Potrzebuję pilnie referat z geografii na temat: przemysł lekki bawełna, musi sie w nim znajdować :
I. Ogólna charakterystyka ( podział, czym się zajmuje)
II. Największe ośrodki na świecie (charakterystyka)
III. Tendencje, prognozy rozwoju.
Z góry bardzo dziękuję za pomoc :):)
Przemysł lekki w Polsce -> przemysł włókienniczy
Zacznijmy od podstawowego pojęcia -> czym jest przemysł lekki??
Wg Słownika Języka Polskiego, pod redakcją prof. M Szymczaka, jest to jedna z gałęzi
przemysłu przetwórczego, wytwarzająca artykuły masowego spożycia, obejmująca przemysł
spożywczy, włókienniczy, skórzany, szklany, ceramiczny itp.
Czym dokładnie zajmuje się przemysł włókienniczy??
Przemysł włókienniczy zajmuje się wytwarzaniem produktów takich jak: okrycia i ubiory z
tkanin, bielizna osobista i domowa, czyli pościelowa, kuchenna, stołowa, galanteria
odzieżowa i skórzana, tkaniny, dywany, chodniki, tiule, koronki, futra, obuwie itd, na bazie
surowców naturalnych takich jak: bawełna, len, juta, sizal, konopie, wełna, jedwab oraz
sztucznych: włókna syntetyczne dostarczane przez przemysł chemiczny. Przemysł
włókienniczy oraz tekstylny należy do najbardziej pracochłonnych działów gospodarki, a
zarazem najmniej efektywnych.
Przemysł włókienniczy w Polsce:
W Polsce przemysł lekki rozwinął się na dużą skalę już na początku XIX włókienniczego,
jednak znaczenie przemysłu włókienniczego zaczęło maleć już w czasach tzw.
ogólnoświatowego kryzysu gospodarczego przypadającego na lata 1929-1933.
Przemysł lekki w powojennej Polsce pełnił dwie podstawowe funkcje:
Zmieniał strukturę demograficzną w ośrodkach przemysłu ciężkiego, np. w Ostrowcu,
Legnicy, Bełchatowie.
Aktywizował gospodarczo typowo rolnicze regiony, np. Jędrzejów, Biłgoraj, Siedlce,
Jarosław.
W 1991 roku odnotowano najniższy poziom produkcji przemysłowe j- owy regres dotyczył
najbardziej hutnictwa żelaza, oraz przemysłu włókienniczego, skórzanego, oraz górnictwa.
W 1995 roku ten dział gospodarki zatrudniał 168 tysięcy osób, co stanowiło 4,5% ogólnego
zatrudnienia w przemyśle. Warto wspomnieć, iż w latach 80-tych dział ten był jednym z
podstawowych filarów polskiej gospodarki.
W 2001 roku zatrudniał 91 tysięcy osób- 3 % ogólnego zatrudnienia w przemyśle, dając przy
tym jedynie 1,7 % ogólnej wartości produkcji sprzedanej tego działu.
W Polsce lokalizacja przemysłu włókienniczego nie jest uzależniona od bazy surowcowej.
Jest tu uprawiany jedynie len, który w pełni zaspokaja zapotrzebowanie tej gałęzi przemysłu.
Pozostałe surowce wykorzystywane w włókiennictwie, jak bawełna, jedwab wełna oraz juta
są importowane. Wpływ na lokalizację zakładów mogą mieć w pewnym stopniu tradycje
rzemieślniczej produkcji tkanin oraz występowanie zasobów taniej siły roboczej. Przemysł
włókienniczy i tekstylny jest często lokalizowany w okręgach przemysłowych i dużych
miastach, gdyż jest on bardzo pracochłonny i jego produkcja jest opłacalna jedynie w dużej
skali produkcji. Zakłady branż przemysłu lekkiego, a w szczególności odzieżowego,
dziewiarskiego i skórzanego, zlokalizowano również w ośrodkach, w których inne gałęzie
przemysłu oferowały pracę głównie dla mężczyzn (np. w Ostrowcu Świętokrzyskim, Turku,
Płocku i Puławach). Umożliwiało to zagospodarowanie tamtejszych nadwyżek kobiecej siły
roboczej