Potrzebuje rozprawki na temat "Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie". Mam czas do piątku!
724528
W dzisiejszych czasach trudno znaleźć przyjaciela. Trwa ciągła pogoń za pieniądzem, dlatego często spotykamy na swojej drodze ludzi, którzy podają się za naszych przyjaciół. Nie dajmy się oszukać, ponieważ przyjaciel w życiu każdego człowieka odgrywa bardzo ważna rolę. Nie ulega wątpliwości, że ,,Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie\". Zacznijmy od tego, kim jest przyjaciel? Moim zdaniem to osoba bardzo nam bliska, która zrozumie nasze problemy. Bratnia dusza, będąca podporą w trudnych sytuacjach. Sądzę, że przyjaciel jest najlepszym powiernikiem, ponieważ zawsze można mu się zwierzyć ze swoich najskrytszych tajemnic i problemów. Nie ulega wątpliwości, że nie wyjawi powierzonych sekretów. Warto dodać, że w każdej chwili można na nim polegać. A co z bezinteresownością? Jest ona jedną z najważniejszych cech przyjaźni, ponieważ przyjaźń dla pieniędzy to oszustwo. Jeżeli ktoś ofiaruje pomoc, nie oczekuje niczego w zamian, gdyż sprawia mu to wielką satysfakcje. Jestem przekonana, że prawdziwy przyjaciel to taki, na którego można liczyć nie tylko w sprawach niewielkich, ale także w sytuacjach wymagających większych poświęceń. Według mnie będzie starał się pomóc nam w każdym wypadku. Jeśli ta osoba jest nam oddana, to wszystkie sprawy dotyczące nas będą również ważne dla niej. Warto dodać, że z przyjaźnią spotykamy się w wielu utworach literackich m.in. ,,Spotkanie nad morzem\\\\\\\". W lekturze tej została opisana bezinteresowna przyjaźń Danusi i Elzy. W innych dziełach np. Krasickiego i Mickiewicza mowa jest o dwulicowości bohaterów i ich postawach w trudnych sytuacjach. Utwory te kończą się przysłowiem : ,,Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie\\\\\\\". A to dowodzi, że prawdziwa przyjaźń jest uczuciem bardzo rzadkim. Podsumowując dotychczasowe rozważania oparte na powyższych argumentach, stwierdzam, że przysłowie zawarte w tezie jest prawdziwe. czesc2 ...W literaturze przedstawione są różne rodzaje przyjaźni: przyjaźń prawdziwa, bezinteresowna oraz przyjaźń "na pokaz". Przykładem takiej właśnie przyjaźni mogą być stosunki panujące między zwierzętami w bajce Ignacego Krasickiego "Przyjaciele", która kończy się mottem: "Wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły". W tej bajce nikt nie chciał pomóc zającowi, kiedy go psy goniły, choć wcześniej wszyscy zapewniali go o swojej przyjaźni. Niekiedy człowiek czuje się też takim zającem, szukającym pomocy u swych "prawdziwych" przyjaciół. I wtedy nagle okazuje się, że właśnie takich osób brakuje. Człowiek wtedy traci zaufanie do świata i przestaje wierzyć w powiedzenie "prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie". Nie tak powinna wyglądać przyjaźń. Niemalże ideałem przyjaźni są dla mnie stosunki międzyludzkie, ukazane w powieści Aleksandra Kamińskiego "Kamienie na szaniec". Przedstawiona jest tu niezwykła więź, łącząca trzech dzielnych i walecznych chłopców: Alka (Aleksego Dawidowskiego), Zośkę (Tadeusza Zawadzkiego) i Rudego (Jana Bytnara). Wszyscy trzej młodzieńcy są bardzo zgrani, ufają sobie bezgranicznie, a jeden za drugiego oddałby życie. Akcja powieści dzieje się w czasie wojny, bohaterowie nierzadko są torturowani przez Niemców, ale swych przyjaciół nigdy nie zdradzają. Wspólnie organizują akcje "odbicia" swych kompanów, pocieszają się i wspierają na duch w ciężkich chwilach. Nawet w obliczu śmierci nie boją się, gdyż są przy nich zaufane osoby. W książce Antoine de Saint-Exupery "Mały Książę" opisana jest także prawdziwa przyjaźń. Mały Książę zaprzyjaźnia się z lisem, który uczy do przyjaźni. Tłumaczy, że najpierw trzeba nawzajem się „oswoić” czyli „stworzyć więzy”. Wyjaśnia mu, jak należy pielęgnować przyjaźń, aby nie uschła. W „Trylogii” Henryka Sienkiewicza także odnajdujemy wątek przyjaźni bohaterów. Dzięki komu Skrzetuski odzyskał Helenę w "Ogniem i Mieczem"? Tylko i wyłącznie dzięki swym przyjaciołom, którzy bez jego wiedzy wyruszyli w dalekie stepy, by odbić z rąk Bohuna ukochaną.
