Potrzebuje koniecznie NAJWAŻNIEJSZYCH INFORMACJI + PRZEDSTAWICIELI O : MSZAKACH, PAPROTNIKACH, NAGONASIENNYCH, OKRYTONASIENNYCH, SKRZYPACH, WIDŁAKACH. KONIECZNIE. ! NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE + PRZEDSTAWICIELE. ! NA DZISIAJ. DAJE NAJ.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Mszaki to rośliny lądowe o niewielkich rozmiarach. Występują w srodowiskach ubogich, na ogół w miejscach wilgotnych i cienistych, niedostępnych dla innych roślin. Mają słabo wykształcone tkanki. Do mszaków zaliczamy mchy. Przedstawicielami mchów są np. mech płonnik oraz mech torfowiec. Mszaki rozmnażają się przez zarodniki i płciowo. Wystepuje u nich przemiana pokoleń.
Paprotniki to rośliny zarodnikowe. Nie tworzą kwiatów ani nasion. Są to głównie rośliny lądowe, mające tkanki. W ich budowie zewnętrznej wyróżnia się korzeń, łodygę i liście. Występuje u nich przemiana pokoleń. Rozmnażają się płciowo i bezpłciowo przez zarodniki i podział kłączy. Do tej grupy roślin należą widłaki, skrzypy i paprocie.
* Skrzypy to niewielkie rożliny zielne (byliny). Ściany komórkowe skrzypów zawierają krzemionkę, która powoduje, że roślina jest chropowata w dotyku, a podczas rozcierania wydaje charakterystyczny dźwięk - skrzypi. Pędy boczne i łuskowate liście skrzypów tworzą okółki. Na szczycie łodyg tworzą się skupienia zarodni (kłosy zarodnionośne). Liscie są zredukowane, a funkcje asymilacyjne pełnią łodygi.
* paprocie to byliny o podziemnej łodydze, z której wyrasta pęk najczęściej podzielonych liści. Na spodniej stronie występują skupienia zarodni z zarodnikami. Końce młodych liści są spiralnie zwinięte. Paprocie rosną w wilgotnych lasach, na bagnah i nad brzegami strumieni. Większość gatunków paparoci rośnie w tropikach. W gorącym klimacie te rośliny przybierają często formę drzewiastą, osiągają wysokość mawet kilku metrów. (pióropusznik strusi)
* Widłaki to byliny o płażących się łodygach i drobnych, łuskowatych liściach. Łodygi i korzenie tych roślin są widlasto rozgałęzione. Na szczytach pędów znajdują się kłosy zarodnionośne. (widłak goździsty)
Rosliny nasienne to grupa roślin wytwarzających nasiona. Połączenie gamet męskich z komórkami jajowymi, czyli zapłodnienie, odbywa się dzięki zapyleniu i wzrostowi łagiewki pyłkowej. Proces rozmnażania płciowego nie zależy od obecności wody. Do roślin nasiennych zalicza się rośliny:
* nagonasienne
* okrytonasienne
Rośliny nagonasienne (sosna pinia, żywotnik zachodni)
Wszyscy obecnie żyjący przedstawiciele tej grupy reprezentują jeden monofiletyczny klad – pochodzą od wspólnego przodka, a do grupy tej zaliczane są wszystkie rośliny potomne tego przodka[2]. Współcześnie do nagonasiennych należy ok. 700 gatunków drzew i krzewów[3], jednak w przeszłości grupa ta była znacznie bardziej zróżnicowana. Jako przyczynę spadku jej różnorodności i wymierania wielu grup tych roślin wskazuje się konkurencję roślin okrytonasiennych[4].
Charakterystyczną cechą nagozalążkowych jest brak osłaniających zalążek owocolistków, a w konsekwencji też brak owoców. Nagie zalążki umieszczone są na zmodyfikowanych liściach (trzoneczkach lub łuskach) skupionych zwykle na osi tworzącej twór zwany strobilem, zwany tu też szyszką. W terminologii polskojęzycznej organy generatywne nagozalążkowych określane są mianem kwiatów[3], jednak w języku angielskimnagozalążkowe określane są mianem niekwiatowych roślin nasiennych.
Sporofit będący pokoleniem dominującym ma okazałą postać drzewa lub krzewu. Liście mają zróżnicowaną budowę – u różnych grup różnią się istotnie wielkością i sposobem wzrostu. Bywają liście podzielone (u sagowcowych) lub pojedyncze o blaszce szerokiej (u miłorzęba, gniotowców i niektórych araukariowatych) i wąskiej – łuskowatej lub szpilkowatej[2].
Nasiona roślin nagonasiennych nie tworzą się wewnątrz zalążni (jak u okrytonasiennych), ale powstają na tzw. łuskach nasiennych osadzonych na osi i często podpartych łuskami wspierającymi oraz tworzących struktury zwane szyszkami. Z uwagi na brak słupka i zalążni rośliny nagozalążkowe nie wykształcają owoców.
Okrytonasienne (koniczyna, buławnik mieczolistny, mniszek lekarski)
Okrytonasienne charakteryzują się zredukowanym gametofitem oraz brakiem rodni i plemni. Sporofity są pokaźne, a kwiat jest często obupłciowy. Części wytwarzające gamety to słupki i pręciki. Słupki powstają ze zrośniętych owocolistków. Pręciki zbudowane są z nitki i główki. W główce występują najczęściej 2 pylniki. W pylnikach powstają mikrospory, z których następnie rozwijają się ziarna pyłku, które wytwarzają tzw. jądra plemnikowe(nieruchome plemniki).
Zapłodnienie odbywa się z udziałem dwóch komórek plemnikowych (pozostałości po plemnikach zredukowanych do samych jąder komórkowych, bez organu ruchu) w wyniku czego powstaje:
zygota, która następnie rozwija się w zarodek, bielmo zawierające substancje odżywcze.Bielmo wytwarza substancje odżywcze, które gromadzą się w liściach zarodkowych (liścieniach).
Równocześnie tkanki zalążka przekształcają się w okrywy osłaniające zarodek i tak powstaje nasiono. Owoc również ma znaczenie ochronne, poza tym pomaga w rozsiewaniu nasion.