Question

proszę na jutro potrzebuje dam naj
chodzi o wiersz Władysławy Szymborskiej
po tytułem "W zatrzęsieniu​

Answer 1

Odpowiedź:

Je­stem kim je­stem.

Nie­po­ję­ty przy­pa­dek

jak każ­dy przy­pa­dek.

Inni przod­ko­wie

mo­gli być prze­cież mo­imi,

a już z in­ne­go gniaz­da

wy­fru­nę­ła­bym,

już spod in­ne­go pnia

wy­peł­zła w łu­sce.

W gar­de­ro­bie na­tu­ry

jest ko­stiu­mów spo­ro.

Ko­stium pa­ją­ka, mewy, my­szy po­lnej.

Każ­dy od razu pa­su­je jak ulał

i no­szo­ny jest po­słusz­nie

aż do zdar­cia.

Ja też nie wy­bie­ra­łam,

ale nie na­rze­kam.

Mo­głam być kimś

o wie­le mniej osob­nym.

Kimś z ła­wi­cy, mro­wi­ska, brzę­czą­ce­go roju,

szar­pa­ną wia­trem cząst­ką kra­jo­bra­zu.

Kimś dużo mniej szczę­śli­wym,

ho­do­wa­nym na fu­tro,

na świą­tecz­ny stół,

czymś, co pły­wa pod szkieł­kiem.

Drze­wem uwię­złym w zie­mi,

do któ­re­go zbli­ża się po­żar.

Źdźbłem tra­to­wa­nym

przez bieg nie­po­ję­tych wy­da­rzeń.

Ty­pem spod ciem­nej gwiaz­dy,

któ­ra dla dru­gich ja­śnie­je.

A co, gdy­bym bu­dzi­ła w lu­dziach strach,

albo tyl­ko od­ra­zę,

albo tyl­ko li­tość?

Gdy­bym się uro­dzi­ła

nie w tym, co trze­ba, ple­mie­niu

i za­my­ka­ły się przede mną dro­gi?

Los oka­zał się dla mnie

jak do­tąd ła­ska­wy.

Mo­gła mi nie być dana

pa­mięć do­brych chwil.

Mo­gła mi być od­ję­ta

skłon­ność do po­rów­nań.

Mo­głam być sobą - ale bez zdzi­wie­nia,

a to by ozna­cza­ło,

że kimś cał­kiem in­nym.