Lavanya
Mimo wielu kontrowersji, Napoleon jest z pewnością postacią inspirującą całe pokolenia artystów i historyków. Jakim był zatem człowiekiem? Odpowiedzi na takie pytania może dać z pewnością obraz jego stosunków rodzinnych. Jeśli chodzi o jego matkę, Letycję, Napoleon całe życie był pełen szacunku i pewnego typowo korsykańskiego pietyzmu dla rodzicielki, jednak zupełnie inaczej przedstawiają się jego stosunki z rodzeństwem. Jego starszy brat, Józef, nigdy nie miał szczególnych ambicji do przewodzenia rodziną, dlatego też funkcję tę przejął Napoleon. Zahorski określa Józefa jako "zero", co wydaje się być tezą nieco przesadzoną, jednak dającą pewne wyobrażenie o Józefie. Sam Napoleon nigdy nie miał skrupułów, by całkowicie opanować życie zarówno Józefa, jak i całej reszty rodzeństwa, traktując ich szorstko i autorytatywnie (wyjątkiem tu może być Paulina Bonaparte, co do której cesarz odnosił się z wielką miłością). Można by więc sądzić, że Napoleon był władczą i nie znoszącą sprzeciwu osobowością, jednak jednostronna ocena w tym przypadku z całą pewnością jest błędna. Już markiz Armand Caulaincourt wspomina o tym, że Napoleon był "jedynym władcą, którego można było tak otwarcie krytykować. Wydaje się być jasnym, że Napoleon zdawał sobie sprawę z konieczności korzystania z cudzych rad, mimo swojej autorytatywności.
tyle dałam rady z podręcznika Pozdrawiam ;)
1 votes Thanks 0
myszykiszki
Napoleonowi można było ufać. Po pokonaniu Austrii i Prus utworzył Księstwo Warszawskie. Pomógł utworzyć Polakom własną armię (m. in. bitwy pod Borodino i Lipskiem). Dzięki jego pomocy Polacy zdołali uwierzyć w siebie. Uwielbienie Napoleona było przejawem patriotyzmu i miłości do Ojczyzny. Nie jest przesądzone czy Napoleon miał do końca dobre zamiary.
tyle dałam rady z podręcznika Pozdrawiam ;)