NAUKA: W tym okresie brakowało konsekwentnej polityki naukowej państwa, chociaż istniały próby koordynacji pracy w skali ogólnopolskiej, podejmowane przez ludzi nauki. Nastąpił znaczny rozwój towarzystw naukowych ogólnych i specjalistycznych. Formułowały one społeczna politykę naukową, utrzymywały szerokie kontakty naukowe z zagranicą i popierały badania w wybranej dyscyplinie. Największy autorytet miała Polska Akademia Umiejętności, związana z Uniwersytetem Jagiellońskim, ważną rolę naukową odgrywało także założone w 1907 Towarzystwo Naukowe Warszawskie. Nastąpił rozwój warszawskiego ośrodka naukowego, który skupiał połowę placówek i instytucji naukowych kraju. Systematycznie wzrastała liczba ludzi nauki, Oprócz uczelni i towarzystw istniała sieć pozauczelnianych placówek naukowych zajmujących się różnymi dziedzinami. W wielu dziedzinach osiągnięto wysoki, liczący się w świecie poziom. Uznanie za granicą zdobyły prace matematyków i fizyków. Zasłużyli się w badaniach gazów i cieczy, oraz badaniach nad promieniowaniem kosmicznym. Do czołowych osiągnięć w dziedzinie nauk lekarskich należy zaliczyć prace na polu mikrobiologii, oraz odkrycia dotyczące grup krwi i szczepionki przeciwdurowej.
MUZYKA: Po odzyskaniu niepodległości życie muzyczne mogło się intensywniej rozwijać. Pierwszym w XX w. kompozytorem, który uczestniczył w europejskim życiu muzycznym i który stworzył własny, indywidualny język muzyczny o wyraźnie polskiej stylistyce, był Szymanowski. W II RP działały 3 teatry operowe, 2 filharmonie, liczne konserwatoria ,10 rozgłośni Polskiego Radia, które poświęcały muzyce ponad 50% czasu antenowego. Odbyły się pierwsze w Polsce międzynarodowe konkursy m.in. Pianistyczny im. F. Chopina.
NAUKA:
W tym okresie brakowało konsekwentnej polityki naukowej państwa, chociaż istniały próby koordynacji pracy w skali ogólnopolskiej, podejmowane przez ludzi nauki. Nastąpił znaczny rozwój towarzystw naukowych ogólnych i specjalistycznych. Formułowały one społeczna politykę naukową, utrzymywały szerokie kontakty naukowe z zagranicą i popierały badania w wybranej dyscyplinie. Największy autorytet miała Polska Akademia Umiejętności, związana z Uniwersytetem Jagiellońskim, ważną rolę naukową odgrywało także założone w 1907 Towarzystwo Naukowe Warszawskie. Nastąpił rozwój warszawskiego ośrodka naukowego, który skupiał połowę placówek i instytucji naukowych kraju. Systematycznie wzrastała liczba ludzi nauki, Oprócz uczelni i towarzystw istniała sieć pozauczelnianych placówek naukowych zajmujących się różnymi dziedzinami. W wielu dziedzinach osiągnięto wysoki, liczący się w świecie poziom. Uznanie za granicą zdobyły prace matematyków i fizyków. Zasłużyli się w badaniach gazów i cieczy, oraz badaniach nad promieniowaniem kosmicznym. Do czołowych osiągnięć w dziedzinie nauk lekarskich należy zaliczyć prace na polu mikrobiologii, oraz odkrycia dotyczące grup krwi i szczepionki przeciwdurowej.
MUZYKA:
Po odzyskaniu niepodległości życie muzyczne mogło się intensywniej rozwijać. Pierwszym w XX w. kompozytorem, który uczestniczył w europejskim życiu muzycznym i który stworzył własny, indywidualny język muzyczny o wyraźnie polskiej stylistyce, był Szymanowski. W II RP działały 3 teatry operowe, 2 filharmonie, liczne konserwatoria ,10 rozgłośni Polskiego Radia, które poświęcały muzyce ponad 50% czasu antenowego. Odbyły się pierwsze w Polsce międzynarodowe konkursy m.in. Pianistyczny im. F. Chopina.