Question

Potrzebuję rozwinięcia na tematów
-chrzest księcia kijowskiego Włodzimierza Wielkiego
-Sobór Laterański IV
-Niewola awiniońska papieży

pomocy pilne

Z góry bardzo dziękuje

Answer 1

1 . W początkowych latach swego panowania Włodzimierz był człowiekiem rozpustnym (posiadał wiele żon i nałożnic), rządnym władzy i często uciekającym się do okrucieństwa. Jednak przyjęcie chrztu w 988 r. całkowicie odmieniło zwyczaje księcia. Od IX w. Ruś często odwiedzali chrześcijańscy kupcy z Bizancjum i Krymu, babka Włodzimierza, księżna kijowska Olga, już ok. 955 r. przyjęła chrześcijaństwo w Konstantynopolu. Jednak to chrzest Włodzimierza stał się momentem przełomowym dla Rusi i jej mieszkańców. Według przekazu XII-wiecznej kroniki ruskiej – Latopisu Nestora (Powieść doroczna) – liczne poselstwa religijne oferowały księciu: przyjęcie chrześcijaństwa z Bizancjum, chrztu z Rzymu oraz przyjęcie mozaizmu (judaizmu) z państwa Chazarów. Włodzimierz zafascynowany oprawą liturgii bizantyjskiej zdecydował się przyjąć chrześcijaństwo w obrządku wschodnim (tj. prawosławnym) z Konstantynopola i uznać je za religię państwową. W 988 r., w miejscowości Cherson nad Morzem Czarnym, Włodzimierz został ochrzczony i otrzymał imię Wasyl (Bazyli). Rok później (989 r.) pojął za żonę Annę, siostrę cesarza bizantyjskiego Bazylego II Bułgarobójcy. Po powrocie do Kijowa książę polecił zniszczyć figury pogańskich bożków, osobiście wrzucił do Dniepru posąg Peruna. Następnie bizantyjscy duchowni przeprowadzili masowy chrzest mieszkańców ruskiej stolicy.

2 . Sobór laterański IV, zwołany przez papieża Innocentego III do Rzymu w 1215, poruszano kwestie doktrynalne, stąd potępiono ruchy heretyckie (m.in. albigensów i waldensów), uchwalono ściganie herezji i dano podstawy do powołania inkwizycji; ponadto wprowadzono obowiązek spowiedzi wielkanocnej, nakazano powszechną katechizację, masowe kaznodziejstwo, zakładanie szkół parafialnych.

3 . Awiniońska niewola papieży, zwana również - przez analogię do Starego Testamentu - niewolą babilońską papiestwa, okres rezydowania papieży w Awinionie 1309-1377 (z przerwą 1367-1370) i uzależnienia papiestwa od królów francuskich. Była wynikiem dążności państw do wyzwolenia się spod zwierzchności Kościoła. Bezpośrednią przyczyną awiniońskiej niewoli papieży stał się zatarg pomiędzy królem Filipem IV Pięknym a papieżem Bonifacym VIII na tle obłożenia przez króla podatkiem dóbr kościelnych we Francji (1296), na rzecz wojny z Anglią, i protest papieża w bulli Clericis laicos.