Question

Potrzebuję analizy i interpretacji tego wiersza:

Jarosław Iwaszkiewicz

Lato 1932, XXXVII

Ja tak tylko udaję,
Że się nocy nie boję,
Kiedy w moim pokoju
Przed czarnym oknem stoję.

Aby spojrzeć na niebo,
Siłą przymuszam siebie —
I widzę straszne obłoki
I straszne gwiazdy na niebie.

I drzewo takie czarne,
Co rośnie niedaleko,
Gdy schowam się do łóżka,
Zostaje pod powieką.

Przyciskam się do piersi
Twojej, gdzie serce śpiewa,
A w nim prawdziwe szemrzą
Spokojne noce i drzewa.

Answer 1

Lato 1932" na różne sposoby przetwarza i opisuje niebo - o zmroku, wieczorem, w nocy. Opisy mają inny cel prócz estetycznego - są refleksją o pozycji człowieka wobec kosmosu, zdradzają egzystencjalny lęk istoty ludzkiej. Lato 1932” to tytuł cyklu wierszy autorstwa Jarosława Iwaszkiewicza. Należy zauważyć, że data znajdująca się w tytule nie ma powiązania z żadnym wydarzeniem historycznym, społecznym czy politycznym.  W zbiorze wyraźnie przeważają postacie męskie, duchy oraz symbole. Autor poprzez utwory stawia szereg pytań dotyczących przyszłości i śmierci, podmiot liryczny ukazuje jednocześnie swą postawę pełną rezygnacji.