Question

Potrzebuje długiego opisu tworzenia szkła na jutro pls pomocy, kto pierwszy odpowie dostanie naj​

Answer 1

Odpowiedź:

Produkcja odbywa się w hucie szkła, a składnikami końcowego surowca są:

piasek,

soda,

wapień,

środki klarujące, barwiące oraz mącące szkło.

do produkcji używa się również stłuczki szklanej.

Produkcją szkła zajmują się m.in. huty szkła. Zanim masa szklarska zostanie wytłoczona w formie, należy ją wcześniej przygotować oraz poddać prasowaniu i walcowaniu. Sprawdź, na czym polega cały ten proces.

Jak przebiega produkcja szkła?

Tradycyjnym surowcem wykorzystywanym do produkcji szkła jest piasek kwarcowy. Oprócz niego dodaje się niekiedy węglan sodu, pigmenty i topniki. Aby stworzyć z nich jednolitą masę, należy je wcześniej stopić. Służy do tego specjalny piec szklarski, w którym panuje temperatura około 1500 stopni Celsjusza. Podgrzewanie składników odbywa się również w wannach wyłożonych gliną odporną na ogień. Podczas produkcji szkła dodaje się często stłuczkę szklaną - może ona zastąpić większość surowców naturalnych. To, jak powstaje szkło, jest zależne od technologii dostępnych w danej hucie szkła.

Pierwszy etap produkcji kończy się powstaniem roztopionego szkła. Następnie surowiec musi ostygnąć i stwardnieć - trwa to kilka tygodni. Po tym czasie nadaje się do formowania ręcznego, prasowania i walcowania. W przypadku szyb okiennych szkło walcowane jest w taflach. Do wyciągania go z pieca szklarskiego służą metalowe pręty. Następnie stopione tworzywo zamieniane jest w płaską taflę przy użyciu prasy. W ostatnich etapach szkło poddaje się walcowaniu, Powstałe tafle są później szlifowane i wytłaczane w formach.

Sposób obróbki i powstawania jest zależny od rodzaju szkła. Np. szkło krzemianowe produkuje się w wysokiej temperaturze. Do jego produkcji potrzebne są węglany sodu, wapnia i piasek. Mieszanina powstaje dzięki rozkładowi soli, której efektem jest powstanie wapnia i tlenków sodu, reagujących później ze wspomnianym piaskiem - tak tworzy się szkło.

Jakie składniki wpływają na właściwości szkła?

Do produkcji szkła używa się piasku, sody, wapienia oraz środków barwiących i mącących szkło. Spośród wymienionych składników dominuje jednak piasek szklarski. Właściwości szkła są zależne m.in. od uziarnienia piasku. Szkło używane w laboratoriach i soczewkach kontaktowych posiada w masie szklanej większą ilość dwutlenku krzemu. Soda ma wpływ na temperaturę topnienia szkła. Wapień pełni funkcję stabilizatora i uniemożliwia, by szkło rozpuściło się w wodzie. Poprawia także połysk wyrobu i uodparnia go na czynniki atmosferyczne w trakcie produkcji.

Kolejnym istotnymi składnikami są tlenek boru i dwutlenek cyrkonu. Ten pierwszy obniża temperaturę; drugi podnosi odporność chemiczną produktu. Warto też wspomnieć o saletrze i arszeniku, usuwającymi pęcherzyki gazów powstałe w trakcie produkcji. Niemniej istotnymi składnikami są związki chemiczne wpływające na kolor szkła. Związek złota i miedzi zabarwia je na czerwono; żelazo z chromem nadaje mu zielony kolor; mangan z niklem zabarwiają szkło na fioletowo.

Sposób produkcji szkła to złożony proces. Surowiec służy wytwarzania produktów użytku domowego np. talerzy, szklanek czy wazonów. Swoje zastosowanie znalazł również w budownictwie i przemyśle spożywczym. Rodzaj i ilość zawartych w nim składników jest zależna od zapotrzebowania danej branży.

FLOAT – PRZEŁOMOWA METODA PRODUKCJI SZKŁA

Innowacyjny proces produkcji szkła, czyli FLOAT został wynaleziony w 1952 roku przez Sir Alastaira Piklingtona. Metoda ta pozwala na otrzymanie niemalże idealnie płaskiego szkła. Proces produkcji tą metodą zaczyna się od wylania masy szklanej do specjalnego zbiornika ze stopionym metalem, najczęściej cyną. Mała gęstość sprawia, że szkło utrzymuje się na powierzchni, a działanie grawitacji zapewnia formującej się tafli idealną gładkość.

NA CZYM POLEGA HARTOWANIE SZKŁA?

Proces hartowania szkła jest bardzo podobny do hartowania metalu. W pierwszej kolejności surowiec podgrzewany jest do temperatury około 600 stopni Celsjusza, a następnie szybko się go schładza. Najczęściej wykorzystuje się do tego sprężone powietrze, które powoduje powstawanie rozciągających naprężeń. Dzięki temu, szkło zyskuje większą wytrzymałość.

Warto również dodać, że szyby ze szkła hartowanego są o wiele bezpieczniejsze w porównaniu do tradycyjnego, ponieważ pękają dopiero po użyciu dużej siły i rozpadają się na wiele małych kawałków, a nie na wielkie części z ostrymi krawędziami.

Wyjaśnienie: