And Thou rememberest of what toys
We made our joys,
How weakly understood
Thy great commanded good,
Then, fatherly not less 30
Than I whom Thou hast moulded from the clay,
Thou'lt leave Thy wrath, and say,
'I will be sorry for their childishness.'
i poruszał się i mówił w ciszy z rosnącą mądrością
Po raz siudmy zmuszony podporządkować się mojemu prawu
Uderzyłam go, i nie żałowałam
z ciężkimi słowy i ucałowałam, 5
Jego matka, która była cierpliwa, była nieżywa
Potem, z obawą aby jego smutek nie utrudniał mu snu
Odwiedziłam jego łóżko
ale znalazłam go bardzo zmartwionego,
z zciemniałymi powiekami, i rzęsami
mokrymi jeszcze od jego wczorajszego płaczu
I ja, z jękiem, pocałunkiem otarłam jego łzy
pozostawiając moje
Na stole naszkicowanym za jego głową
położył, na wyciągniecie swojego wzroku,
pudełko pionków i czerwony kamień
kawałek szkła zabrany znad morza
i sześć lub siedem muszelek
butelkę z .......
i poruszał się i mówił w ciszy z rosnącą mądrością
Po raz siudmy zmuszony podporządkować się mojemu prawu
Uderzyłam go, i nie żałowałam
z ciężkimi słowy i ucałowałam, 5
Jego matka, która była cierpliwa, była nieżywa
Potem, z obawą aby jego smutek nie utrudniał mu snu
Odwiedziłam jego łóżko
ale znalazłam go bardzo zmartwionego,
z zciemniałymi powiekami, i rzęsami
mokrymi jeszcze od jego wczorajszego płaczu
I ja, z jękiem, pocałunkiem otarłam jego łzy
pozostawiając moje
Na stole naszkicowanym za jego głową
położył, na wyciągniecie swojego wzroku,
pudełko pionków i czerwony kamień
kawałek szkła zabrany znad morza
i sześć lub siedem muszelek
butelkę z ...
Prosze!