Potrzebuję charakterystyki Aurelii Jedwabińskiej, a zarazem Genowefy z "Opium w rosole" (ma być połączona: jaka była jako Aurelia, a jaka jako Genowefa), budowa charakterystyki musi być trójdzielna. Nie może być ściągnięta z internetu bo zgłoszę, ma być ułożona prosto, ale proszę żeby do cech i wyglądu były przytoczone cytaty świadczące o tym. NIE ŚCIĄGAĆ Z NICZEGO!
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Aurelia Jedwabińska- charakterystka
Aurelia Jedwabińska to główna bohaterka powieści,, Opium w rosole'' Małgorzaty Musierowicz. Dziewczynka ma 6 lat. Jest jedyną córką Eugeniusza i Ewy. Opiekuje się nią p. Lisiecka, którą interesują bardziej zarobione pieniądze u Jedwabińskich niż bezpieczeństwo ich dziecka.
Dziewczynka mieszka w wieżowcu na ulicy Norwida w Poznaniu.Pochodzi z zamożnej rodziny, Odwiedzając sąsiadów podaje zmyślone imię i nazwisko, a.in. Genowefa Lompke,Pompke, Trompke,gdyż w ten sposób pragnie zachować anonimowość.
Aurelia jest urodziwym dzieckiem to szczerbata brunetka , niskiego wzorostu z nóżkami jak zapałki, oczami jak czarne wiście i plackowatymi rumieńcami w kolorze malin. Ma pociągłą twarz, nakrytą czarną czupryną sterczącą we wszystkich kierunkach. Z obu stron głowy wystają jej duże, różowe uszy, łączące się w zabawną całość z cienkim spiczastym noskiem i nadzwyczaj szerokim uśmiechem.
Ustrojona w drogi kożuszek , czerwony berecik z prawdziwego mohairu, puszysty szalik, oraz eleganckie , skórzane zagraniczne botki na plastikowej podeszwie i rajstopki , które często służyły , jako ręczniczek .Swoim strojem wyróżniała się , wsród tłumu , który zdecydowanie podkreślał bardzo dobrą funkcję mentalną jej rodziców.
Aurelia to odważna dziewczynka, gdyż wyrusza w odwiedziny na ,,obiadki'' do obcych ludzi. Najbardziej swoją odwagę ukazuje w czasie ucieczki z domu.
Jest uparta, co potwierdza fakty , że śpi z pluszowym misiem , choć mama jej tego zabrania. z tego powodu ucieka z domu i nie zamierza w ogóle wracać.
Rownież nie je kanapek z szynką przygotowanych przez ewę lub p. Lisiecką .
Ponadto dziewczynka jest bardzo ciekawska. Wszystko musi wiedzieć. Interesują ją nawet problemy dorosłych np. wypytuje Piotra, czy pójdzie z Gabrysią do kina. Często kłamie. Opowiada sąsiadom , że ma na imię Genowefa i za każdym razem podaje inne nazwisko. Mówi również , iż jej tato jest kucharzem , a innym razem , że jej rodzice nie żyją.
Aurelia to smiałe i otwarte dziecko. Potwierdza to fakty, z jaką łatwością nawiązuje kontakty z nieznajomymi ludźmi. Nie boi się odwiedzać obcych. Jest miła i pogodna, dzięki czemu daje tyle radości znajomym . Za wszelką cenę stara się zwracać na siebie uwagę.
Gieniusia to niezykle rozwinięte i bystre dziecko. Można powiedzieć, iż była nauczycielką własnej matki, ponieważ daje jej lekcje życia , których nigdy nie zapomni. Mówi o tym , że pieniądze nie są najważniejsze , gdyż szczęścia nie dają , a miłośc i ciepło rodzinne jest 100 razy ważniejsze.
W oczach rodziców Genowefa to okropne, złośliwe i niewdzięczne , zamknięte w sobie dziecko. Natomiast według sąsiadów to pogodna , sympatyczna dziewczynka , której trzeba współczuc i pomagać.
Jedyną rzeczą , którą pragnie Aurelia i o niej marzy , jest miłość . Dziewczynka została ,, opuszczona przez rodziców'' pod względem tego uczucia. Jest jej tak spragniona , iż odwiedza obcych ludzi , aby zaznać ciepła rodzinnego.
Moja ocena Aureli jest pozytywna. mimo wad, podziwiam ją . Budzi we mnie pozytywne uczucia. Bardzą jej współczuję , w tymwieku dziecko powinna dostać tyle miłości od rodziców ile chce, a ona jej prawie w ogóle nie otrzymała.