Potzrbuje analize i inrerpretacje wiersza elegia o chłopcu polskim... To musi być forma jednolitego wypracowania.... Prosze pomóżcie.... Pani nam tyle zadaje ze ja juz nie wyrabam....
Tu jest wiersz...
"Oddzielili cie, syneczku, od snów, co jak motyl drżą, haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią, malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg, wyszywali wisielcami drzew płynące morze. Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć, gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami. Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg, przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg. I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc, i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut - zło. Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką. Czy to była kula, synku, czy to serce pekło?"
Czekam na jakies wyjątkowe (nie plagiat) wypracowanie ;) Pozdro
sylwia9591
Bohaterem lirycznym utworu jest syn, chłopiec który zginął walcząc z okupantem w obronie ojczyzny, to symbol wielu chłopców z lat okupacji. Podmiotem lirycznym jest matka, która bardzo mocno opłakuje śmierć dziecka. W wierszy tragizm i okrucieństwo wojny ukazane są poprzez dwie płaszczyzny: a) tragedię matki, b) tragedię syna, W utworze występuje nienazwane z imienia zło, jacyś "oni" kryjący się pod serią czasowników "oddzielili cię'', ''haftowali ci'' itd. To wróg, to straszna rzeczywistość okupacyjna. Wojna zatarła granice między dobrem a złem. To co było piękne stało się okrutne. Wiersz ten jest protestem nie tylko przeciwko drugiej wojnie światowej, ale jest protestem przeciwko wojnie jako zjawisku historii. Ci którzy zniszczyli los polskiego dziecka to oczywiście Niemcy, taka jest prawda historyczna. Ale ''oni'' to także Ci wszyscy, którzy wywołują każdą inną wojnę. Utwór ma ponadczasowy, ahistoryczny charakter i wymiar. Budowa wiersza. Wiersz składa się z trzech zwrotek, czterowersowych. Czternasto i piętnasto głoskowych. Wiersz sylabotoniczny, wersy parami mają tę samą ilość sylab. Rymy: męskie i żeńskie, niedokładne, parzyste. Środki stylistyczne: przenośnie, epitety, zdrobnienia i anafory.
0 votes Thanks 1
MARTUSIA15
Podmiotem lirycznym w utrorze jest rodzic. Adresatem utworu jest dziecko , syn . Bohaterem jest synek, młody powstaniec, który zginął w walce z wrogiem. Najeźdzcy pozbawili młodego człowieka dzieciństwa i stworzyli mu świat okrutny, straszny, pełen przemocy, zła, śmierci. Obrońcy przygotowali go do walki. Nauczyli go zabijać. Młody obrońca był przytłoczony ilością zła, z którym musiał się zmierzyć. Chłopiec poznał kiedy jest wojna, w każdej minucie, w każdym momencie może stać się coś złego. W każdej chwili szykuje się coś przerażającego, oktutnego. Ludzie żyli w ciagłym strachu i nieppokoju. Ludzie mieli lekkie, kolorowe, piękne sny - przypomina im się dzieciństwo.Bohater był osobą wierzącą. Zdrobnienia w wierszu wyrażają czułość, troskę i rozpacz.
POZMIENIASZ SOBIE TROCHĘ. TO PISALIŚMY NA OSTATNIEJ LEKCJI POLSKIEGO WIĘC BĘDZIE DOBRZE. PROSZĘ I POZDRAWIAM ;)
W wierszy tragizm i okrucieństwo wojny ukazane są poprzez dwie płaszczyzny:
a) tragedię matki,
b) tragedię syna,
W utworze występuje nienazwane z imienia zło, jacyś "oni" kryjący się pod serią czasowników "oddzielili cię'', ''haftowali ci'' itd. To wróg, to straszna rzeczywistość okupacyjna.
Wojna zatarła granice między dobrem a złem. To co było piękne stało się okrutne.
Wiersz ten jest protestem nie tylko przeciwko drugiej wojnie światowej, ale jest protestem przeciwko wojnie jako zjawisku historii. Ci którzy zniszczyli los polskiego dziecka to oczywiście Niemcy, taka jest prawda historyczna. Ale ''oni'' to także Ci wszyscy, którzy wywołują każdą inną wojnę.
Utwór ma ponadczasowy, ahistoryczny charakter i wymiar.
Budowa wiersza.
Wiersz składa się z trzech zwrotek, czterowersowych. Czternasto i piętnasto głoskowych. Wiersz sylabotoniczny, wersy parami mają tę samą ilość sylab. Rymy: męskie i żeńskie, niedokładne, parzyste. Środki stylistyczne: przenośnie, epitety, zdrobnienia i anafory.
POZMIENIASZ SOBIE TROCHĘ. TO PISALIŚMY NA OSTATNIEJ LEKCJI POLSKIEGO WIĘC BĘDZIE DOBRZE. PROSZĘ I POZDRAWIAM ;)