Question

Potrzebuję notatki na temat: Struktura systemu zarządzania kryzysowego realizującego zadania obrony cywilnej kraju Szybko

Answer 1

Zakres
Kompleksowe zarządzanie kryzysowe obejmuje:

Wszystkie trzy rodzaje zagrożeń:
Naturalne
Techniczne
Wojenne
Wszystkie poziomy zarządzania (związane z poziomami władzy)
Lokalny
Wojewódzki
Centralny
Poziom lokalny to poziom wykonawczy. Pozostałe poziomy spełniają przede wszystkim rolę koordynującą.

Sektory:
Publiczny
Prywatny
Ogół ludności



Struktura zarządzania kryzysowego w administracji publicznej Rzeczpospolitej Polskiej
Struktura zarządzania kryzysowego na poszczególnych poziomach administracji publicznej (od najwyższego):

Poziom 1
Prezes Rady Ministrów
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego
Rządowe Centrum Bezpieczeństwa
Zespoły Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej
Centra Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej
Poziom 2
Wojewoda
Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego
Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego
Poziom 3
Starosta Powiatowy
Powiatowy Zespół Zarządzania Kryzysowego
Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego
Poziom 4
Wójt (Burmistrz, Prezydent miasta)
Gminny Zespół Zarządzania Kryzysowego
Gminne Centrum Zarządzania Kryzysowego



Fazy zarządzania kryzysowego
Zapobieganie
Analiza zagrożeń i ocena wrażliwości
Wspieranie badań stosowanych i transferu technologii
Uświadamianie społeczeństwa i powszechna edukacja w zakresie przeciwdziałania zagrożeniom
Stworzenie systemu zachęt i restrykcji finansowych oraz właściwe wykorzystanie zasobów
Zapewnienie przywództwa i koordynacji
Zapobieganie odnosi się do działań, które eliminują lub redukują prawdopodobieństwo wystąpienia katastrofy, albo ograniczają jej skutki.

Przygotowanie
kluczowym elementem przygotowań jest opracowanie planów reagowania kryzysowego, które to plany opisują kto, co i kiedy będzie robił, za pomocą jakich sił i środków i na jakiej podstawie prawnej - przed, w czasie i natychmiast po zdarzeniu kryzysowym. Przygotowanie to także zapewnienie zasobów specjalistycznych sił i środków reagowania, takich jak: stanowisko kierowania, system łączności kryzysowej, system alarmowania oraz personel reagowania kryzysowego, a także ewidencja zasobów sił i środków przydatnych do reagowania kryzysowego.

Reagowanie
następuje po wystąpieniu realnego zagrożenia lub zdarzenia. Jego celem jest uruchomienie działań prewencyjnych zapobiegających lub minimalizujących możliwość zniszczeń, a po ich wystąpieniu, podjęcie akcji ratowniczej celem dostarczenia pomocy poszkodowanym i ograniczenia wtórnych szkód i strat.

Faza reagowania wymaga:
Przestrzegania dyscypliny obiegu informacji
Gromadzenia informacji i dokumentowania działań
Unikania działań nieprzemyślanych
Profesjonalnej informacji (rzecznika)
Prognozowania rozwoju wydarzeń
Przewidywania skutków podejmowanych decyzji
Uwzględniania implikacji prawnych decyzji
Zagwarantowania funkcjonowania instytucji publicznych
Dysponowania odpowiednią liczbą ekspertów
Odbudowa
jest końcową fazą cyklu zarządzania kryzysowego. Odbudowę kontynuuje się, aż wszystkie systemy wrócą do stanu poprzedniego albo lepszego niż poprzedni. Odbudowę dzieli się na krótkoterminową i długoterminową. Krótkoterminowa polega na przywróceniu systemów niezbędnych do życia do minimalnych standardów operacyjnych. Odbudowa długoterminowa może trwać wiele lat, aż do kompletnej odbudowy całego obszaru dotkniętego katastrofą. Jednocześnie odbudowa ta powinna być realizowana w nowy sposób, tak aby rejon dotknięty katastrofą był po odbudowie mniej wrażliwy na kolejną katastrofę.




Zasady zarządzania kryzysowego
Zasada prymatu układu terytorialnego – uznaje za podstawową konstrukcje tego modelu układ terytorialny państwa i sprowadza do funkcji pomocniczej układ branżowy.
Jednoosobowe kierownictwo – decyzje podejmuje się jednoosobowo i się odpowiada za nie.
Zasada odpowiedzialności organów władzy publicznej – przyjmują kompetencje i odpowiedzialność w zakresie podejmowania decyzji w sytuacji kryzysowych
Zasada zespolenia – przyznanie organom władz administracyjnych ogólnej kompetencji gwarantujących wywiązanie się z nałożonych na nie odpowiedzialności.
Zasada kategoryzacji zagrożeń – polega na podziale zagrożeń na grupy wg rodzaju i rozmiaru oraz przyporządkowaniu im określonych rozwiązań prawnych, organizacyjnych i finansowych
Zasada powszechności – zarządzanie kryzysowe organizują organy władzy publicznej we współdziałaniu z istniejącymi specjalistycznymi instytucjami i organizacjami oraz ogółem społeczeństwa