Kiedy Elżbieta miała 10 lat umarł jej dziadek, król Jerzy V. Tron objął jej stryj, książę Walii, jako Edward VIII. Ten jednak, nie mogąc poślubić swojej wybranki, dwukrotnie rozwiedzionej Amerykanki Wallis Simpson, abdykował 11 grudnia 1936. Ojciec Elżbiety, książę Yorku, został wówczas królem jako Jerzy VI. Elżbieta została następczynią tronu. Zachwycona swoim nowym statusem pochwaliła się siostrze, która na to odpowiedziała: "Poor you..." (Biedactwo...). Wraz ze wstąpieniem ojca na tron Elżbieta uzyskała tytuł Jej Królewskiej Wysokości Księżniczki Elżbiety. W Walii pojawiły się głosy za przyznaniem Elżbiecie tytułu księżnej Walii, ale królowi doradzono, że może być to tytuł jedynie żony księcia Walii, a nie tytuł następczyni tronu.
W 1939 r. wybuchła II wojna światowa. Elżbieta i Małgorzata zostały wysłane do zamku Windsor w Berkshire. Pojawiały się sugestie, aby wysłać księżniczki do Kanady, co królowa Elżbieta skomentowała: Dzieci nie mogą wyjechać beze mnie, ja nie mogę opuścić króla, a król nigdy nie opuści kraju. W Windsorze Elżbieta z siostrą pracowały przy kopaniu transzei w pobliskim parku. W 1940 r. 14-letnia księżniczka po raz pierwszy wystąpiła na antenie BBC w programie "Children's Hour". Zawiesiła również lekcje języka niemieckiego (władała już biegle francuskim) i rozpoczęła naukę historii Stanów Zjednoczonych.
Na początku 1945 r. Elżbiecie udało się przekonać ojca, aby pozwolił jej wstąpić do kobiecej służby wojskowej. Księżniczka wstąpiła do Women's Auxiliary Territorial Service z numerem matrykuły 230873, ze stopniem podporucznika (Second Subaltern). Została przeszkolona na kierowcę i mechanika, uzyskując ostatecznie stopień kapitana (Junior Commander). Elżbieta jest jedyną członkinią brytyjskiej rodziny królewskiej, która odbyła służbę wojskową. Podczas obchodów Dnia Zwycięstwa w Londynie 8 maja 1945 r. Elżbieta stojąca na balkonie pałacu Buckingham, ubrana w mundur swojej służby, została nagrodzona gromkimi oklaskami przechodniów.
Pierwszą oficjalną zagraniczną wizytę Elżbieta podjęła w 1947 r. Celem podróży był Związek Południowej Afryki. 21 kwietnia w Kapsztadzie świętowała swoje 21. urodziny. Z tej okazji powiedziała: Oświadczam wobec was wszystkich, iż poświęcę całe moje życie, jakiekolwiek będzie, długie czy krótkie, służbie wam i Wielkiemu Imperialnemu Commonwealthowi (Wspólnocie Brytyjskiej – British Commonwealth), którego członkami jesteśmy my wszyscy.
Kiedy Elżbieta miała 10 lat umarł jej dziadek, król Jerzy V. Tron objął jej stryj, książę Walii, jako Edward VIII. Ten jednak, nie mogąc poślubić swojej wybranki, dwukrotnie rozwiedzionej Amerykanki Wallis Simpson, abdykował 11 grudnia 1936. Ojciec Elżbiety, książę Yorku, został wówczas królem jako Jerzy VI. Elżbieta została następczynią tronu. Zachwycona swoim nowym statusem pochwaliła się siostrze, która na to odpowiedziała: "Poor you..." (Biedactwo...). Wraz ze wstąpieniem ojca na tron Elżbieta uzyskała tytuł Jej Królewskiej Wysokości Księżniczki Elżbiety. W Walii pojawiły się głosy za przyznaniem Elżbiecie tytułu księżnej Walii, ale królowi doradzono, że może być to tytuł jedynie żony księcia Walii, a nie tytuł następczyni tronu.
W 1939 r. wybuchła II wojna światowa. Elżbieta i Małgorzata zostały wysłane do zamku Windsor w Berkshire. Pojawiały się sugestie, aby wysłać księżniczki do Kanady, co królowa Elżbieta skomentowała: Dzieci nie mogą wyjechać beze mnie, ja nie mogę opuścić króla, a król nigdy nie opuści kraju. W Windsorze Elżbieta z siostrą pracowały przy kopaniu transzei w pobliskim parku. W 1940 r. 14-letnia księżniczka po raz pierwszy wystąpiła na antenie BBC w programie "Children's Hour". Zawiesiła również lekcje języka niemieckiego (władała już biegle francuskim) i rozpoczęła naukę historii Stanów Zjednoczonych.
Na początku 1945 r. Elżbiecie udało się przekonać ojca, aby pozwolił jej wstąpić do kobiecej służby wojskowej. Księżniczka wstąpiła do Women's Auxiliary Territorial Service z numerem matrykuły 230873, ze stopniem podporucznika (Second Subaltern). Została przeszkolona na kierowcę i mechanika, uzyskując ostatecznie stopień kapitana (Junior Commander). Elżbieta jest jedyną członkinią brytyjskiej rodziny królewskiej, która odbyła służbę wojskową. Podczas obchodów Dnia Zwycięstwa w Londynie 8 maja 1945 r. Elżbieta stojąca na balkonie pałacu Buckingham, ubrana w mundur swojej służby, została nagrodzona gromkimi oklaskami przechodniów.
Pierwszą oficjalną zagraniczną wizytę Elżbieta podjęła w 1947 r. Celem podróży był Związek Południowej Afryki. 21 kwietnia w Kapsztadzie świętowała swoje 21. urodziny. Z tej okazji powiedziała: Oświadczam wobec was wszystkich, iż poświęcę całe moje życie, jakiekolwiek będzie, długie czy krótkie, służbie wam i Wielkiemu Imperialnemu Commonwealthowi (Wspólnocie Brytyjskiej – British Commonwealth), którego członkami jesteśmy my wszyscy.