Baryka przyłącza się do manifestacji robotniczej i staje na jej czele. Mogłoby się wydawać, że Cezary ostatecznie opowiada się za komunizmem i taka też była myśl po pierwszym odbiorze lektury. Na to, że jest to interpretacja błędna wskazuje fakt, że chwilę wcześniej miało miejsce ostateczne pożegnanie Cezarego z jego ukochaną, Laurą, jest to więc wybór emocjonalny, a nie racjonalny, nie jest wynikiem namysłu tylko impulsu poza tym od samego początku rewolucja jest ukazana w powieści jako zło, które wszystko niszczy.
Ostatnia scena jest więc ostrzerzeniem przed konsekwencjami nie wprowadzenia żadnej dogodnej ideii. ,,Przedwiośnie" jest postulatem o stworzenie nowej, dobrej ideologii.
Baryka przyłącza się do manifestacji robotniczej i staje na jej czele. Mogłoby się wydawać, że Cezary ostatecznie opowiada się za komunizmem i taka też była myśl po pierwszym odbiorze lektury. Na to, że jest to interpretacja błędna wskazuje fakt, że chwilę wcześniej miało miejsce ostateczne pożegnanie Cezarego z jego ukochaną, Laurą, jest to więc wybór emocjonalny, a nie racjonalny, nie jest wynikiem namysłu tylko impulsu poza tym od samego początku rewolucja jest ukazana w powieści jako zło, które wszystko niszczy.
Ostatnia scena jest więc ostrzerzeniem przed konsekwencjami nie wprowadzenia żadnej dogodnej ideii. ,,Przedwiośnie" jest postulatem o stworzenie nowej, dobrej ideologii.