Generał „były pułkownik” Bolesław Wieniawa-Długoszowski kojarzony jest zazwyczaj z burzliwym życiem salonów Warszawy, niezliczonymi litrami wypitego alkoholu i częstymi wizytami w Adrii. Anegdoty przekazują obraz wesołego dżentelmena, niestroniącego od szalonych zabaw. Jest to jednak obraz zdecydowanie niepełny.
Bolesław Ignacy Florian Wieniawa-Długoszowski (ur. 22 lipca 1881 r. w Maksymówce koło Stanisławowa, zm. 1 lipca 1942 r. w Nowym Jorku) –generał dywizji Wojska Polskiego, dyplomata i wolnomularz; osobisty adiutant Józefa Piłsudskiego . Formalnie przez 1 dzień "następca prezydenta RP na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju"; wobec niemożności sprawowania urzędu prezydenta przez internowanego Ignacego Mościckiego był faktycznie pełniącym jego obowiązki (formalnie urząd Prezydenta nadal był obsadzony).
Jedna z najbarwniejszych postaci II RP. Znany z umiłowania kobiet, koni i hucznej zabawy, czym zyskiwał niecodzienną sympatię jednych i nieskrywaną złość innych, zwłaszcza przeciwników obozu sanacji. Poeta, lekarz medycyny, a także dziennikarz (redaktor naczelny "Dziennika Polskiego" w Detroit). Autor wielu popularnych powiedzonek, cytowanych potem szeroko w całym kraju.
Generał „były pułkownik” Bolesław Wieniawa-Długoszowski kojarzony jest zazwyczaj z burzliwym życiem salonów Warszawy, niezliczonymi litrami wypitego alkoholu i częstymi wizytami w Adrii. Anegdoty przekazują obraz wesołego dżentelmena, niestroniącego od szalonych zabaw. Jest to jednak obraz zdecydowanie niepełny.
Bolesław Ignacy Florian Wieniawa-Długoszowski (ur. 22 lipca 1881 r. w Maksymówce koło Stanisławowa, zm. 1 lipca 1942 r. w Nowym Jorku) –generał dywizji Wojska Polskiego, dyplomata i wolnomularz; osobisty adiutant Józefa Piłsudskiego . Formalnie przez 1 dzień "następca prezydenta RP na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju"; wobec niemożności sprawowania urzędu prezydenta przez internowanego Ignacego Mościckiego był faktycznie pełniącym jego obowiązki (formalnie urząd Prezydenta nadal był obsadzony).
Jedna z najbarwniejszych postaci II RP. Znany z umiłowania kobiet, koni i hucznej zabawy, czym zyskiwał niecodzienną sympatię jednych i nieskrywaną złość innych, zwłaszcza przeciwników obozu sanacji. Poeta, lekarz medycyny, a także dziennikarz (redaktor naczelny "Dziennika Polskiego" w Detroit). Autor wielu popularnych powiedzonek, cytowanych potem szeroko w całym kraju.