Question

Proszę o dokonanie korekty rozprawki. Chodzi mi głównie o błędy interpunkcyjne, stylistyczne i leksykalne.

Answer 1

Gdzie zaczyna się próżność, tam kończy się rozum

 

Próżność to wysokie mniemanie o sobie z potrzebą ciągłego bycia w centrum uwagi. Mimo, iż może nam się tak nie wydawać, to próżność była znana już wieki temu.  Ostatnimi czasy jednak dostrzec można osoby próżne znacznie częsciej. Karierowicze którym zależy już tylko na pieniądzach i prestiżu, zatracają się w takim stopniu, że nie mają przyjaciół, nie wspominając o miłości, dzieciach. Zgadzam się ze stwierdzeniem, że „gdzie zaczyna się próżność, tam kończy się rozum”.

Próżny człowiek nie myśli o uczuciach drugiego człowieka. Jest nawet w stanie, dla własnej uciechy zrobić sobie z niego zabawkę. Doskonałym przykładem takiego zachowania jest Ewelina Krzycka z opowiadania „Dobra Pani”. Kobieta ta wzięła do siebie dziewczynkę o imieniu Hela, nauczyła ją zasad dobrego wychowania i przyzwyczaiła do luksusu. Gdy Hela "znudziła się" jej, to oddała ją z powrotem do domu. Ewelina Krzycka skrzywdziła dziewczynkę, ponieważ przyzwyczajona do luksusu, bardzo źle czuła się w biedniejszym domu i była ofiarą drwin.

Próżni ludzie chcą tylko podziwu innych. Odwiedzając różne planety Mały Książe spotkał człowieka próżnego. Człowiek próżny nie chciał nic oprócz oklasków i komplementów. W końcu Mały Książe stwierdził, że nie postępuje on mądrze i opuścił planetę próżnego. Mieszkaniec tej planety wręcz domagał się oklasków i wyrazów podziwu, jednak nie robił nic aby na nie zasłużyć. Zatracił się w uwielbieniu samego siebie.

Człowiek próżny jest często przekonany o swoich umiejętnościach, mimo tego że ich nie ma, przez co ośmiesza się. Jedną z takich osób jest Papkin z „Zemsty” Aleksandra Fredry. Papkin miał też inne cechy człowieka próżnego, jednak bezkresna wiara w swoje znikome umiejętności wybija się na pierwszy plan. W swoich opowieściach był „Lwem Północy”, jednak gdy dochodziło co do czego, to bał się walczyć. Przez swoje sprzeczne z opowiadaniami reakcje brnął w kłamstwa i już sam zaczynał się w nich gubić. Mimo, iż Papkin jest człowiekiem inteligentnym,  to prawie nikt nie uważa go za mądrego.

Próżność jest negatywną cechą charakteru. Będąc próżnym możemy dotkliwie kogoś skrzywdzić lub zostać uznanym za człowieka głupiego i ośmieszyć samego siebie. Jestem pewien, że użyte przeze mnie argumenty udowadniają tezę: „gdzie zaczyna się próżność, tam kończy się rozum”.