Coraz to z ciebie, jako z drzazgi smolnej, Wkoło lecą szmaty zapalone; Gorejąc, nie wiesz, czy? stawasz sie w o l n y, Czy to, co t w o j e, ma być zatracone?
Czy popiół tylko zostanie i zamęt, Co idzie w przepaść z burzą?- czy zostanie Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament, Wiekuistego zwycięstwa zaranie!...
HASŁA: Tyrtej-Tyrteusz (VII w.p.n.e)- starożytny poeta grecki,twórca wierszy patriotycznych, nawołujących do walki w obronie ojczyzny; od jego imienia pochodzi określenie poezja tyrtejska Zaranie-tu: początek.
GeniuszMateusz
"Tyrtej" Cypriana Norwida opowiada nam (najprawdopodobniej) o dawnej Grecji. W wierszu umieszczone są wersy, które wskazują nam na walkę za ojczyzne : "Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament, Wiekuistego zwycięstwa zaranie!..." Podmiotem lirycznym w wierszu jest walczący człowiek. W utworze można wyróżnić dwie części. W pierwszej opisany jest początek, a w drugim zarówno rozwinięcie jak i zakończenie. Omawiany wiersz Cypriana Norwida pobudza do refleksji nad śmiercią i nad tym jaki człowiek jest wobec niej bezbronny. Odejście kogoś bliskiego jest bolesną stratą, jednak warto walczyć za ojczyzne.
"Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament,
Wiekuistego zwycięstwa zaranie!..."
Podmiotem lirycznym w wierszu jest walczący człowiek. W utworze można wyróżnić dwie części. W pierwszej opisany jest początek, a w drugim zarówno rozwinięcie jak i zakończenie. Omawiany wiersz Cypriana Norwida pobudza do refleksji nad śmiercią i nad tym jaki człowiek jest wobec niej bezbronny. Odejście kogoś bliskiego jest bolesną stratą, jednak warto walczyć za ojczyzne.
Pozdrawiam!