Question

Potrzebuję informacje na plakat o JASKÓŁCE. Wiem, jest kilka rodzai, ale nw o których pisać. Będę pisać chyba o oknówce i dymówce. Proszę o informacje. NA PLAKAT!

Z góry dziękuję :)

Answer 1

Wszystkie jaskółki są owadożerne,  dzięki ich zręczności w łowieniu owadów są lubiane przez ludzi na całym świecie. Większość z nich żywi się wyłącznie owadami, choć niektóre, jak jaskółki drzewne z Ameryki Północnej  i Środkowej, jedzą także nasiona i jagody, szczególnie owoce woskownicy. Krzewy te są źródłem pokarmu zwłaszcza podczas chłodnej pogody, gdy trudniej zdobyć owada.
                Każdy z 74 gatunków jaskółek ma swoje ulubione owady i własną metodę ich łowienia. Amerykańskie Jaskóły są największymi członkami rodziny. Chwytają przede wszystkim ćmy, motyle i ważki. Mniejsze gatunki, np. europejska oknówka, łapią małe owady takie jak  mszyce, komary i muszki. 
                Różne gatunki jaskółek mogą współżyć ze sobą na małej przestrzeni, ponieważ polują na inne owady i różnią się zachowaniem łowieckim. Np. w ciepły dzień oknówki żerują wysoko w przestworzach, podczas gdy dymówki latają nisko nad wilgotnymi łąkami, strumieniami i jeziorami, gdzie jest mnóstwo owadów.
                Tropikalne jaskółki na ogół nie mają problemu ze zdobyciem pokarmu. Wszędzie jest mnóstwo owadów dostępnych przez cały rok. Natomiast życie jaskółek klimatu umiarkowanego nie jest takie łatwe. Zimą bardzo trudno o latające owady, co zmusza ptaki do migracji.
                Większość europejskich jaskółek odlatuje na zimę do południowej Afryki, a te, które zamieszkują północne regiony Stanów Zjednoczonych i Kanadę, kierują się do cieplejszych południowych stanów i do Ameryki Środkowej. Dla europejskich ptaków ta doroczna podróż jest szczególnie niebezpieczna. By osiągnąć zimowiska, ptaki muszą przelecieć nad ogromnym obszarem Sahary. Tylko co piątej parze udaje się dwukrotnie pokonać tę trasę i wrócić do Europy. Jaskółki po przelocie nad pustynią często są tak wyczerpane, że podczas odpoczynku na gałązkach dają się łatwo schwytać, nie mając już sił do ucieczki.    
                Europejskie jaskółki wracają na swe lęgowiska między marcem i majem, a ich przybycie traktuje się jako pierwszy zwiastun nadchodzącego lata.
                Dorosłe ptaki kierują się wprost do swych starych miejsc lęgowych. Takie gatunki, jak dymówka i oknówka, natychmiast się do naprawy gniazd używanych w poprzednim roku lub do budowy nowych. Znajdują dogodną kałużę lub brzeg rzeki i zbierają tam grudki błota, które przemieszane ze źdźbłami  traw zostaną użyte do wzmocnienia gniazd. Dymówka buduje proste, otwarte, czarkowate gniazdo zwykle pod okapem lub wewnątrz budynku, przyklejone do belki lub do ściany. Gniazdo oknówki jest zamknięte, w kształcie półkuli z bocznym wejściem, wysłane wewnątrz trawami i piórami.
                Blisko spokrewniona z nimi brzegówka stosuje inna metodę budowy gniazda. Dorosłe ptaki wygrzebują norę w urwistym brzegu rzeki. Nory te często zapadają się podczas zimy, dlatego ptaki budują każdego roku nowe.
                Jaskółki znoszą jaja wtedy, kiedy tylko pojawi się dostatecznie dużo owadów. Gdy wyklują się pisklęta, oboje rodzice dzielą trudy ich wykarmienia. W sprzyjających warunkach para jaskółek może w ciągu jednego lata wyprowadzić drugi lęg (a nawet trzeci ), gdy tylko młode z wcześniejszego lęgu osiągną samodzielność.
                 Wiele jaskółek odnosi korzyści z życia wśród ludzi. Budynki są doskonałymi miejscami na gniazda, a krajobraz rolniczy zapewnia otwarte tereny łowieckie. To bliskie sąsiedztwo ma jednak także ujemne strony. Chemikalia rolnicze i zanieczyszczenia przemysłowe powodują czasami zmniejszanie liczby dostępnych owadów.
                 Niewiele wiadomo o niektórych tropikalnych jaskółkach, a cztery gatunki uznano za zagrożone, włączając w to jaskółczaka tajlandzkiego. Jaskółkę tę odkryto dopiero w 1968 roku, ale nikt nie widział jej od roku 1980.