Proszę niech ktoś mi to przetłumaczy!
His father, a poor peasant, managed to have him educated at the academy of Sens, and sent him at the age of sixteen to study pharmacy in Paris. There he attended the lectures of Antoine François Fourcroy and Louis Nicolas Vauquelin. He was allowed into Vauquelin's laboratory even though he was unable to pay the monthly fee of 20 francs, due to the requests of Vauquelin's sisters..[1] and succeeded in gaining admission, in a humble capacity, to the latter's laboratory. But his progress was so rapid that in two or three years he was able to take his master's place at the lecture-table, and Fourcroy and Vauquelin were so satisfied with his performance that they procured for him a school appointment in 1797 as teacher of chemistry, and in 1798 one as répétiteur at the École Polytechnique. In 1804 Vauquelin resigned his professorship at the Collège de France and successfully used his influence to obtain the appointment for Thénard, who six years later, after Fourcroy's death, was further elected to the chairs of chemistry at the École Polytechnique and the Faculté des Sciences. He also succeeded Fourcroy as member of the Academy. In 1821, he was elected a foreign member of the Royal Swedish Academy of Sciences. In 1825 he received the title of baron from Charles X, and in 1832 Louis Philippe made him a peer of France. From 1827 to 1830 he represented the département of Yonne in the chamber of deputies, and as vice-president of the conseil superieur de l'instruction publique, he exercised a great influence on scientific education in France. He died in Paris on the 21st of June 1857. A statue was erected to his memory at Sens in 1861, and in 1865 the name of his native village was changed to La Louptière-Thénard. Above all things Thénard was a teacher; as he himself said, the professor, the assistants, the laboratory — everything must be sacrificed to the students. Like most great teachers he published a textbook, and his Traité de chimie élémentaire, théorique et pratique (4 vols., Paris, 1813-16), which served as a standard for a quarter of a century, perhaps did even more for the advance of chemistry than his numerous original discoveries. Soon after his appointment as répétiteur at the École Polytechnique he began a lifelong friendship with Joseph Louis Gay-Lussac, and the two carried out many research projects together. Careful analysis led him to dispute some of Claude Louis Berthollet's theoretical views regarding the composition of the metallic oxides, and he also showed Berthollet's "zoonic acid" to be impure acetic acid (1802). In response, Berthollet invited him to become a member of the Society of Arcueil. His first original paper (1799) was on the compounds of arsenic and antimony with oxygen and sulphur. In 1807, he began important research into ethers. His researches on sebacic acid (1802) and on bile (1807) deserve mention as well, as does his discovery of hydrogen peroxide (1818).[2] In 1799 he developed the pigment known as Thénard's blue in response to a request by Jean-Antoine-Claude Chaptal for a cheap colouring matter. His name is one of the 72 names inscribed on the Eiffel Tower.
Witaj :)
Jego ojciec, ubogi rolnik, zdołał zapewnić mu edukację na akademii w Sens i w wieku 16 lat wysłał go na studia farmacji w Paryżu. Tam uczęszczał na wykłady Antoine François Fourcroy i Louis Nicolas Vauquelin. Dzięki prośbom sióstr Vauquelina został wpisany na listę kandydatów do laboratorium Vauquelina , pomimo że nie był w stanie płacić miesięcznej opłaty 20 franków i z powodzeniem został przyjęty, w bardzo skromnym zakresie, do laboratorium tego drugiego ( czyli Vauquelina, a nie Fourcroya). Jego postępy były jednaj tak szybkie, że po dwóch czy trzech latach był w stanie zastąpić swego profesora za katedrą, Fourcroy i Vauquelin byli tak bardzo zadowoloni z jego osiągnięć, że wystarali się mu (pomogli mu w uzyskaniu) o nominację na nauczyciela chemii w 1797, a w 1798 na jednego z korepetytorów w École Polytechnique. W 1804 Vauquelin zrezygnował ze swojej profesury w Collège de France i z powodzeniem użył swoich wpływów by uzyskać nominację dla Thénarda, który 6 lat później, po śmierci Fourcroy, był dalej wybierany na stanowiska prezesa wydziału chemii w École Polytechnique i Faculté des Sciences. Zastąpił również Fourcroya na stanowiski członka Akademii. W 1821 został wybrany zagranicznym członkiem Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk. W 1825 otrzymał tytuł barona od króla Karola X, a w 1832 królLudwik Filip ucznił go parem Francji. W latach 1827-1830 reprezentował departament Yonne w izbie deputowanych i jako vice- prezydent Rady Najwyższej ds. powszechnej edukacji, wywarł ogromny wpływ na opartą na naukowych podstawach edukację we Francji. Umarł w Paryżu 21 czerwca 1857 roku. Dla uczczenia jego pamięci została w Sens wzniesiona statua w 1861 a w 1865 nazwa jego rodzinnej wioski została zmieniona na La Louptière-Thénard. Jednakże nade wszystko, Thénard był nauczycielem i jak sam mawiał - profesor, asystenci, laboratorium - wszystko musi z pełnym oddaniem służyć studentom. Jak większośc wybitnych nauczycieli opublikował podręcznik a jego „Wykład podstaw chemii – teoria i praktyka” (4 tomy., Paryż, 1813-16), który służył jako standard przez ćwierć wieku, być może zrobił nawet więcej dla rozwoju chemii aniżeli jego liczne znaczące odkrycia. Wrótce po swojej nominacji na korepetytora w École Polytechnique rozpoczęła się jego przyjaźń na całe życie z Josephem Louisem Gay-Lussac’iem i tych dwoje wspólnie przeprowadzało wiele badawczych projektów. Skrupulatne analizy doprowadziły do zakwestionowania pewnych teoretycznych poglądów Claude Louis Bertholleta dotyczących składu tlenków metali. Wykazał również, że „zwierzęcy kwas” Bertholeta jest zanieczyszczonym kwasem octowym (1802). W odpowiedzi Berthollet zaproponował mu członkostwo Society of Arcueil . Jego pierwsza znacząca publikacja naukowa (1799) dotyczyła związkOw arsenu i antymonu z tlenem i siarką. W 1807 rozpoczął ważne badania dotyczące eterów. Na wymienienie zasługują jego badania kwasu sebacynowego (1802) i żółci ( 1807), jak również jego odkrycie nadtlenku wodoru (1818) . W 1799 na zlecenie Jean-Antoine-Claude Chaptala opracował metodę otrzymywania pigmentu znanego jako błękit Thénarda , służącego jako tani barwnik do barwienia tkanin. Jego nazwisko jest jednym z 72 imion wpisanych na wieży Eiffel’a.
Semper in altum……………………………………………………………pozdrawiam :)
Jeśli podoba Ci się to rozwiązanie, możesz uznać je za najlepsze- wówczas otrzymasz zwrot 15% punktów wydanych na to zadanie. W przypadku 1 rozwiązania możesz to zrobić po godzinie od jego dodania.
PS. W razie wątpliwości - pytaj :)