Zacznijmy od tego, kim jest przyjaciel? Moim zdaniem to osoba bardzo nam bliska, która zrozumie nasze problemy. Bratnia dusza, będąca podporą w trudnych sytuacjach.
Sądzę, że przyjaciel jest najlepszym powiernikiem, ponieważ zawsze można mu się zwierzyć ze swoich najskrytszych tajemnic i problemów. Nie ulega wątpliwości, że nie wyjawi powierzonych sekretów. Warto dodać, że w każdej chwili można na nim polegać.
A co z bezinteresownością? Jest ona jedną z najważniejszych cech przyjaźni, ponieważ przyjaźń dla pieniędzy to oszustwo. Jeżeli ktoś ofiaruje pomoc, nie oczekuje niczego w zamian, gdyż sprawia mu to wielką satysfakcje.
Jestem przekonana, że prawdziwy przyjaciel to taki, na którego można liczyć nie tylko w sprawach niewielkich, ale także w sytuacjach wymagających większych poświęceń. Według mnie będzie starał się pomóc nam w każdym wypadku. Jeśli ta osoba jest nam oddana, to wszystkie sprawy dotyczące nas będą również ważne dla niej.
Warto dodać, że z przyjaźnią spotykamy się w wielu utworach literackich m.in. ,,Spotkanie nad morzem\\\\\\\". W lekturze tej została opisana bezinteresowna przyjaźń Danusi i Elzy. W innych dziełach np. Krasickiego i Mickiewicza mowa jest o dwulicowości bohaterów i ich postawach w trudnych sytuacjach. Utwory te kończą się przysłowiem : ,,Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie\\\\\\\". A to dowodzi, że prawdziwa przyjaźń jest uczuciem bardzo rzadkim.
Podsumowując dotychczasowe rozważania oparte na powyższych argumentach, stwierdzam, że przysłowie zawarte w tezie jest prawdziwe. czesc2 ...W literaturze przedstawione są różne rodzaje przyjaźni: przyjaźń prawdziwa, bezinteresowna oraz przyjaźń "na pokaz". Przykładem takiej właśnie przyjaźni mogą być stosunki panujące między zwierzętami w bajce Ignacego Krasickiego "Przyjaciele", która kończy się mottem: "Wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły". W tej bajce nikt nie chciał pomóc zającowi, kiedy go psy goniły, choć wcześniej wszyscy zapewniali go o swojej przyjaźni. Niekiedy człowiek czuje się też takim zającem, szukającym pomocy u swych "prawdziwych" przyjaciół. I wtedy nagle okazuje się, że właśnie takich osób brakuje. Człowiek wtedy traci zaufanie do świata i przestaje wierzyć w powiedzenie "prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie". Nie tak powinna wyglądać przyjaźń.
Niemalże ideałem przyjaźni są dla mnie stosunki międzyludzkie, ukazane w powieści Aleksandra Kamińskiego "Kamienie na szaniec". Przedstawiona jest tu niezwykła więź, łącząca trzech dzielnych i walecznych chłopców: Alka (Aleksego Dawidowskiego), Zośkę (Tadeusza Zawadzkiego) i Rudego (Jana Bytnara). Wszyscy trzej młodzieńcy są bardzo zgrani, ufają sobie bezgranicznie, a jeden za drugiego oddałby życie. Akcja powieści dzieje się w czasie wojny, bohaterowie nierzadko są torturowani przez Niemców, ale swych przyjaciół nigdy nie zdradzają. Wspólnie organizują akcje "odbicia" swych kompanów, pocieszają się i wspierają na duch w ciężkich chwilach. Nawet w obliczu śmierci nie boją się, gdyż są przy nich zaufane osoby.
W książce Antoine de Saint-Exupery "Mały Książę" opisana jest także prawdziwa przyjaźń. Mały Książę zaprzyjaźnia się z lisem, który uczy do przyjaźni. Tłumaczy, że najpierw trzeba nawzajem się „oswoić” czyli „stworzyć więzy”. Wyjaśnia mu, jak należy pielęgnować przyjaźń, aby nie uschła.
W „Trylogii” Henryka Sienkiewicza także odnajdujemy wątek przyjaźni bohaterów.
Dzięki komu Skrzetuski odzyskał Helenę w "Ogniem i Mieczem"? Tylko i wyłącznie dzięki swym przyjaciołom, którzy bez jego wiedzy wyruszyli w dalekie stepy, by odbić z rąk Bohuna ukochaną.