Potrzebny Plan wydarzeń z antygony tylko prosze o podzial na prolog, parados, epesiodon........ za wszelka pomoc dzieki ; ))
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
To jest kawałek karty pracy z planem wydarzeń
Prologos
Przed pałacem królewskim w Tebach Antygona rozmawia ze swoją siostrą, Ismeną. Mówią o rozkazie władcy Teb, Kreona, który polecił uroczyście pogrzebać Eteoklesa, a ciało Polinejkesa (Polinika) kazał pozostawić niepogrzebane. Obaj, Eteokles i Polinejkes, byli braćmi Antygony i Ismeny. Pierwszy poległ w walce jako obrońca miasta, drugi zbrojnie upominał się o swoje prawa do tronu i usiłował szturmem zdobyć miasto, poniósł jednak klęskę. Antygona postanawia pogrzebać brata i prosi o pomoc siostrę, Ismena jednak odmawia.
Parodos
Chór Starców śpiewa pieśń sławiącą niedawne zwycięstwo.
Epeisodion I
Kreon mówi o swoim zarządzeniu, aby zwłoki Polinejkesa pozostawić bez pogrzebu oraz o karze śmierci dla każdego, kto się temu sprzeciwi. Nagle pojawia się strażnik z wiadomością, że ktoś pochował Polinejkesa. Kreon żąda schwytania sprawcy i grozi strażnikowi śmiercią, jeśli ten nie znajdzie winowajcy. Stasimon I
Chór śpiewa pieśń przedstawiającą państwo jako najwyższy przejaw cywilizacji. Złamanie praw obowiązujących w państwie jest tym samym, co otwarta zdrada.
Epeisodion II
Strażnik wprowadza schwytaną Antygonę. Kreon i Antygona dyskutują, czyje postępowanie było słuszne, i przedstawiają swoje argumenty. Kreon mówi, że dla dobra państwa zdrajca ojczyzny powinien zostać ukarany. Nie można stawiać na równi lojalnego obrońcy państwa (jak Eteokles) z tym, który usiłował to państwo zniszczyć (jak Polinejkes). Antygona powołuje się na prawo boskie: każdy zmarły, niezależnie od swoich przekonań i postępków, ma prawo do pogrzebu. Kreon postanawia, zgodnie ze swoją wcześniejszą decyzją, ukarać Antygonę. Ismena jest gotowa ponieść karę razem z siostrą, ale Antygona nie zgadza się na to i wypomina siostrze jej wcześniejszy brak odwagi.
Stasimon II
Pieśń chóru wyraża współczucie dla Antygony. Przypomina tragiczne dzieje jej ojca, Edypa, i całego rodu Labdakidów, nad którym ciąży przekleństwo.
Epeisodion III
Hajmon, syn Kreona, kocha Antygonę. Przemawia teraz w jej obronie. Zwraca ojcu uwagę, że sympatia ludzi w mieście jest po stronie Antygony, a sam Kreon postępuje jak tyran. Kreon nie cofa jednak swojego postanowienia. Antygona ma zostać zamurowana żywcem.
Stasimon III
Chór wysławia potęgę miłości i jej boginię, Afrodytę.
Epeisodion IV
Antygona żegna się z życiem. Żałuje, że wielu rzeczy nie dane jej było zaznać; że nie zdążyła doświadczyć miłości, małżeństwa, macierzyństwa. Towarzyszy jej współczujący chór.
Stasimon IV
Chór przypomina inne postacie, które zostały zamurowane żywcem. Mówi o nieuchronności przeznaczenia.
Epejzodion V
Niewidomy wróżbita, Tejrezjasz, oznajmia, ze świątynie zostały zbezczeszczone przez ptaki i psy, które żywiły się ciałem Polinejkesa. Rozgniewani bogowie nie przyjmują składanych ofiar i nie wysłuchują modlitw. Doradza Kreonowi, aby odwołał swój rozkaz, Kreon jednak odmawia. Tejrezjasz zapowiada śmierć Hajmona. Dopiero wtedy król rozkazuje uwolnić Antygonę i pochować Polinejkesa.
Stasimon V
Chór sławi hymnem patrona Teb, Dionizosa, i błaga go o pomoc.
Eksodos
Posłaniec przynosi królowej Eurydyce wiadomość o śmierci syna - Hajmona. Relacjonuje, że Kreon po pogrzebie Polinejkesa polecił otworzyć grobowiec, w którym zamurowano Antygonę. Ujrzał tam, że Antygona powiesiła się, a Hajmon trzyma w ramionach ciało ukochanej. Kiedy zobaczył ojca, rzucił się na niego z mieczem, a potem sam siebie zabił. Zrozpaczona królowa wybiega. Wchodzi Kreon, niosąc ciało syna. Ponownie zjawia się Posłaniec i oznajmia, że Eurydyka również popełniła samobójstwo - pchnęła się nożem. Kreon żałuje teraz swoich uczynków. Chór śpiewa o bogach, którzy zsyłają karę za pychę i zbytnią pewność siebie, a przez cierpienie uczą pokory i umiaru.