Problematyka WINY i KARY widoczna jest m.in. w micie o Prometeuszu.
Dlaczego Prometeusz przeciwstawił się najwyższemu z greckich bogów – Zeusowi?
Prometeusz (mądry i inteligentny tytan) przeszedł do historii jako twórca i dobroczyńca ludzkości. Według mitów – własnoręcznie ulepił człowieka z gliny i łez. Za uszczęśliwienie ludzi (przekazanie im ognia, który znali tylko bogowie) poniósł jednak wielką karę od bogów. Karę tę przyjął z godnością, jak bohater, który poświecił się dla dobra ludzi.
Za co właściwie Zeus ukarał Prometeusza?
Zeus uważał ludzi za zagrożenie. Widział, że dzięki Prometeuszowi stają się coraz bardziej potężni, że szybko się uczą, są inteligentni. Zabrał im ogień, którego brak miał sprawić, że nie poradzą sobie na ziemi. Prometeusz nie mógł na to pozwolić. Wykradł ogień z Olimpu i zaniósł go do ludzi. Kiedy dowiedział się o tym Zeus, wpadł w szał. Postanowił dotkliwie ukarać niepokornego tytana.
Dlaczego Zeus ukarał Prometeusza?
Według odwiecznych praw bogów greckich kara nie mogła pozostać bez winy. Zeus, jak inni bogowie, karał okrutnie wszystkich, którzy dopuścili się nieposłuszeństwa. Był bezwzględny i mściwy. Winą Prometeusza było to, że przeciwstawił się woli Zeusa, że kochał bardziej ludzi niż boga.
Jak Zeus ukarał Prometeusza?
Wszystkie kary bogów były okrutne, powodowały cierpienie i ból ukaranego. Zeus skazał Prometeusza na wielki ból i samotność. Kazał przykuć go do skał Kaukazu. Sęp codziennie wymierzał mu tortury – wyszarpywał mu wątrobę, która ciągle odrastała.
Jak Prometeusz znosił karę?
Prometeusz znosił karę z godnością, jak bohater. Nie żałował, że pomógł ludziom. Wybrał dobro innych kosztem swojego. Taka postawa nazywana jest altruizmem.
Z czym wiąże się (ogólnie) pojęcie „winy” i „kary”?
Jest ściśle związane z istnieniem człowieka.
Wina to przewinienie naruszające normy postepowania przyjęte przez większość ludzi,
Za winą zawsze podąża kara, która ma spowodować, że ten, kto dopuścił się winy, będzie jej żałował i zmieni swoje postępowanie.
Verified answer
Problematyka WINY i KARY widoczna jest m.in. w micie o Prometeuszu.
Prometeusz (mądry i inteligentny tytan) przeszedł do historii jako twórca i dobroczyńca ludzkości. Według mitów – własnoręcznie ulepił człowieka z gliny i łez. Za uszczęśliwienie ludzi (przekazanie im ognia, który znali tylko bogowie) poniósł jednak wielką karę od bogów. Karę tę przyjął z godnością, jak bohater, który poświecił się dla dobra ludzi.
Zeus uważał ludzi za zagrożenie. Widział, że dzięki Prometeuszowi stają się coraz bardziej potężni, że szybko się uczą, są inteligentni. Zabrał im ogień, którego brak miał sprawić, że nie poradzą sobie na ziemi. Prometeusz nie mógł na to pozwolić. Wykradł ogień z Olimpu i zaniósł go do ludzi. Kiedy dowiedział się o tym Zeus, wpadł w szał. Postanowił dotkliwie ukarać niepokornego tytana.
Według odwiecznych praw bogów greckich kara nie mogła pozostać bez winy. Zeus, jak inni bogowie, karał okrutnie wszystkich, którzy dopuścili się nieposłuszeństwa. Był bezwzględny i mściwy. Winą Prometeusza było to, że przeciwstawił się woli Zeusa, że kochał bardziej ludzi niż boga.
Wszystkie kary bogów były okrutne, powodowały cierpienie i ból ukaranego. Zeus skazał Prometeusza na wielki ból i samotność. Kazał przykuć go do skał Kaukazu. Sęp codziennie wymierzał mu tortury – wyszarpywał mu wątrobę, która ciągle odrastała.
Prometeusz znosił karę z godnością, jak bohater. Nie żałował, że pomógł ludziom. Wybrał dobro innych kosztem swojego. Taka postawa nazywana jest altruizmem.