Św. Franciszek urodził się w zimie roku 1182. Jego rodzicami byli Piotr Bernard (bogaty kupiec) i Joanna (nzw. Pica). Przyszedł na świat w stajni znajdującej się na parterze ojcowskiego domu.
W latach swojej młodości poznał, co to jest życie wygodne, przepych i jaka jest moc pieniądza. Był przywódcą rozbawionego towarzystwa. W ósmym roku swojego życia brał udział w wojnie przeciwko Perugii. Czego następstwem było roczne niewolnictwo. Zrezygnował z kariery wojskowej, aby zaciągnąć się na służbę Chrystusowi (po tajemniczym śnie w Spoleto w 1205r.). Naprawił kościół Św. Damiana jak polecił mu Bóg.
Od tej pory wszystkie dobra materialne nie miały dla niego znaczenia i budziły w nim wstręt i odrazę. Ludzie uważali go za pomyleńca. Pomagał potrzebującym ludziom oraz nie wytykał nikomu jego wad. Głosił kazania o pokoju i wzdychał pokojem. Wokoło niego zgromadzało się 10 pierwszych braci, którzy zamieszkiwali Rivotortg gdzie żyli w ubóstwie i wyrzeczeniu. Właśnie w tym miejscu w roku 1209 narodził się pierwszy zakon Franciszkański. Również w roku 1212 założono tam zakon Klarysek.
Dnia 3 Października 1226r. (wieczór) Franciszek, który powrócił do Porcjumkuli umarł, podczas gdy bracia śpiewali psalm „Głośne Wołanie do Pana, głośno błagam Pa
Święty Franciszek jest jedną z najbardziej znanych postaci w hagiografii chrześcijańskiej, kochany i podziwiany w całym świecie, i to nie tylko przez chrześcijan. Osoba świętego Franciszka inspirowała pisarzy, poetów, literatów, artystów, historyków, polityków, reformatorów, rewolucjonistów, a nawet hipisów. Potomni nadali mu różne imiona: drugiego Chrystusa (Pius XI), ikony Chrystusa Ukrzyżowanego (Jan Paweł II),Urodził się w umbryjskim miasteczku Asyżu. Był synem kupca Piotra Bernardone i Joanny Piki pochodzącej z Francji. Na chrzcie świętym otrzymał imię Jan Chrzciciel, ale ojciec zdrobniale i żartobliwie zwykł go nazywać Francesco i imię to przylgnęło do niego na zawsze. Był chłopcem szczerym i wielkodusznym, wrażliwym i uzdolnionym, muzykalnym, towarzyskim i radosnym. Po radosnej i bardziej lub mniej beztroskiej młodości, w dwudziestym piątym roku życia poczuł się przemieniony łaską Bożą. Porzucił wesołe życie i zaczął się zastanawiać jak mógłby zdobyć sławę.
PS Sądze ze powinno wystarczyc na strone, a nawet wiecej ;) Pozdrawiam
Św. Franciszek urodził się w zimie roku 1182. Jego rodzicami byli Piotr Bernard (bogaty kupiec) i Joanna (nzw. Pica). Przyszedł na świat w stajni znajdującej się na parterze ojcowskiego domu.
W latach swojej młodości poznał, co to jest życie wygodne, przepych i jaka jest moc pieniądza. Był przywódcą rozbawionego towarzystwa. W ósmym roku swojego życia brał udział w wojnie przeciwko Perugii. Czego następstwem było roczne niewolnictwo. Zrezygnował z kariery wojskowej, aby zaciągnąć się na służbę Chrystusowi (po tajemniczym śnie w Spoleto w 1205r.). Naprawił kościół Św. Damiana jak polecił mu Bóg.
Od tej pory wszystkie dobra materialne nie miały dla niego znaczenia i budziły w nim wstręt i odrazę. Ludzie uważali go za pomyleńca. Pomagał potrzebującym ludziom oraz nie wytykał nikomu jego wad. Głosił kazania o pokoju i wzdychał pokojem. Wokoło niego zgromadzało się 10 pierwszych braci, którzy zamieszkiwali Rivotortg gdzie żyli w ubóstwie i wyrzeczeniu. Właśnie w tym miejscu w roku 1209 narodził się pierwszy zakon Franciszkański. Również w roku 1212 założono tam zakon Klarysek.
Dnia 3 Października 1226r. (wieczór) Franciszek, który powrócił do Porcjumkuli umarł, podczas gdy bracia śpiewali psalm „Głośne Wołanie do Pana, głośno błagam Pa
Święty Franciszek jest jedną z najbardziej znanych postaci w hagiografii chrześcijańskiej, kochany i podziwiany w całym świecie, i to nie tylko przez chrześcijan. Osoba świętego Franciszka inspirowała pisarzy, poetów, literatów, artystów, historyków, polityków, reformatorów, rewolucjonistów, a nawet hipisów. Potomni nadali mu różne imiona: drugiego Chrystusa (Pius XI), ikony Chrystusa Ukrzyżowanego (Jan Paweł II),Urodził się w umbryjskim miasteczku Asyżu. Był synem kupca Piotra Bernardone i Joanny Piki pochodzącej z Francji. Na chrzcie świętym otrzymał imię Jan Chrzciciel, ale ojciec zdrobniale i żartobliwie zwykł go nazywać Francesco i imię to przylgnęło do niego na zawsze.
Był chłopcem szczerym i wielkodusznym, wrażliwym i uzdolnionym, muzykalnym, towarzyskim i radosnym. Po radosnej i bardziej lub mniej beztroskiej młodości, w dwudziestym piątym roku życia poczuł się przemieniony łaską Bożą. Porzucił wesołe życie i zaczął się zastanawiać jak mógłby zdobyć sławę.
PS Sądze ze powinno wystarczyc na strone, a nawet wiecej ;) Pozdrawiam