Samson i Dalila - obraz namalowany w 1609 przez flamandzkiego artystę barokowego, Petera Paula Rubensa, który obecnie znajduje się w zbiorach National Gallery w Londynie. Dzieło obrazuje motyw zaczerpnięty ze Starego Testamentu - legendę o Izraelicie Samsonie i Dalili z wrogiego Żydom plemienia Filistynów – opowieść o miłości i zdradzie.
Główna scena składa się z czterech jasno oświetlonych twarzy. Muskularny Samson zapadł w sen na kolanach Dalili, syty miłości z nią. Dalila (z obnażonymi piersiami) patrzy, jak balwierz obcina włosy Samsona – źródło jego siły. Stara kobieta trzymająca świecę to stręczycielka, niewystępująca w opowieści biblijnej. Rubens umieścił całą scenę w domu publicznym – mroczne, bogato wystrojone wnętrze emanuje zmysłowością. Czerwona barwa sukni Dalili symbolizuje pożądanie, lecz przywodzi też na myśl krwawe wydarzenia, które mają się wkrótce rozegrać.
Na obrazie widzimy również statuetkę Wenus (rzymska bogini miłości) z synem Kupidynem. Ich sylwetki podkreślają erotyczny ładunek dzieła. Natomiast po prawej, widać skrytych w mroku filistyńskich żołdaków dzierżących pochodnie i narzędzia, którymi wyłupią oczy Samsonowi.
Namalowanie dzieła zlecił Nicolaas Rockox, burmistrz Antwerpii (Belgia) - dla ratusza miasta.
Według Katarzyny Pisarek obraz ten nie jest autostwa Rubensa, także autorzy strony afterrubens.org podważają autentyczność tego obrazu.
Samson i Dalila - obraz namalowany w 1609 przez flamandzkiego artystę barokowego, Petera Paula Rubensa, który obecnie znajduje się w zbiorach National Gallery w Londynie. Dzieło obrazuje motyw zaczerpnięty ze Starego Testamentu - legendę o Izraelicie Samsonie i Dalili z wrogiego Żydom plemienia Filistynów – opowieść o miłości i zdradzie.
Główna scena składa się z czterech jasno oświetlonych twarzy. Muskularny Samson zapadł w sen na kolanach Dalili, syty miłości z nią. Dalila (z obnażonymi piersiami) patrzy, jak balwierz obcina włosy Samsona – źródło jego siły. Stara kobieta trzymająca świecę to stręczycielka, niewystępująca w opowieści biblijnej. Rubens umieścił całą scenę w domu publicznym – mroczne, bogato wystrojone wnętrze emanuje zmysłowością. Czerwona barwa sukni Dalili symbolizuje pożądanie, lecz przywodzi też na myśl krwawe wydarzenia, które mają się wkrótce rozegrać.
Na obrazie widzimy również statuetkę Wenus (rzymska bogini miłości) z synem Kupidynem. Ich sylwetki podkreślają erotyczny ładunek dzieła. Natomiast po prawej, widać skrytych w mroku filistyńskich żołdaków dzierżących pochodnie i narzędzia, którymi wyłupią oczy Samsonowi.
Namalowanie dzieła zlecił Nicolaas Rockox, burmistrz Antwerpii (Belgia) - dla ratusza miasta.
Według Katarzyny Pisarek obraz ten nie jest autostwa Rubensa, także autorzy strony afterrubens.org podważają autentyczność tego obrazu.