Żelazna epoka charekteryzuje się rozwojem metalurgi żelaza oraz produkcją żelaznych narzędzi i broni.Epoka żelaza bylo przelomem w rozwoju cywylizacji, ponieważ zaczeto robić bardziej wytrzymałe, rzeczy co póżniej przyczynilo sie do rozwoju budowlanego i gospodarczego.Epoka zelaza rozpoczyna się w IX-VI w p.n.e. i trwa, w znaczeniu historycznym, do dziś w sensie archeologicznym skończyła się w XIII w.Mówi się, że trwa do dzis ponieważ dalej tworzy się narzędzia i niektóre przedmioty codziennego użytku z żelaza.Narzędzia i inne materiały zostaly wytworzone z żelaza, ponieważ Żelazo jest materiałem o wiele twardszym, wytrzymalszym oraz odporniejszym na proces wtórnej obróbki niż brąz . Jest też materiałem znacznie dostępniejszym. Najpopularniejszą odmianą żelaza w starożytności były tzw. rudy darniowe oraz błotne, w których zawartość żelaza wahała się od 30% do 50%. Występowały one przy powierzchni, więc były bardzo łatwe w eksploatacji. Rzadko sięgano do głębszych pokładów żelaza, gdyż wiązało się to z czasochłonnymi metodami górniczymi. Żelazo otrzymywano poprzez termiczne oddzielenie czystego surowca od zanieczyszczeń, w tym celu po wydobyciu rudy segregowano oraz oczyszczano konkrecje następnie poddając je procesowi prażenia. W najwcześniejszym okresie wytopu dokonywano w ogniskach otwartych, a dopiero z biegiem czasu stosowano do wytopu dymarki . Żelazo umieszczano w piecu warstwowo na przemian z węglem drzewnym . Następnie podgrzewano piec do temperatury 1300 stopni, ponieważ wtedy dochodziło do redukcji tlenków i zmiany konsystencji metalu. W wyniku tego procesu otrzymywano metal w postaci łupki, zanieczyszczonej węglem drzewnym. Następnie w celu pozbycia się zanieczyszczeń przekuwano i podgrzewano łupki. Żelazo poddawano dalszej obróbce.
W SKRUCIE Rozwój metalurgii spowodowany dążeniem do uzyskania lepszych narzędzi i broni doprowadził do odkrycia żelaza. Pierwsze próby obróbki żelaza miały miejsce w okolicach austriackiej miejscowości Hallstatt. Z żelaza można było uzyskiwać bardziej precyzyjne i trwałe narzędzia co zaowocowało przyspieszeniem rozwoju materialnego ludzkości.
Epoka żelaza jest to epokapo epoce brązu
Żelazna epoka charekteryzuje się rozwojem metalurgi żelaza oraz produkcją żelaznych narzędzi i broni.Epoka żelaza bylo przelomem w rozwoju cywylizacji, ponieważ zaczeto robić bardziej wytrzymałe, rzeczy co póżniej przyczynilo sie do rozwoju budowlanego i gospodarczego.Epoka zelaza rozpoczyna się w IX-VI w p.n.e. i trwa, w znaczeniu historycznym, do dziś w sensie archeologicznym skończyła się w XIII w.Mówi się, że trwa do dzis ponieważ dalej tworzy się narzędzia i niektóre przedmioty codziennego użytku z żelaza.Narzędzia i inne materiały zostaly wytworzone z żelaza, ponieważ Żelazo jest materiałem o wiele twardszym, wytrzymalszym oraz odporniejszym na proces wtórnej obróbki niż brąz . Jest też materiałem znacznie dostępniejszym. Najpopularniejszą odmianą żelaza w starożytności były tzw. rudy darniowe oraz błotne, w których zawartość żelaza wahała się od 30% do 50%. Występowały one przy powierzchni, więc były bardzo łatwe w eksploatacji. Rzadko sięgano do głębszych pokładów żelaza, gdyż wiązało się to z czasochłonnymi metodami górniczymi. Żelazo otrzymywano poprzez termiczne oddzielenie czystego surowca od zanieczyszczeń, w tym celu po wydobyciu rudy segregowano oraz oczyszczano konkrecje następnie poddając je procesowi prażenia. W najwcześniejszym okresie wytopu dokonywano w ogniskach otwartych, a dopiero z biegiem czasu stosowano do wytopu dymarki . Żelazo umieszczano w piecu warstwowo na przemian z węglem drzewnym . Następnie podgrzewano piec do temperatury 1300 stopni, ponieważ wtedy dochodziło do redukcji tlenków i zmiany konsystencji metalu. W wyniku tego procesu otrzymywano metal w postaci łupki, zanieczyszczonej węglem drzewnym. Następnie w celu pozbycia się zanieczyszczeń przekuwano i podgrzewano łupki. Żelazo poddawano dalszej obróbce.
W SKRUCIE Rozwój metalurgii spowodowany dążeniem do uzyskania lepszych narzędzi i broni doprowadził do odkrycia żelaza. Pierwsze próby obróbki żelaza miały miejsce w okolicach austriackiej miejscowości Hallstatt. Z żelaza można było uzyskiwać bardziej precyzyjne i trwałe narzędzia co zaowocowało przyspieszeniem rozwoju materialnego ludzkości.