Potrzebuję w 6-7 zdaniach ogólne zachowanie ludzi w powieści ,Dżuma'' w obliczu klęski chorobowej. Ja oni to przyjęli do siebie i jak postępowali w związku z tym. Daję Naj!!
angelisia184
W dzumie poczatkowo ludzie nie zdawali sobie sprawy z powagi sytuacji. nie przejmowali sie choroba, kazdy myslac ze jego to nie dotyczy. jednak choroba okazala sie byc bardzo powazna. poniasla za soba wiele ofiar smiertelnych. w pozniejszym okresie ludzie zaczeli szalec, chcieli desperacko wydostac sie z maista oran . np rambert ktory szukal kazdego sposobu by opuscic miasto, jednak bezskutecznie. byli jednak tacy ktorzy nie zalamywali sie, dzielnie walczyli z choroba, leczyli i pomagali. Doktor rieux czy tez tarrou ktorzy zalozyli organizacje sanitarna by pomagac chorym bez wzgeldu na to czy uda im sie kogokolwiek wyleczyc. nie chcieli byc oni bohaterami, chcieli poprostu zalczyc ze zlem, gdyz dzuma to metafora zla.
mam nadzieje ze pomoglam , jesli tak to bardzo prosze o naj, pozdrawiam.
1 votes Thanks 0
saaandy
Dżuma to paskudna choroba. Dlatego gdy rozprzestrzenia się w szybkim tempie ludzie zdezorientowani nie wiedza co robić, czuja swoja bezradność. Tak tez było w przypadku powieści Alberta Camusa. Mieszkańcy Oranu nabrali przyzwyczaję i monotonności do życia w mieście i wykonywania swoich dziennych obowiązków. Lecz kiedy nadeszła śmierć, trudno się było z nią pogodzić. Pewnie wielu z nich zadawało sobie pytanie: Dlaczego akurat ja? i nie było w tym nic dziwnego. Sami w obliczu śmierci czy niebezpieczeństwa zadajemy sobie retoryczne pytania, w głowie kłębi się tyle wątpliwości. Az w końcu śmierć przestaje mieszkańców szokować. Staja wobec niej obojętni. Dlaczego ? Ludzie tam wiedzieli, ze śmierć może dotknąć każdego. Bo przecież "życie jest kruche, delikatne, nie trwa wiecznie."
mam nadzieje ze pomoglam , jesli tak to bardzo prosze o naj,
pozdrawiam.