Dioda Schottky’ego to szczególny rodzaj diody o wyjątkowych właściwościach fizycznych. Dla elektroników to znakomite narzędzie, które można wykorzystywać przy budowie skomplikowanych układów. Natomiast dla przeciętnej osoby, niemającej zainteresowań związanych z elektroniką, stanowi nieznany element, którego dziennie nieświadomie używa. Przykładem są popularne ładowarki impulsowe, które często stosowane są do zasilania telewizorów, lub zasilacze do monitorów komputerowych LCD.
Dioda Schottky’ego to wyjątkowy przypadek wśród tego typu elementów – to dioda półprzewodnikowa, która zamiast złącza p-n posiada złącze typu metal-półprzewodnik (takie elementy często oznaczane są symbolem m-s). Złącza typu m-s najczęściej tworzone są w formie ukształtowanego uprzednio półprzewodnika i pokrycia go metalem. Charakterystyki prądowo napięciowe takich złączy dzieli się na liniowe (o charakterze opornościowym) oraz nieliniowe. Złącza m-s o charakterystyce nieliniowej są złączami prostującymi, czyli takimi, jakie wykorzystuje się w diodzie Schottky’ego. W przewodnikach ze złączem p-n, prąd płynący w kierunku przewodzenia powstaje w wyniku ruchu nośników mniejszościowych, a więc całkowicie inaczej w stosunku do tego, co dzieje się w diodzie Schottky’ego, gdzie prąd powstaje w wyniku ruchu nośników większościowych. Jeżeli zostanie zastosowany półprzewodnik typu n, elektrony przepływające do metalu stają się nośnikami większościowymi.
Dioda Schottky’ego to szczególny rodzaj diody o wyjątkowych właściwościach fizycznych. Dla elektroników to znakomite narzędzie, które można wykorzystywać przy budowie skomplikowanych układów. Natomiast dla przeciętnej osoby, niemającej zainteresowań związanych z elektroniką, stanowi nieznany element, którego dziennie nieświadomie używa. Przykładem są popularne ładowarki impulsowe, które często stosowane są do zasilania telewizorów, lub zasilacze do monitorów komputerowych LCD.
Dioda Schottky’ego to wyjątkowy przypadek wśród tego typu elementów – to dioda półprzewodnikowa, która zamiast złącza p-n posiada złącze typu metal-półprzewodnik (takie elementy często oznaczane są symbolem m-s). Złącza typu m-s najczęściej tworzone są w formie ukształtowanego uprzednio półprzewodnika i pokrycia go metalem. Charakterystyki prądowo napięciowe takich złączy dzieli się na liniowe (o charakterze opornościowym) oraz nieliniowe. Złącza m-s o charakterystyce nieliniowej są złączami prostującymi, czyli takimi, jakie wykorzystuje się w diodzie Schottky’ego. W przewodnikach ze złączem p-n, prąd płynący w kierunku przewodzenia powstaje w wyniku ruchu nośników mniejszościowych, a więc całkowicie inaczej w stosunku do tego, co dzieje się w diodzie Schottky’ego, gdzie prąd powstaje w wyniku ruchu nośników większościowych. Jeżeli zostanie zastosowany półprzewodnik typu n, elektrony przepływające do metalu stają się nośnikami większościowymi.