Potrzebuję interpretacji wiersza :
Wisława Szymborska, Portret kobiecy
Musi być do wyboru.
Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.
To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.
Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,
czarne, wesołe, bez powodu pełne łez.
Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.
Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.
Naiwna, ale najlepiej doradzi.
Słaba, ale udźwignie.
Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.
Czyta Jaspersa i pisma kobiece.
Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.
Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.
Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,
własne pieniądze na podróż daleką i długą.
tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.
Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.
Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.
Albo go kocha, albo się uparła.
Na dobre, na niedobre i na litość boską.
NIE Z INTERNETU ! :(
Według niej kobieta jest warta zachodu . Niby jest słaba często , często płacze , ale gdy życie ją zmusi to potrafi być jadnak slina. Niby jest naiwna , ale zawsze pomoże. Będzie potrafiła doradzić . Jest też bardzo mądra . Szybko się uczy . (nie wie co to srubka a zbuduje most) . Zawsze kobieta jest młoda , bo przecież kobiety się nie starszeją . Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem, czyli pomaga , jest taką matka. A na koniec piszę że jesli kogoś kocha to zrobi dla niego wszystko . To nie jest z internetu . Piszę wiersze więc troszkę się na nich znam .