kaoo
W dolnej warstwie troposfery zachodzą zjawiska kształtujące pogodę i klimat na Ziemi. Cechy charakterystyczne danego klimatu określa się na podstawie przebiegu poszczególnych elementów meteorologicznych, do których przede wszystkim należą: temperatura, wilgotność powietrza, opady atmosferyczne i wiatry. Kształtowanie się tych elementów uzależnione jest od obiegu ciepła, ogólnej cyrkulacji atmosfery i z nią związanych ruchów mas powietrza oraz obiegu wody. Oprócz wymienionych procesów, o klimacie decydują również czynniki geograficzne. Do najważniejszych należy wysokość Słońca i oświetlenie Ziemi, co pozwala na wyróżnienie stref termicznych: gorącej oraz dwóch stref umiarkowanych i dwóch zimnych. Znaczną rolę pełni także wzajemne oddziaływanie lądów i mórz powodujące wytworzenie się klimatów o wyraźnych cechach morskich i lądowych. Klimat morski – charakteryzuje się chłodnym latem, łagodną zimą oraz małymi rocznymi i dobowymi amplitudami temperatury powietrza – poniżej 23 st.C ( amplituda to różnica pomiędzy krańcowymi wielkościami liczb charakteryzujących przebieg danego zjawiska ) Zbiorniki wodne wpływają także na dużą wilgotność względną powietrza, co sprzyja istnieniu dużego zachmurzenia i powstawaniu opadów przez cały rok. Klimat lądowy - charakteryzuje się upalnym latem, mroźnymi zimami, dużymi amplitudami dobowymi i rocznymi temperatury powietrza, które wynoszą ponad 23 st.C. Niewielka wilgotność powietrza i małe zachmurzenie decydują o niewielkiej liczbie opadów, występujących głównie w lecie. Charakter klimatu zależy także od wysokości nad poziomem morza, rzeźby terenu oraz warunków orograficznych, czyli ekspozycji, wielkości i ułożenia stoków. Z tego względów we wszystkich strefach klimatycznych występuje klimat górski. Charakterystyczną jego cechą jest obniżanie się temperatury powietrza wraz z wysokością oraz częsta inwersja temperatury w dolinach – w niższej warstwie istnieje temperatura niższa niż w wyższej. Przebieg łańcuchów górskich oraz ekspozycja stoków wpływa na dużą zmienność stanów pogody na stosunkowo niewielkich przestrzeniach. Typowe dla klimatu górskiego są także wiatry spadające ( np. halny ) oraz występowanie znacznych opadów. W specyficznym klimacie leży obszar Polski. Z uwagi na jej centralne położenie w Europie, klimat kształtowany jest przez masy powietrza kontynentalnego od wschodu i morskiego od zachodu. Klimat taki określany jest mianem przejściowego, posiadającego zarówno cech oceaniczne jak i kontynentalne, ale znacznie złagodzone. Charakterystyczne są więc częste zmiany pogody i duża różnorodność ich stanów. Jest to następstwem zróżnicowanych układów barycznych wywołujących skoki ciśnienia i zmiany kierunków wiatrów. Klimat przejściowy charakteryzuje się taż większą ilością opadów w półroczu letnim oraz znacznym zachmurzeniem
i klimat na Ziemi.
Cechy charakterystyczne danego klimatu określa się na podstawie przebiegu poszczególnych elementów meteorologicznych, do których przede wszystkim należą: temperatura, wilgotność powietrza, opady atmosferyczne i wiatry.
Kształtowanie się tych elementów uzależnione jest od obiegu ciepła, ogólnej cyrkulacji atmosfery i z nią związanych ruchów mas powietrza oraz obiegu wody.
Oprócz wymienionych procesów, o klimacie decydują również czynniki geograficzne.
Do najważniejszych należy wysokość Słońca i oświetlenie Ziemi, co pozwala na wyróżnienie stref termicznych: gorącej oraz dwóch stref umiarkowanych i dwóch zimnych.
Znaczną rolę pełni także wzajemne oddziaływanie lądów i mórz powodujące wytworzenie się klimatów o wyraźnych cechach morskich i lądowych.
Klimat morski – charakteryzuje się chłodnym latem, łagodną zimą oraz małymi
rocznymi i dobowymi amplitudami temperatury powietrza – poniżej 23 st.C
( amplituda to różnica pomiędzy krańcowymi wielkościami liczb charakteryzujących przebieg danego zjawiska )
Zbiorniki wodne wpływają także na dużą wilgotność względną powietrza, co sprzyja istnieniu dużego zachmurzenia i powstawaniu opadów przez cały rok.
Klimat lądowy - charakteryzuje się upalnym latem, mroźnymi zimami, dużymi amplitudami dobowymi i rocznymi temperatury powietrza, które wynoszą ponad 23 st.C.
Niewielka wilgotność powietrza i małe zachmurzenie decydują o niewielkiej liczbie opadów, występujących głównie w lecie.
Charakter klimatu zależy także od wysokości nad poziomem morza, rzeźby terenu oraz warunków orograficznych, czyli ekspozycji, wielkości i ułożenia stoków.
Z tego względów we wszystkich strefach klimatycznych występuje klimat górski. Charakterystyczną jego cechą jest obniżanie się temperatury powietrza wraz z wysokością oraz częsta inwersja temperatury w dolinach – w niższej warstwie istnieje temperatura niższa niż w wyższej.
Przebieg łańcuchów górskich oraz ekspozycja stoków wpływa na dużą zmienność stanów pogody na stosunkowo niewielkich przestrzeniach.
Typowe dla klimatu górskiego są także wiatry spadające ( np. halny ) oraz występowanie znacznych opadów.
W specyficznym klimacie leży obszar Polski. Z uwagi na jej centralne położenie w Europie, klimat kształtowany jest przez masy powietrza kontynentalnego od wschodu i morskiego od zachodu.
Klimat taki określany jest mianem przejściowego, posiadającego zarówno cech oceaniczne jak i kontynentalne, ale znacznie złagodzone.
Charakterystyczne są więc częste zmiany pogody i duża różnorodność ich stanów.
Jest to następstwem zróżnicowanych układów barycznych wywołujących skoki ciśnienia i zmiany kierunków wiatrów. Klimat przejściowy charakteryzuje się taż większą ilością opadów w półroczu letnim oraz znacznym zachmurzeniem