teza: Magnesy będą oddziaływać na siebie poprzez działanie pola magnetycznego.
przyrządy: Dwa magnesy sztabkowe, dwa statywy, dwa uchwyty na magnesy.
czynności: Powieś magnesy w uchwytach na statywach i zwróć je do siebie biegunami jednoimiennymi. Następnie powtórz doświadczenie, zwracając do siebie magnesy biegunami różnoimiennymi (sytuacje przedstawia zdj. 1, w załączniku).
obserwacje: Magnesy w pierwszej części doświadczenia odpychały się, w drugiej - przyciągały.
wnioski: Bieguny jednoimienne magnesów odpychają się, a różnoimienne przyciągają się.
Doświadczenie 2:
teza: Igła magnetyczna pod wpływem pola magnetycznego będzie się wychylać.
przyrządy: Igła magnetyczna na podstawce, przewód elektryczny, źródło napięcia (bateria).
czynności: Zmontuj obwód jak na zdjęciu 2 (załącznik).
obserwacje: Igła magnetyczna wychyla się w chwili zamknięcia obwodu elektrycznego. Po wyłączeniu prądu elektrycznego igła wraca do pierwotnego położenia. Zmieniając położenie igły oraz kierunek prądu, można zaobserwować wychylanie się igły magnetycznej.
wnioski: Wokół przewodnika, przez który płynie prąd, istnieje pole magnetyczne.
Doświadczenie 3:
teza: Pole magnetyczne pomiędzy dwoma magnesami można przedstawić za pomocą linii.
przyrządy: Dwa magnesy sztabkowe, dwie czyste kartki papieru, drobne opiłki żelaza.
czynności: Ułóż magnesy na kartce papieru naprzeciw siebie (w odległości ok. 2 cm) biegunami jednoimiennymi i delikatnie nasyp z góry (staraj się równomiernie) opiłki żelazne. Następnie powtórz doświadczenie, układając magnesy naprzeciw siebie biegunami różnoimiennymi.
obserwacje: Opiłki żelaza w obu przypadkach układają się w linie. W sytuacji pierwszej tworzą linie odchodzące na zewnątrz, oddalające się od drugiego magnesu (zdj. 3a w załączniku). W sytuacji drugiej linie pomiędzy magnesami łączą się, biegną w kierunku drugiego magnesu (zdj. 3b w załączniku).
wnioski: Pole magnetyczne można schematycznie przedstawić za pomocą linii pola.
Doświadczenie 1:
teza: Magnesy będą oddziaływać na siebie poprzez działanie pola magnetycznego.
przyrządy: Dwa magnesy sztabkowe, dwa statywy, dwa uchwyty na magnesy.
czynności: Powieś magnesy w uchwytach na statywach i zwróć je do siebie biegunami jednoimiennymi. Następnie powtórz doświadczenie, zwracając do siebie magnesy biegunami różnoimiennymi (sytuacje przedstawia zdj. 1, w załączniku).
obserwacje: Magnesy w pierwszej części doświadczenia odpychały się, w drugiej - przyciągały.
wnioski: Bieguny jednoimienne magnesów odpychają się, a różnoimienne przyciągają się.
Doświadczenie 2:
teza: Igła magnetyczna pod wpływem pola magnetycznego będzie się wychylać.
przyrządy: Igła magnetyczna na podstawce, przewód elektryczny, źródło napięcia (bateria).
czynności: Zmontuj obwód jak na zdjęciu 2 (załącznik).
obserwacje: Igła magnetyczna wychyla się w chwili zamknięcia obwodu elektrycznego. Po wyłączeniu prądu elektrycznego igła wraca do pierwotnego położenia. Zmieniając położenie igły oraz kierunek prądu, można zaobserwować wychylanie się igły magnetycznej.
wnioski: Wokół przewodnika, przez który płynie prąd, istnieje pole magnetyczne.
Doświadczenie 3:
teza: Pole magnetyczne pomiędzy dwoma magnesami można przedstawić za pomocą linii.
przyrządy: Dwa magnesy sztabkowe, dwie czyste kartki papieru, drobne opiłki żelaza.
czynności: Ułóż magnesy na kartce papieru naprzeciw siebie (w odległości ok. 2 cm) biegunami jednoimiennymi i delikatnie nasyp z góry (staraj się równomiernie) opiłki żelazne. Następnie powtórz doświadczenie, układając magnesy naprzeciw siebie biegunami różnoimiennymi.
obserwacje: Opiłki żelaza w obu przypadkach układają się w linie. W sytuacji pierwszej tworzą linie odchodzące na zewnątrz, oddalające się od drugiego magnesu (zdj. 3a w załączniku). W sytuacji drugiej linie pomiędzy magnesami łączą się, biegną w kierunku drugiego magnesu (zdj. 3b w załączniku).
wnioski: Pole magnetyczne można schematycznie przedstawić za pomocą linii pola.