POTRZEBUJE prawo faradaya(tresc +wzor) regula lenza (tresc) prawa maxwella(tresc) transformator (zasada dzialania wzor link do rysunku)
lukasseq
Prawo indukcji elektromagnetycznej Faradaya to prawo oparte na doświadczeniach Faradaya z 1831 roku. Z doświadczeń tych Faraday wywnioskował, że w zamkniętym obwodzie znajdującym się w zmiennym polu magnetycznym, pojawia się siła elektromotoryczna indukcji równa prędkości zmian strumienia indukcji pola magnetycznego przechodzącego przez powierzchnię rozpiętą na tym obwodzie. Prawo to można wyrazić wzorem
Jeżeli w miejscu pętli umieści się zamknięty przewodnik o oporze R, wówczas w obwodzie tego przewodnika popłynie prąd o natężeniu I:
I=- \frac{1}{R} \cdot{d\Phi_B \over dt}
Minus we wzorze jest konsekwencją zasady zachowania energii i oznacza, że siła elektromotoryczna jest skierowana w ten sposób, aby przeciwdziałać przyczynie jej powstania, czyli zmianom strumienia pola magnetycznego (reguła Lenza).
Na przykład, w przypadku zwojnicy o N zwojach, wzór na siłę elektromotoryczną indukcji można zapisać w postaci:
\mathcal{E}=-N{\Delta \Phi \over \Delta t}
Wzór wynikający z prawa Faradaya można przedstawić w postaci całkowej:
\mathcal{E} - siła elektromotoryczna powstająca w pętli, E - natężenie indukowanego pola elektrycznego, l - długość pętli, dl - nieskończenie mały odcinek pętli, S - powierzchnia zamknięta pętlą l, B - indukcja magnetyczna.
\mathcal{E}= -{d\Phi_B \over dt}
gdzie
\Phi_B \, - strumień indukcji magnetycznej,
{d\Phi_B \over dt} - szybkość zmiany strumienia indukcji magnetycznej,
Jeżeli w miejscu pętli umieści się zamknięty przewodnik o oporze R, wówczas w obwodzie tego przewodnika popłynie prąd o natężeniu I:
I=- \frac{1}{R} \cdot{d\Phi_B \over dt}
Minus we wzorze jest konsekwencją zasady zachowania energii i oznacza, że siła elektromotoryczna jest skierowana w ten sposób, aby przeciwdziałać przyczynie jej powstania, czyli zmianom strumienia pola magnetycznego (reguła Lenza).
Na przykład, w przypadku zwojnicy o N zwojach, wzór na siłę elektromotoryczną indukcji można zapisać w postaci:
\mathcal{E}=-N{\Delta \Phi \over \Delta t}
Wzór wynikający z prawa Faradaya można przedstawić w postaci całkowej:
\mathcal{E}=\oint\limits_l \mathbf{E} \cdot d\mathbf{l} = - \ { d \over dt } \int\limits_S \mathbf{B} \cdot d\mathbf{S}
gdzie:
\mathcal{E} - siła elektromotoryczna powstająca w pętli,
E - natężenie indukowanego pola elektrycznego,
l - długość pętli,
dl - nieskończenie mały odcinek pętli,
S - powierzchnia zamknięta pętlą l,
B - indukcja magnetyczna.
Z prawa Faradaya wynika wprost wzór:
\nabla \times \mathbf{E} = -\frac{\partial \mathbf{B}} {\partial t}
będący jednym z równań Maxwella.