( ur. w 1756 r. w Salzburgu, zm. w 1791 r. w Wiedniu )
Kompozytor austriacki, jeden z klasyków wiedeńskich. Pochodził z rodziny muzycznej. Ojciec Leopold Mozart, był skrzypkiem, kompozytorem i dyrygentem kapeli arcybiskupiej w Salzburgu. Jako genialne dziecko Wolfgang zaczął występować w wieku 6 lat razem z ojcem i siostrą ( utalentowaną pianistką ), grając na klawikordzie, skrzypcach, fortepianie i organach na dworach królewskich, w salonach arystokracji austriackiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej. Koncertował też w Szwajcarii, Włoszech, czy Belgii. Małego Wolfganga, „cudowne dziecko” znała cała utytułowana Europa. Obdarzony był niezwykłymi zdolnościami muzycznymi: absolutny słuch ( umiejętność rozpoznawania wszelkiej bezwzględnej wysokości dźwięków bez potrzeby porównywania ją z jakąś wzorcową wysokością np. dźwiękiem a1 ) oraz niespotykaną pamięć muzyczną.
Wolfgang w wieku 8 lat napisał pierwszą symfonię, w wieku 11 lat pierwszą operę, a w wieku 12 lat wystąpił jako dyrygent. Jako młody człowiek otrzymał dwa poważne wyróżnienia: order Złotej Ostrogi od papieża oraz został przyjęty do Accademii dei Filharmonici jako „compositore” w Bolonii. W latach 1769-1777 i 1779-1781 był koncertmistrzem na dworze arcybiskupa w Salzburgu. Jednak niechęć arcybiskupa Colloredo do licznych wyjazdówkompozytora spowodowała, iż Mozart wycofał się z pracy. Był to pierwszy w historii muzyki przypadek, kiedy kompozytor nie chciał być na służbie u możnego chlebodawcy, lecz sam chciał kierować swoją karierą artystyczną. W 1781 roku wyjechał z tego miastai osiadł na stałe w Wiedniu. Mimo początkowego powodzenia oraz wytężonej pracy twórczej kompozytor nie był wolny od trosk materialnych. Sześć lat później otrzymał stanowisko nadwornego kompozytora cesarskiego, o co bardzo się starał nie tylko ze względu na prestiż, lecz przede wszystkim na stałe dochody.
Po śmierci , której przyczyny nie są do dziś wyjaśnione (według jednej wersji został otruty, według innej zmarł z powodu szalejącej w mieście zarazy), został pochowany we wspólnym grobie, a za jego trumną szła garstka znajomych, którzy z powodu złej pogody rozeszli się przed cmentarzem. Z nie wyjaśnionych powodów nie uczestniczyła w pogrzebie także żona. Do dziś nie udało się ustalić miejsca wiecznego spoczynku Mozarta.
Ważniejsze kompozycje W. A. Mozarta:
19 oper:
opera seria – opera poważna – np. Idomeneo, król Krety;
opera buffa – opera komiczna – np. Wesele Figara, Cosi fan tutte, czyli tak czynią wszystkie, Don Giovanni;
singspiel – „śpiewogra” – utwór sceniczny, gdzie pojawia się tekst i wstawki muzyczne mówione – Uprowadzenie z Seraju, Czarodziejski flet, Bastien i Bastienne.
28 koncertów fortepianowych ( m. in.: Koncert fortepianowy d – moll KV 466, Koncert fortepianowy c – moll KV 491 );
koncerty na inne instrumenty:
5 koncertów skrzypcowych, Koncert C – dur na dwoje skrzypiec; 4 koncerty na róg, 2 koncerty na flet ( G- dur KV 313, D – dur KV 314 ), Koncert na klarnet A – dur KV 622, Koncert na fagot B – dur KV 191 i inne;
18 sonat fortepianowych 32 sonaty skrzypcowe
Ponad 30 divertimenti,
11 serenad (m.in.: „Eine kleine Nachtmusik” KV 525)
Ponad 100 pieśni i arii
18 mszyRequiem KV 626
Wiele drobnych utworów na różne instrumenty i utworów kameralnych.
W. A. Mozart to jeden z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych muzyków na świecie. Pierwszy artysta klasycyzmu, który zerwał ze zwyczajami feudalnymi. Jego olbrzymia spuścizna twórcza, powstała w stosunkowo krótkim okresie, świadczy o olbrzymiej pracy kompozytorskiej i wielkim talencie, popartym niezwykłą wyobraźnią i pamięcią, pozwalającą na prowadzenie pracy twórczej bez uciekania się do szkiców, prób i poprawek. Twórczość obejmuje niemal wszystkie ważniejsze ówczesne formy, zarówno w dziedzinie muzyki instrumentalnej, wokalnej, jak i dramatycznej.
Twórczość Mozarta traktowana jest w dziejach muzyki jako zjawisko szczególne i wyjątkowe.
Mozart był człowiekiem genialnym. Jego słuch muzyczny, pamięć oraz inteligencja nie mieściły się w kategoriach przeciętnych norm.
Pod kierunkiem ojca, już jako dziecko, w pełni opanował rzemiosło muzyczne. Pisał nuty bardzo szybko, muzykę na papier przelewał od razu w wersji skończonej, doskonałej, bez poprawek i skreśleń. Skomponowal blisko 700 utworów. Gdyby dziś ktokolwiek zechciał zaledwie przepisać (a nie stworzyć) ręcznie wszystkie jego utwory, to oceniono, ze zabrakłoby mu tych 35 lat, które przeżył Mozart, aby to uczynić.Talent Mozarta rozwijał sie więc bardzo szybko. Niewielu jest kompozytorów, którzy w wieku zaledwie kilku lat odbyli tournees do Monachium, Wiednia, Moguncji, Frankfurtu, Brukseli, Paryża, londynu, Mediolanu i Rzymu. Nie zna też historia muzyki innego - poza Mozartem - kompozytora, który w wieku 14 lat dyrygował własnym dziełem.
Los Mozarta postawił jednak w dużej sprzeczności z jego geniuszem - talent nie przyniósł mu dobrobytu. Jeden z najwybitniejszych muzyków świata zmuszony był wielokrotnie i bezskutecznie prosić o pracę.
Mozart w swojej twórczości osiągnął zdumiewającą wszechstronność i swobodę muzyczną. Umiał odnaleźć się we wszystkich gatunkach muzyki, które znacznie rozwinął. Jeśli można w muzyce mówić o idealnej zgodności formy i treści, należy tę umiejetność przypisać właśnie Mozartowi i traktować jego twórczość jako najdoskonalszy wzór muzyki klasycznej. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmuje teatr muzyczny. Mozart stworzył własną estetykę operową, wznosząc się ponad schematyczny podział: seria i buffa. Twórczość instrumentalna Mozarta obejmuje przede wszystkim formy cykliczne: symfonie, koncerty i sonaty, oparte na klasycznym schemacie formy sonatowej. Bogaty zbiór stanowi również muzyka kameralna. Związany przez dłuższy czas z dworem biskupim, Mozart pozostawił także utwory religijne. Ukoronowaniem jego twórczości jest słynne Requiem – ostatnie zamówienie, dokończone już po jego śmierci przez jego ucznia Sűsmay`a. Jest to dzieło doskonałe pod względem muzycznym, ale także głęboko religijne, bardzo osobiste, o wstrząsającej sile wyrazu.
Przedwczesna i dramatyczna śmierć kompozytora w wieku skończonych zaledwie 35 lat, w niewyjaśnionych do końca okolicznościach, oznacza koniec wielkiego rozdziału w historii muzyki. Jednak muzyka Mozarta wciąż jest żywa, jest synonimem muzycznego piękna i klasycznej harmonii, wzorcem dla pokoleń.
Twórczość Mozarta jest szczytem osiągnięć muzycznych jego epoki. Bez jego muzyki każde kolejne pokolenie byłoby nieskończenie uboższe.
Ciekawostki z życia W. A. Mozarta:
1. Nadano mu imiona Joannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus. Amadé to francuski odpowiednik greckiego imienia Teofil.
2. Pierwszy utwór napisał w wieku 5 lat.
3. Mając 8 lat stworzył pierwszą symfonię.
4. Mając lat 6 koncertował publicznie w charakterze pianisty.
5. Mając lat 13 pracował jako koncertmistrz kapeli u arcybiskupa Colloredo w Salzburgu.
6. Niektóre źródła podają, że miał 163 cm wzrostu.
7. Otrzymał tytuł kawalera orderu "Złotej Ostrogi"
8. Nie dokończył "Requiem", ostatniego utworu, nad którym pracował.
9. Miał sześcioro rodzeństwa, jednak wiek niemowlęcy przeżyli tylko Wolfgang i siostra Nannerl.
10. Jego młodsza siostra Maria Anna (Nannerl) była uzdolniona muzyczne.
11. Mozart to człowiek genialny. Świadczą o tym m.in. jego słuch muzyczny, pamięć oraz inteligencja, które nie mieściły się w kategoriach przeciętnych norm.
12. Nuty pisał bardzo szybko, muzykę na papier przelewał od razu w wersji skończonej, doskonałej, bez poprawek i skreśleń.
13. Gdyby dziś ktokolwiek zechciał zaledwie przepisać (a nie stworzyć) ręcznie wszystkie jego utwory, to oceniono, że zabrakłoby mu tych niespełna 36 lat, które przeżył Mozart, aby to uczynić.
14. Miał rewelacyjną pamięć – potrafił bezbłędnie zapisać utwór po jednorazowym jego usłyszeniu.
15. W ciągu niespełna 36 lat stworzył ponad 600 kompozycji.
WOLFGANG AMADEUSZ MOZART
( ur. w 1756 r. w Salzburgu, zm. w 1791 r. w Wiedniu )
Kompozytor austriacki, jeden z klasyków wiedeńskich. Pochodził z rodziny muzycznej. Ojciec Leopold Mozart, był skrzypkiem, kompozytorem i dyrygentem kapeli arcybiskupiej w Salzburgu. Jako genialne dziecko Wolfgang zaczął występować w wieku 6 lat razem z ojcem i siostrą ( utalentowaną pianistką ), grając na klawikordzie, skrzypcach, fortepianie i organach na dworach królewskich, w salonach arystokracji austriackiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej. Koncertował też w Szwajcarii, Włoszech, czy Belgii. Małego Wolfganga, „cudowne dziecko” znała cała utytułowana Europa. Obdarzony był niezwykłymi zdolnościami muzycznymi: absolutny słuch ( umiejętność rozpoznawania wszelkiej bezwzględnej wysokości dźwięków bez potrzeby porównywania ją z jakąś wzorcową wysokością np. dźwiękiem a1 ) oraz niespotykaną pamięć muzyczną.
Wolfgang w wieku 8 lat napisał pierwszą symfonię, w wieku 11 lat pierwszą operę, a w wieku 12 lat wystąpił jako dyrygent. Jako młody człowiek otrzymał dwa poważne wyróżnienia: order Złotej Ostrogi od papieża oraz został przyjęty do Accademii dei Filharmonici jako „compositore” w Bolonii. W latach 1769-1777 i 1779-1781 był koncertmistrzem na dworze arcybiskupa w Salzburgu. Jednak niechęć arcybiskupa Colloredo do licznych wyjazdówkompozytora spowodowała, iż Mozart wycofał się z pracy. Był to pierwszy w historii muzyki przypadek, kiedy kompozytor nie chciał być na służbie u możnego chlebodawcy, lecz sam chciał kierować swoją karierą artystyczną. W 1781 roku wyjechał z tego miastai osiadł na stałe w Wiedniu. Mimo początkowego powodzenia oraz wytężonej pracy twórczej kompozytor nie był wolny od trosk materialnych. Sześć lat później otrzymał stanowisko nadwornego kompozytora cesarskiego, o co bardzo się starał nie tylko ze względu na prestiż, lecz przede wszystkim na stałe dochody.
Po śmierci , której przyczyny nie są do dziś wyjaśnione (według jednej wersji został otruty, według innej zmarł z powodu szalejącej w mieście zarazy), został pochowany we wspólnym grobie, a za jego trumną szła garstka znajomych, którzy z powodu złej pogody rozeszli się przed cmentarzem. Z nie wyjaśnionych powodów nie uczestniczyła w pogrzebie także żona. Do dziś nie udało się ustalić miejsca wiecznego spoczynku Mozarta.
Ważniejsze kompozycje W. A. Mozarta:
19 oper:
opera seria – opera poważna – np. Idomeneo, król Krety;
opera buffa – opera komiczna – np. Wesele Figara, Cosi fan tutte, czyli tak czynią wszystkie, Don Giovanni;
singspiel – „śpiewogra” – utwór sceniczny, gdzie pojawia się tekst i wstawki muzyczne mówione – Uprowadzenie z Seraju, Czarodziejski flet, Bastien i Bastienne.
49 symfonii (m. in.: D-dur „Paryska” KV 297; C-dur „Linzka” KV 425; D-dur „Haffnerowska” KV 385; D-dur „Praska” KV 425; Es – dur KV 543; g – moll KV 550; C-dur „Jowiszowa” KV 551);
28 koncertów fortepianowych ( m. in.: Koncert fortepianowy d – moll KV 466, Koncert fortepianowy c – moll KV 491 );
koncerty na inne instrumenty:
5 koncertów skrzypcowych, Koncert C – dur na dwoje skrzypiec; 4 koncerty na róg, 2 koncerty na flet ( G- dur KV 313, D – dur KV 314 ), Koncert na klarnet A – dur KV 622, Koncert na fagot B – dur KV 191 i inne;
18 sonat fortepianowych 32 sonaty skrzypcowe
Ponad 30 divertimenti,
11 serenad (m.in.: „Eine kleine Nachtmusik” KV 525)
Ponad 100 pieśni i arii
18 mszyRequiem KV 626
Wiele drobnych utworów na różne instrumenty i utworów kameralnych.
W. A. Mozart to jeden z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych muzyków na świecie. Pierwszy artysta klasycyzmu, który zerwał ze zwyczajami feudalnymi. Jego olbrzymia spuścizna twórcza, powstała w stosunkowo krótkim okresie, świadczy o olbrzymiej pracy kompozytorskiej i wielkim talencie, popartym niezwykłą wyobraźnią i pamięcią, pozwalającą na prowadzenie pracy twórczej bez uciekania się do szkiców, prób i poprawek. Twórczość obejmuje niemal wszystkie ważniejsze ówczesne formy, zarówno w dziedzinie muzyki instrumentalnej, wokalnej, jak i dramatycznej.
Twórczość Mozarta traktowana jest w dziejach muzyki jako zjawisko szczególne i wyjątkowe.
Mozart był człowiekiem genialnym. Jego słuch muzyczny, pamięć oraz inteligencja nie mieściły się w kategoriach przeciętnych norm.
Pod kierunkiem ojca, już jako dziecko, w pełni opanował rzemiosło muzyczne. Pisał nuty bardzo szybko, muzykę na papier przelewał od razu w wersji skończonej, doskonałej, bez poprawek i skreśleń. Skomponowal blisko 700 utworów. Gdyby dziś ktokolwiek zechciał zaledwie przepisać (a nie stworzyć) ręcznie wszystkie jego utwory, to oceniono, ze zabrakłoby mu tych 35 lat, które przeżył Mozart, aby to uczynić.Talent Mozarta rozwijał sie więc bardzo szybko. Niewielu jest kompozytorów, którzy w wieku zaledwie kilku lat odbyli tournees do Monachium, Wiednia, Moguncji, Frankfurtu, Brukseli, Paryża, londynu, Mediolanu i Rzymu. Nie zna też historia muzyki innego - poza Mozartem - kompozytora, który w wieku 14 lat dyrygował własnym dziełem.
Los Mozarta postawił jednak w dużej sprzeczności z jego geniuszem - talent nie przyniósł mu dobrobytu. Jeden z najwybitniejszych muzyków świata zmuszony był wielokrotnie i bezskutecznie prosić o pracę.
Mozart w swojej twórczości osiągnął zdumiewającą wszechstronność i swobodę muzyczną. Umiał odnaleźć się we wszystkich gatunkach muzyki, które znacznie rozwinął. Jeśli można w muzyce mówić o idealnej zgodności formy i treści, należy tę umiejetność przypisać właśnie Mozartowi i traktować jego twórczość jako najdoskonalszy wzór muzyki klasycznej. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmuje teatr muzyczny. Mozart stworzył własną estetykę operową, wznosząc się ponad schematyczny podział: seria i buffa. Twórczość instrumentalna Mozarta obejmuje przede wszystkim formy cykliczne: symfonie, koncerty i sonaty, oparte na klasycznym schemacie formy sonatowej. Bogaty zbiór stanowi również muzyka kameralna. Związany przez dłuższy czas z dworem biskupim, Mozart pozostawił także utwory religijne. Ukoronowaniem jego twórczości jest słynne Requiem – ostatnie zamówienie, dokończone już po jego śmierci przez jego ucznia Sűsmay`a. Jest to dzieło doskonałe pod względem muzycznym, ale także głęboko religijne, bardzo osobiste, o wstrząsającej sile wyrazu.
Przedwczesna i dramatyczna śmierć kompozytora w wieku skończonych zaledwie 35 lat, w niewyjaśnionych do końca okolicznościach, oznacza koniec wielkiego rozdziału w historii muzyki. Jednak muzyka Mozarta wciąż jest żywa, jest synonimem muzycznego piękna i klasycznej harmonii, wzorcem dla pokoleń.
Twórczość Mozarta jest szczytem osiągnięć muzycznych jego epoki. Bez jego muzyki każde kolejne pokolenie byłoby nieskończenie uboższe.
Ciekawostki z życia W. A. Mozarta:
1. Nadano mu imiona Joannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus. Amadé to francuski odpowiednik greckiego imienia Teofil.
2. Pierwszy utwór napisał w wieku 5 lat.
3. Mając 8 lat stworzył pierwszą symfonię.
4. Mając lat 6 koncertował publicznie w charakterze pianisty.
5. Mając lat 13 pracował jako koncertmistrz kapeli u arcybiskupa Colloredo w Salzburgu.
6. Niektóre źródła podają, że miał 163 cm wzrostu.
7. Otrzymał tytuł kawalera orderu "Złotej Ostrogi"
8. Nie dokończył "Requiem", ostatniego utworu, nad którym pracował.
9. Miał sześcioro rodzeństwa, jednak wiek niemowlęcy przeżyli tylko Wolfgang i siostra Nannerl.
10. Jego młodsza siostra Maria Anna (Nannerl) była uzdolniona muzyczne.
11. Mozart to człowiek genialny. Świadczą o tym m.in. jego słuch muzyczny, pamięć oraz inteligencja, które nie mieściły się w kategoriach przeciętnych norm.
12. Nuty pisał bardzo szybko, muzykę na papier przelewał od razu w wersji skończonej, doskonałej, bez poprawek i skreśleń.
13. Gdyby dziś ktokolwiek zechciał zaledwie przepisać (a nie stworzyć) ręcznie wszystkie jego utwory, to oceniono, że zabrakłoby mu tych niespełna 36 lat, które przeżył Mozart, aby to uczynić.
14. Miał rewelacyjną pamięć – potrafił bezbłędnie zapisać utwór po jednorazowym jego usłyszeniu.
15. W ciągu niespełna 36 lat stworzył ponad 600 kompozycji.
W razie pytań, proszę o kontakt.
Pozdrawiam.