Pozycja narratora w utworze jest ważna i bardzo wyraźnie zaznaczona. Nie próbuje on być obiektywny, nie kryje się ze swoimi ocenami i poglądami. Charakteryzuje bohaterów bezpośrednio lub posługuje się ironią. Jest ona widoczna zwłaszcza w pierwszej części, gdy narrator ocenia doktora Obareckiego i środowisko Obrzydłówka. Wyraźna ironia pobrzmiewa na przykład w takim fragmencie:
Pozycja narratora w utworze jest ważna i bardzo wyraźnie zaznaczona. Nie próbuje on być obiektywny, nie kryje się ze swoimi ocenami i poglądami. Charakteryzuje bohaterów bezpośrednio lub posługuje się ironią. Jest ona widoczna zwłaszcza w pierwszej części, gdy narrator ocenia doktora Obareckiego i środowisko Obrzydłówka. Wyraźna ironia pobrzmiewa na przykład w takim fragmencie: