Wychowanie fizyczne jako dział wychowania zdrowotnego. Celem wychowania fizycznego jest podnoszenie sprawności fizycznej, stymulowanie rozwoju fizycznego oraz kształtowanie postaw związanych z osobista troską o stan fizyczny, sprawność fizyczną, zdrowie i urodę. Środkiem wychowania fizycznego jest ruch i aktywność ruchowa, w wyniku której występują zmiany w rozwoju fizycznym i sprawności ruchowej w pożądanym kierunku. Wychowanie fizyczne realizowane jest w trzech zakresach: 1) najwęższy – obejmuje konkretne lekcje wychowania fizycznego, przy czym wychowanie fizyczne jest tu rozumiane jako przedmiot wychowania. Uczestniczą w nim wszyscy uczniowie. Lekcje wf-u maja walory poznawcze, kształcące i wychowawcze, służą do poznania ćwiczeń korekcyjno – kompensacyjnych. 2) krąg pośredni – obejmuje te zajęcia i prace, które mają na celu opanowanie nawyków zdrowotno – wychowawczych. W tym kręgu znajdują się zajęcia śródlekcyjne, pozalekcyjne, czuwanie nad postawą ucznia na każdej lekcji i rozwijanie zainteresowań kulturą fizyczną. 3) krąg najszerszy – obejmuje zajęcia pozalekcyjne i pozaszkolne, w kręgu tym znajduje się działalność np. Szkolnego Związku Sportowego i innych klubów sportowych, które zrzeszają uczniów uzdolnionych sportowo, ruchowo. Praca nauczyciela a zdrowie: · przebywanie w salach zapylonych (kurz, pył z kredy) przyczyniają się do alergii i tzw. niewydolności emisyjnej, · stres, powodowany tym, że nauczyciel jest za bardzo emocjonalny, nieopanowany, nerwowy, · głośne, wyraźne mówienie – niewydolność emisyjna, · hałas, Aspekty wychowania zdrowotnego: · kształtowanie akceptacji samego siebie, · identyfikowanie się młodzieży z własną płcią, · kształtowanie relacji między chłopakami i dziewczętami, · problemy uzależnień (alkohol, narkotyki, hazard, komputer), · uczenie młodzieży samoobserwacji, poznawania samego siebie, kształtowanie poczucia własnej samowartości i adekwatnej samooceny, · żyjemy w kulturze popularnej w której ważny jest kult urody, młodości i zdrowia, · kształtowanie nawyków racjonalnego odżywiania, · kształtowanie postaw akceptujących własne niedociągnięcia
Wychowanie fizyczne jako dział wychowania zdrowotnego.
Celem wychowania fizycznego jest podnoszenie sprawności fizycznej, stymulowanie rozwoju fizycznego oraz kształtowanie postaw związanych z osobista troską o stan fizyczny, sprawność fizyczną, zdrowie i urodę. Środkiem wychowania fizycznego jest ruch i aktywność ruchowa, w wyniku której występują zmiany w rozwoju fizycznym i sprawności ruchowej w pożądanym kierunku.
Wychowanie fizyczne realizowane jest w trzech zakresach: 1) najwęższy – obejmuje konkretne lekcje wychowania fizycznego, przy czym wychowanie fizyczne jest tu rozumiane jako przedmiot wychowania. Uczestniczą w nim wszyscy uczniowie. Lekcje wf-u maja walory poznawcze, kształcące i wychowawcze, służą do poznania ćwiczeń korekcyjno – kompensacyjnych. 2) krąg pośredni – obejmuje te zajęcia i prace, które mają na celu opanowanie nawyków zdrowotno – wychowawczych. W tym kręgu znajdują się zajęcia śródlekcyjne, pozalekcyjne, czuwanie nad postawą ucznia na każdej lekcji i rozwijanie zainteresowań kulturą fizyczną. 3) krąg najszerszy – obejmuje zajęcia pozalekcyjne i pozaszkolne, w kręgu tym znajduje się działalność np. Szkolnego Związku Sportowego i innych klubów sportowych, które zrzeszają uczniów uzdolnionych sportowo, ruchowo.
Praca nauczyciela a zdrowie: · przebywanie w salach zapylonych (kurz, pył z kredy) przyczyniają się do alergii i tzw. niewydolności emisyjnej, · stres, powodowany tym, że nauczyciel jest za bardzo emocjonalny, nieopanowany, nerwowy, · głośne, wyraźne mówienie – niewydolność emisyjna, · hałas,
Aspekty wychowania zdrowotnego: · kształtowanie akceptacji samego siebie, · identyfikowanie się młodzieży z własną płcią, · kształtowanie relacji między chłopakami i dziewczętami, · problemy uzależnień (alkohol, narkotyki, hazard, komputer), · uczenie młodzieży samoobserwacji, poznawania samego siebie, kształtowanie poczucia własnej samowartości i adekwatnej samooceny, · żyjemy w kulturze popularnej w której ważny jest kult urody, młodości i zdrowia, · kształtowanie nawyków racjonalnego odżywiania, · kształtowanie postaw akceptujących własne niedociągnięcia