Question

Potrzebuje pomocy!

Temat:Równania reakcji chemicznych

i teraz potrzebuje, jaki bedzie wynik reakcji:

Tlenek azotu (I) + Amoniak --> ?

Prosze o szybką odpowiedz.

Answer 1

Azot. Azotki. Amoniak. Tlenki azotu. Kwas azotowy(V).

 

Azot

Właściwości fizyczne
Azot, N (łac. nitrogenium), pierwiastek chemiczny o masie atomowej 14,007, konfiguracji elektronowej 1s22s2p3 ([He] 2s2p3) należy do grupy azotowców. Jest bezbarwnym i bezwonnym gazem o temperaturze wrzenia 195,8°C. 
Azot posiada 2 trwałe izotopy: 14N (99,635%) i 15N (0,365%). 
Azot występuje w przyrodzie w stanie wolnym w postaci cząsteczek dwuatomowych, oraz w stanie związanym, w postaci azotanów a także jako składnik organizmów żywych. Jest głównym składnikiem powietrza (78% obj.).
Azot odkrył w 1772 r. Daniel Rutherford.

Otrzymywanie 
Azot otrzymuje się na skalę przemysłową przez destylację frakcjonowaną ciekłego powietrza. W laboratorium azot można otrzymać przez rozkład azotanu(III) amonu:

Właściwości chemiczne
Azot w normalnej temperaturze jest gazem biernym chemicznie, gdyż cząsteczka azotu jest bardzo trwała (dwa atomy azotu połączone są potrójnym wiązaniem).

W podwyższonej temperaturze azot łączy się z np. z litowcami i berylowcami, tworząc odpowiednie azotki: 

Pod wpływem wyładowań atmosferycznych cząsteczki azotu rozpadają się i powstaje bardzo aktywny chemicznie azot atomowy. W związkach chemicznych azot występuje na wszystkich stopniach utlenienia od -3 do +5.

 

Zastosowanie 
Duże ilości azotu wykorzystuje się do produkcji amoniaku, kwasu azotowego i nawozów sztucznych. Ciekły azot jest szeroko stosowanym środkiem chłodzącym (kriogenika). W laboratoriach i przemyśle pełni rolę gazu osłonowego ze względu na swoją bierność chemiczną.

 

AzotkiAzotki to związki azotu z innymi pierwiastkami. Można je otrzymać przez bezpośrednią syntezę z pierwiastków lub przez przepuszczenie amoniaku nad rozgrzanymi metalami, tlenkami lub chlorkami metali, np.:

Azotki kowalencyjne to lotne związki azotu z wodorem, węglem, siarką i fluorowcami.
Lit, berylowce oraz pierwiastki 11 i 12 grupy tworzą azotki o charakterze cząsteczek olbrzymów, np. Ca3N2, BN, AlN, Si3N4, P3N5, bardzo twarde i odporne chemicznie i termicznie związki. Azotki te w reakcji z wodą dają amoniak i wodorotlenki:

 

 

Amoniak

Amoniak, NH3, jest w normalnych warunkach bezbarwnym gazem o charakterystycznym zapachu. Cząsteczka amoniaku ma postać piramidy, w której wierzchołku znajduje się atom azotu. Kąt między wiązaniami H—N—H wynosi 106°45′.

Amoniak można łatwo skroplić – temp. wrzenia -33,34°C. Ciekły amoniak stanowi dobry rozpuszczalnik substancji polarnych, ze względu na dużą względną przenikalność dielektryczną.

 

Amoniak dobrze rozpuszcza się w wodzie. W warunkach normalnych 1 objętość wody może rozpuścić 1176 objętości amoniaku. W roztworach wodnych amoniak łączy się z wodą wg równania:

Stała równowagi tej reakcji wynosi 1,81 · 10-5. Jak z tego wynika, roztwór amoniaku w wodzie jest słabą zasadą.
Gazowy amoniak reaguje z chlorowodorem, tworząc białą mgłę chlorku amonu:

 
W wyniku wymiany jednego, dwóch lub trzech atomów wodoru amoniaku przez atomy metali powstają kolejno: amidki, np. amidek sodu NaNH2, imidki, np. imidek wapnia CaNH, i azotki.
Amoniak, wytwarzany na świecie w ilości około 140 Mt, jest używany głównie do produkcji nawozów sztucznych (soli amonowych i mocznika). Wykorzystuje się go również do wytwarzania kwasu azotowego, włókien sztucznych, leków. Skroplony amoniak jest stosowany w chłodnictwie.

Tlenki azotu

Tlenek azotu(I) (podtlenek azotu), N2O, jest bezbarwnym gazem o słodkawym smaku. Cząsteczka tlenku azotu(I) ma budowę liniową.

N2O można otrzymać w wyniku ogrzewania azotanu(V) amonu:

Podtlenek azotu nie reaguje z wodą. Na zimno jest odporny na działanie tlenu, ozonu, wodoru, halogenów, metali alkalicznych i wody królewskiej. 
Wdychanie N2O powoduje stan podniecenia i oszołomienia („gaz rozweselający”), dlatego znalazł on zastosowanie w medycynie jako środek znieczulający. Duże ilości N2O wykorzystuje się w przemyśle spożywczym (posiada oznaczenie E-942), m.in. do wypełniania opakowań z łatwo psującą się żywnością czy jako gaz do wytwarzania piany (bita śmietana).

 

Tlenek azotu(II), NO, jest w warunkach normalnych bezbarwnym gazem. W temperaturze -142°C skrapla się tworząc ciemnoniebieską ciecz. Cząsteczki ciekłego tlenku azotu(II) są dimerami (NO)2.
Gazowy NO jest paramagnetyczny, ze względu na jeden niesparowany elektron. Łatwo wchodz w reakcje chemiczne. W zetknięciu z tlenem z powietrza tworzy brunatny tlenek azotu(IV):

 

Z tlenku azotu(I) wywodzi się grupa nitrozowa NO. Grupa nitrozowa jest zawsze jednowartościowa. Może być związana kowalencyjnie, jak w chlorku nitrozylu, NOCl, może być kationem, jak w nadchloranie nitrozylu (NO)ClO4, a także anionem jak w nitrozylku sodu NaNO.
NO otrzymuje się na skalę przemysłową w reakcji katalitycznego spalania amoniaku. Tlenek azotu(I) jest używany do produkcji kwasu azotowego(V).

 

Tlenek azotu(III), N2O3,występuje w stanie wolnym tylko w niskich temperaturach w postaci cieczy o intensywnie niebieskiej barwie (poniżej -13°C), która krzepnie w temperaturze -102°C tworząc niebieskie kryształy. Ciekły N2O3 powyżej 10°C rozkłada się na NO i NO2:

Formalnie tlenek azotu(III) jest bezwodnikiem kwasu azotowego(III):

 

Tlenek azotu(IV) (dwutlenek azotu), NO2, jest gazem silnie trującym, o barwie brunatnej i nieprzyjemnym zapachu. Cząsteczka NO2 ma budowę trójkątną i jest paramagnetyczna.
W temperaturach poniżej 147°C tlenek azotu(IV) ulega polimeryzacji z utworzeniem bezbarwnego czterotlenku dwuazotu:

 

W temperaturze pokojowej zawartość dimeru w mieszaninie obu gazów wynosi około 80%. N2O4 jest diamagnetyczny.
Powyżej 200°C tlenek azotu(IV) dysocjuje na tlenek azotu(II) i tlen.
N2O4 reaguje z wodą dając mieszaninę kwasu azotowego(III) i kwasu azotowego(V):

 

NO2 łatwo oddaje niesparowany elektron tworząc kation nitroniowy, NO2+, który występuje np. w chloranie(VII) nitrylu, (NO2)ClO4. 
NO2 stanowi również funkcyjną grupę nitrową, która łączy się kowalencyjnie z chlorem i z fluorem:

Tlenek azotu(V) (pięciotlenek dwuazotu), N2O5, w stanie stałym występuje w postaci bezbarwnych kryształów, które topią się w temperaturze 40°C. Ma on strukturę jonową [NO2]+[NO3]- i można go nazwać azotanem nitrylu. Gazowy N2O5 posiada cząsteczki O2N—O—NO2.
N2O5 łatwo rozpada się na czterotlenek dwuazotu i tlen:

 

Pięciotlenek dwuazotu reaguje z wodą tworząc kwas azotowy(V):

Kwas azotowy(V)

Kwas azotowy(V), HNO3, jest mocnym kwasem, o dużej zdolności utleniającej. Bezwodny kwas azotowy jest bezbarwną cieczą o ciężarze właściwym 1,52 kg·dm-3 i temperaturze wrzenia 84°C. 
Na powietrzu bezwodny HNO3 silnie dymi i powoli rozkłada się, zgodnie z reakcją:

 

Wydzielający się tlenek azotu(IV) powoduje, że kwas azotowy przybiera brązowe zabarwienie. 
HNO3 miesza się z wodą w każdym stosunku. W reakcji z wodą oddaje proton:  
Natomiast w reakcji z mocnymi kwasami HNO3 działa jak akceptor protonów:

Kwas azotowy(V) jest silnym utleniaczem. Rozpuszcza nie tylko metale posiadające ujemny potencjał utleniająco-redukujący, ale również takie, które mają potencjał dodatni, jak Cu, Ag czy Hg:

HNO3 nie rozpuszcza złota ani platyny. 
Węgiel, fosfor i siarka utleniają się w stężonym kwasie azotowym(V) do swoich kwasów tlenowych. Fluorowce utleniają się do wolnych pierwiastków, a jodki nawet do jodanów.
Sole kwasu azotowego(V) są łatwo rozpuszczalne w wodzie. Podczas ogrzewania azotany rozkładają się, wydzielając tlenki azotu.